Źródłem tematu tej tragedii jest „Mit o Labdakidach ",który opowiada nam o przeklętym rodzie Labdakich . W przypadku głównego bohatera "Króla Edypa" ,w tragedii Sofoklesa są wiadome losy Edypa-od dnia jego narodzin .Był skazany na klęskę – przypisana klątwa, której nie można było zmienić. Owy bohater to postać znajdująca się w sytuacji w której musi dokonać wyboru między dwiema drogami. Bez względu na to, którą wybierze, kończy się to dla niego katastrofą.
W tragedii greckiej, istotnym elementem jest człowiek ,nad którym wisi fatum. Mimo dobrych intencji ,gmatwa swój los i tym samym doprowadza do wypełnienia się przeznaczenia. Tragedia w odbiorcy ma wzbudzać litość. Te terminy zawdzięczamy Arystotelesowi. Grecki filozof sformułował teorię tragedii i bohatera tragicznego. Litość i trwoga to uczucia, które ma odczuwać widz przedstawienia, oglądając perypetie bohatera. Litość czuje, gdyż bohater nie popełnił mu zarzucanej zbrodni, a trwogę, gdyż on sam mógłby się znaleźć na miejscu nieszczęsnego bohatera. Połączenie tych emocji doprowadza nas zdaniem Arystotelesa do oczyszczającego stanu katharsis. Aby móc to stwierdzić i być pewnym w 100% przyjrzyjmy się tej postaci bliżej.
Lajos z żoną Jokastą panują w królestwie Teb. Urodził im się syn o imieniu Edyp. Lajos dowiaduje się od wyroczni Delfickiej o klątwie jaka wisi nad ich synem i o tragedii jaka ich spotka, postanawia wywieść chłopca do lasu. Tam rodzice przekłuli mu pięty żelaznymi kolcami, i pozostawili w górach. Chcąc przechytrzyć los. Małżonkowie mieli nadzieje że ich syn umrze, i że przepowiednia nie spełni się. Tak się nie stało. Chłopca znajduje pasterz który oddaje go pod królewską opiekę - Meryp i Polibosa władcy Koryntu. Młoda para, bezdzietna wychowuje Edypa jak własnego syna ,dając mu dużo miłości - który miał zostać następcą tronu.
Gdy Edyp dorósł poszedł do wyroczni żeby dowiedzieć się co go w przyszłości czeka. Tam dowiaduje się straszliwej rzeczy o sobie, o tym co go czeka. Klątwa na którą był skazany była okrutna, ponieważ w przyszłości miał się ożenić z własną matka i zabić swojego ojca .Nieświadomy chłopak o swoim pochodzeniu i prawdziwych rodzicach postanawia odejść z Koryntu i więcej nie wracać by nie skrzywdzić osób których bardzo kochał a nazywał ich rodzicami. Udał się więc Edyp w poszukiwaniu szczęścia. Te zdarzenia począwszy od narodzin do powrotu do Teb, zmierzają ku jednemu. Wszystkie poczynania Edypa dążą do wypełnienia się przepowiedni.
Trafia do tego samego lasu w którym znalazł go pasterz. Na swojej drodze spotyka Lajosa-prawdziwego ojca, z którym toczy pojedynek i tak jak wyrocznia powiedziała tak się stało „syn zabił ojca”. Był nieświadomy tego że spełnia się przepowiednia, że wplątuje się w nią coraz głębiej i tym samym doprowadził do spełnienia się pierwszej części przepowiedni . Następnie trafia do Teb-rodzinnego miasta w którym się urodził ,które było zniewolone przez Sfinksa-pół smoka pół kobiety. Podejmuje walkę z potworem ,polega ona na odpowiedzi na zadane pytanie, na które nikt nie znał odpowiedzi. Edyp bez wahania odpowiada na pytanie i w taki sposób pokonuje Sfinksa. Lud Teb z wdzięczności i radości z wyzwolenia nadaje mu miano nowego władcy i oddają mu wdowę po Lajosie – Jokastę – nie wiedząc że jest ona jego prawdziwą matką-za żonę. Myślał że już nie dorwie go okrutna klątwa. Jednak przeznaczenia nie da się oszukać, jak by nie próbował człowiek, jego życie już jest zaplanowane i nie da się tego zmienić.
