Aisha14
Pewnego dnia piękna księżniczka Hermenegilda ukuła się wrzecionem. Wrzeiono było jednak zatrute. Księżniczka zasnęła. Następnego dnia dwór wstrząśnięty całym zdarzeniem wezwał na pomoc Wróżkę Matyldę która starała się wybudzić dziewczynę z głębokiego snu. Po kilku nieudanych próbach do zamku zwołali starego Mędrca, który starymi sposobami chciał przywrócić Hermenegildę do normalnego życia. Miał ze sobą dwóch pomocników : Karła oraz zielonego skrzata. Mędrzec poprosił o wielki gar, w kórym chciał uważyć eliksir. Służba przyniosła wielki kocioł i zrobiła przybyszą herbatę. Po chwili mędrzec nalał wody do kotła i zaczął wrzucać do niego rzodkiewkę oraz magiczne jarzyny kiedy chciał wypowiedzieć zaklęcie jakby znikąd pojawił się wielki czarnoksiężnik Mieczysław, który zamienił eliksir w zwykłą zupę, którą kazał przyprawić kuchmistrzowi. Czarnoksiężnik powiedział, że to on zatruł wrzeciono ponieważ księżniczka złamała przysięgę, którą wcześniej wypowiedziała dworzanom, że postara się przejąć władzę podając cesarzowi zatrute jeżyny. Księżniczka jednak wybrała cesarza na swojego męża. Kiedy dworzanie usłyszeli to wszystko chcieli zamknąć księżniczkę w skrzyni z zamiarem wrzucenia jej do wody, przy której rosły porzeczki. Kiedy wszyscy zaczęli się kłócić przybiegł dostojny książe z sąsiedniego dworu, kóry zakochany był w księżniczne i powiedzał zebranym tam ludzią, że wszystko co powiedział czarnoksiężnik jest kłamstwem ponieważ Mieczysław chciał przejąć całą władzę nad ludem oraz skłaniać ich do złego. Na szczęście księcia tłum mu uwierzył i chciał złapać czarnoksiężnika.On miał magiczną różdżkę lecz tłum miał przewagę ponieważ było ich dużo więcej. Schwytali złego czarnoksiężnika Mieczysława i zabierając mu różdżkę wygnali z dworu. Książe podszedł do księżniczki i pocałował ją, czym zdjął zły urok. Po całej sytuacji księżniczka przeprosiła wszystkich zebranych i wraz z Księciem Piotrem wzięli ślub oraz przekonali cesarza by ten zrzekł się tronu przez swoje złe rządky. Cesarz zgodził się i państwo miało nowych władców Królową Hermenegildę oraz Króla Piotra. Tak kończy sie krótkie opowiadanie, które motto jest takie : Kto kłamie niech natychmiast przestanie.