1) Utwór rozpoczyna się inwokacją czyli proźbą do muz, bustw o natchnienie 2)Narrator jest wszechwiedzący i obiektywny, zachowuje dystans wobec opisywanych wydarzeń 3)Występują dwie pąłszczyzny: świat ludzi i świat bogów 4)Utwór musi być utrzymywany w podniosłym. uroczystym stylu 5)Wiele tu drobiazgowych i szczegółowych opisów, które "zatrzymują akcję" 6)Występowanie porównań homeryckich (to takie porównanie, którego drugi człon jest bardzo rozbudowany, moze stanowić anwet kilka obrazów) 7) Utwór jest pisany specyficzną miarą wierszową - heksametrem.
1) Utwór rozpoczyna się inwokacją czyli proźbą do muz, bustw o natchnienie
2)Narrator jest wszechwiedzący i obiektywny, zachowuje dystans wobec opisywanych wydarzeń
3)Występują dwie pąłszczyzny: świat ludzi i świat bogów
4)Utwór musi być utrzymywany w podniosłym. uroczystym stylu
5)Wiele tu drobiazgowych i szczegółowych opisów, które "zatrzymują akcję"
6)Występowanie porównań homeryckich (to takie porównanie, którego drugi człon jest bardzo rozbudowany, moze stanowić anwet kilka obrazów)
7) Utwór jest pisany specyficzną miarą wierszową - heksametrem.