Żyje w pełni życia .Mają czworo dzieci ,dwie córki - Antygonę , Ismenę i dwóch chłopców –Polinejkesa , Etoklesa. Rodzina jest bardzo szczęśliwa, Edyp jako król jest sprawiedliwy i zaradny. Lecz szczęście trwało zbyt krótko i na miasto zaczęły spadać klęski, choroby ,śmierć. Wysłał więc posłańca do wyroczni żeby powiedziała kto jest przyczyną klęsk i że ta osoba zostanie srogo ukarana. Wyrocznia powiedziała ,że w mieście żyje zabójca Lajosa, którego Edyp tak pragną odnaleźć. Dowiedział się wtedy Król Teb, że rycerzem którego on zabił kiedyś ,był jego ojciec i że kobieta z którą się ożenił jest jego matką. Jokasta z rozpaczy popełniła samobójstwo zaś Edyp oślepił się i skazał się na banicję. Edyp chciał jak najlepiej ,ale i tak wszystko prowadziło do najgorszego czego mógł by sie spodziewać. To co zostało przepowiedziane spełniło się . Chociaż los pogrąża go w bólu, smutku i zniewadze.
W tym czasie jego dwóch synów bije się o tron. Chłopcy próbują wszystkich sposobów, podstępów lecz obaj giną w walce ,ich los tez był spisany na przekleństwo gdyż pochodzą z rodu Labdakich. Począwszy od Lajosa, przez Edypa i Antygonę.
Po przeanalizowaniu powyższych argumentów potwierdzam swoją tezę, iż Edyp był bohaterem tragicznym. Budowa tragedii jest podporządkowana ściśle określonym regułom .Tragizm losu ludzkiego polega na tym, że człowiek nie jest w stanie zmienić przeznaczenia. Człowiek jest tylko człowiekiem i nie zdaje sobie sprawy z tego, że jego życie jest już napisane .Jak mówi przysłowie: "Losu nie da się przechytrzyć i nie wygrasz z nim" ,a tragiczna historia Sofoklesa, jest doskonałym potwierdzeniem tych słów, polega na tym, że Edyp nie ma żadnej winy, a los który go spotkał nie jest karą. Autor ukazuje nam bohatera jako sprawiedliwego, przestrzegającego praw boskich, pełnego miłości do swego ludu. Władca mimo wartości swego umysłu i charakteru, energii i odwagi jest bezsilny wobec nieuniknionego losu. Właściwe i logiczne rozumowanie sprowadziło bohatera na fałszywe drogi i ściągnęło katastrofę
Źródłem tematu tej tragedii jest „Mit o Labdakidach ",który opowiada nam o przeklętym rodzie Labdakich . W przypadku głównego bohatera "Króla Edypa" ,w tragedii Sofoklesa są wiadome losy Edypa-od dnia jego narodzin .Był skazany na klęskę – przypisana klątwa, której nie można było zmienić. Owy bohater to postać znajdująca się w sytuacji w której musi dokonać wyboru między dwiema drogami. Bez względu na to, którą wybierze, kończy się to dla niego katastrofą.
W tragedii greckiej, istotnym elementem jest człowiek ,nad którym wisi fatum. Mimo dobrych intencji ,gmatwa swój los i tym samym doprowadza do wypełnienia się przeznaczenia. Tragedia w odbiorcy ma wzbudzać litość. Te terminy zawdzięczamy Arystotelesowi. Grecki filozof sformułował teorię tragedii i bohatera tragicznego. Litość i trwoga to uczucia, które ma odczuwać widz przedstawienia, oglądając perypetie bohatera. Litość czuje, gdyż bohater nie popełnił mu zarzucanej zbrodni, a trwogę, gdyż on sam mógłby się znaleźć na miejscu nieszczęsnego bohatera. Połączenie tych emocji doprowadza nas zdaniem Arystotelesa do oczyszczającego stanu katharsis. Aby móc to stwierdzić i być pewnym w 100% przyjrzyjmy się tej postaci bliżej.
Lajos z żoną Jokastą panują w królestwie Teb. Urodził im się syn o imieniu Edyp. Lajos dowiaduje się od wyroczni Delfickiej o klątwie jaka wisi nad ich synem i o tragedii jaka ich spotka, postanawia wywieść chłopca do lasu. Tam rodzice przekłuli mu pięty żelaznymi kolcami, i pozostawili w górach. Chcąc przechytrzyć los. Małżonkowie mieli nadzieje że ich syn umrze, i że przepowiednia nie spełni się. Tak się nie stało. Chłopca znajduje pasterz który oddaje go pod królewską opiekę - Meryp i Polibosa władcy Koryntu. Młoda para, bezdzietna wychowuje Edypa jak własnego syna ,dając mu dużo miłości - który miał zostać następcą tronu.
