Kupić by cię, Mądrości, za drogie pieniądze. Która, jeśli prawdziwie mienią, wszytki żądze. Wszytki ludzkie frasunki umiesz wykorzenić, A człowieka tylko nie w anioła odmienić, Który nie wie, co boleść, frasunku nie czuje, Złym przygodam nie podległ, strachom nie hołduje. Ty wszytki rzeczy ludzkie masz za fraszkę sobie, Jednaką myśl tak w szczęściu, jako i w żałobie Zawżdy niesiesz. Ty śmierci namniej się nie boisz, Beśpieczna, nieodmienna, niepożyta stoisz; Ty bogactwa nie złotem, nie skarby wielkimi, Ale dosytem mierzysz i przyrodzonymi Potrzebami. Ty okiem swym nieuchronionym Nędznika upatrujesz pod dachem złoconym, A uboższym nie zajźrzysz szczęśliwego mienia, Kto by jedno chciał słuchać twego upomnienia. Nieszczęśliwy ja człowiek, którym lata swoje Na tym strawił, żebyeh był ujźrzał progi twoje! Terazem nagle z stopniów ostatnich zrzucony I między insze, jeden z wiela, policzony.
Pytanie do tekstu
4. Wskaż w Trenie IX anafory. Określ ich rolę w wierszu.
justa1234
Anafora-jest to powtórzenie tego samego słowa,zwrotu na początku kilku wersów lub na końcu.
Powtórzenia występujące w Trenie IX ,to: "TY"-wymieniane są walory Mądrości,która jest bezcenna i za żadne pieniądze się jej nie kupi.
Powtórzenia występujące w Trenie IX ,to:
"TY"-wymieniane są walory Mądrości,która jest bezcenna i za żadne pieniądze się jej nie kupi.