Budowa Trenu X jest regularna, wiersz napisany został trzynastozgłoskowcem ze średniówką po siódmej sylabie (7+6). Jest to wiersz stychiczny (bez podziału na strofy). Ze względu na pierwszoosobowy podmiot liryczny tren jest przykładem liryki wyznania, liryki bezpośredniej. Rozpoczyna się apostrofą: „Orszulo moja wdzięczna”. Większa część tekstu składa się z pytań retorycznych („Czyliś do raju wzięta?”). Ostatnie cztery wersy zawierają prośbę podmiotu lirycznego do córki. Inne środki stylistyczne to epitety oraz powtórzenia.
Budowa Trenu X jest regularna, wiersz napisany został trzynastozgłoskowcem ze średniówką po siódmej sylabie (7+6). Jest to wiersz stychiczny (bez podziału na strofy). Ze względu na pierwszoosobowy podmiot liryczny tren jest przykładem liryki wyznania, liryki bezpośredniej. Rozpoczyna się apostrofą: „Orszulo moja wdzięczna”. Większa część tekstu składa się z pytań retorycznych („Czyliś do raju wzięta?”). Ostatnie cztery wersy zawierają prośbę podmiotu lirycznego do córki. Inne środki stylistyczne to epitety oraz powtórzenia.