Gdy Edyp dorósł poszedł do wyroczni żeby dowiedzieć się co go w przyszłości czeka. Tam dowiaduje się straszliwej rzeczy o sobie, o tym co go czeka. Klątwa na którą był skazany była okrutna, ponieważ w przyszłości miał się ożenić z własną matka i zabić swojego ojca .Nieświadomy chłopak o swoim pochodzeniu i prawdziwych rodzicach postanawia odejść z Koryntu i więcej nie wracać by nie skrzywdzić osób których bardzo kochał a nazywał ich rodzicami. Udał się więc Edyp w poszukiwaniu szczęścia. Te zdarzenia począwszy od narodzin do powrotu do Teb, zmierzają ku jednemu. Wszystkie poczynania Edypa dążą do wypełnienia się przepowiedni.
Trafia do tego samego lasu w którym znalazł go pasterz. Na swojej drodze spotyka Lajosa-prawdziwego ojca, z którym toczy pojedynek i tak jak wyrocznia powiedziała tak się stało „syn zabił ojca”. Był nieświadomy tego że spełnia się przepowiednia, że wplątuje się w nią coraz głębiej i tym samym doprowadził do spełnienia się pierwszej części przepowiedni . Następnie trafia do Teb-rodzinnego miasta w którym się urodził ,które było zniewolone przez Sfinksa-pół smoka pół kobiety. Podejmuje walkę z potworem ,polega ona na odpowiedzi na zadane pytanie, na które nikt nie znał odpowiedzi. Edyp bez wahania odpowiada na pytanie i w taki sposób pokonuje Sfinksa. Lud Teb z wdzięczności i radości z wyzwolenia nadaje mu miano nowego władcy i oddają mu wdowę po Lajosie – Jokastę – nie wiedząc że jest ona jego prawdziwą matką-za żonę. Myślał że już nie dorwie go okrutna klątwa. Jednak przeznaczenia nie da się oszukać, jak by nie próbował człowiek, jego życie już jest zaplanowane i nie da się tego zmienić.
Żyje w pełni życia .Mają czworo dzieci ,dwie córki - Antygonę , Ismenę i dwóch chłopców –Polinejkesa , Etoklesa. Rodzina jest bardzo szczęśliwa, Edyp jako król jest sprawiedliwy i zaradny. Lecz szczęście trwało zbyt krótko i na miasto zaczęły spadać klęski, choroby ,śmierć. Wysłał więc posłańca do wyroczni żeby powiedziała kto jest przyczyną klęsk i że ta osoba zostanie srogo ukarana. Wyrocznia powiedziała ,że w mieście żyje zabójca Lajosa, którego Edyp tak pragną odnaleźć. Dowiedział się wtedy Król Teb, że rycerzem którego on zabił kiedyś ,był jego ojciec i że kobieta z którą się ożenił jest jego matką. Jokasta z rozpaczy popełniła samobójstwo zaś Edyp oślepił się i skazał się na banicję. Edyp chciał jak najlepiej ,ale i tak wszystko prowadziło do najgorszego czego mógł by sie spodziewać. To co zostało przepowiedziane spełniło się . Chociaż los pogrąża go w bólu, smutku i zniewadze.
W tym czasie jego dwóch synów bije się o tron. Chłopcy próbują wszystkich sposobów, podstępów lecz obaj giną w walce ,ich los tez był spisany na przekleństwo gdyż pochodzą z rodu Labdakich. Począwszy od Lajosa, przez Edypa i Antygonę.
Po przeanalizowaniu powyższych argumentów potwierdzam swoją tezę, iż Edyp był bohaterem tragicznym. Budowa tragedii jest podporządkowana ściśle określonym regułom .Tragizm losu ludzkiego polega na tym, że człowiek nie jest w stanie zmienić przeznaczenia. Człowiek jest tylko człowiekiem i nie zdaje sobie sprawy z tego, że jego życie jest już napisane .Jak mówi przysłowie: "Losu nie da się przechytrzyć i nie wygrasz z nim" ,a tragiczna historia Sofoklesa, jest doskonałym potwierdzeniem tych słów, polega na tym, że Edyp nie ma żadnej winy, a los który go spotkał nie jest karą. Autor ukazuje nam bohatera jako sprawiedliwego, przestrzegającego praw boskich, pełnego miłości do swego ludu. Władca mimo wartości swego umysłu i charakteru, energii i odwagi jest bezsilny wobec nieuniknionego losu. Właściwe i logiczne rozumowanie sprowadziło bohatera na fałszywe drogi i ściągnęło katastrofę