Tolong buatkan dialog percakapan tentang liburan ke Sarangan pake bahasa jawa ya.. Dialognya 4 orang, minimal satu orang 15 kalimat.. tpi klo ga 15 kalimat gapapa kog, makasih.
Ing sawijining dina, Joko ngampiri Kadir menyang griyane. Joko arep ngejak Kadir mancing nyang kali.
Joko : “Dir.. Kadir, ayo mancing”
Kadir : “iyo ayo!”
Sakwise teka, Joko lan Kadir langsung lenggah nek ngisore wit pelem karo mancing iwak.
Joko : “Dir.. Kadir, kok mbonten ana iwak yo?”
Kadir : “mboh! Paleng iwak e padha mlayu nyawang rupa sampeyan”
Joko : “rupaku elek ye,Dir?”
Kadir : “ora-ora.. rupamu wi ra elek kok Ko, nalika rupamu saitik ngedeni wong. Makane mboten ana iwak dina iki”
Joko : “lak mu ngelokne lo, Dir!”
Kadir : “hehee… yo wes mendingan awakdewe balik ae”
Joko : “iyo, Dir”
Sak mulihe saka mancing, Joko lan Kadir ketemu Siti lan Kholis ning ndalan.
Siti : “bar mancing to,Ko,Dir?”
Joko : “nggeh.. nalika awakdewe mbonten entuk iwak”
Kholis : “lha kok iso?”
Siti : “paleng-paleng ana sing mbonten beres karo kaline”
Kadir : “maksudmu? Kaline bek sampah ngono?”
Siti : “iyo. Lha wong aku karo Kholis nyang kali ndek wingi ae. Ambune wes nggak karu-karuan”
Kholis : “ambu sampah!”
Joko : “layakno, dina iki mbonten wonten iwak”
Kholis : “lha piye neh? Tiyang kampung iki ae padha kandel kupinge”
Kadir : “terus ngeneki, awakdewe kudu nglakoni opo?”
Kholis : “kerja bakti!”
Joko : “aku males! Aku ora melu kerja bakti”
Siti : “ra oleh ngono! Awakdewe iku kudu guyub rukun, ojo mentengne awak ae!”
Joko : “iyo-iyo. Aku melu!”
Akhire Joko, Kadir, Siti lan Kholis langsung balek maneh nyang kali sing koyoke bek karo sampah. Sak tekane nek kali, Siti kaget nyawang sampah sing ngebeki sumber banyu nek desa iki.
Siti : “beh, sampah e kok yo akeh to?”
Kholis : “dadi wong kudu sabar drana yo, Ti”
Siti : “nalika ngeneki kapan marine?”
Kadir : “nek bebarengan mesti cepet o”
Kholis : “ciee.. Kadir saiki entheng tangane”
Ora mikir dawa, Joko, Kadir, Siti lan Kholis langsung kerja bakti nyingkirne sampah nganti kaline resik maneh.
Kurang luwih 15 menit, kali langsung resik, banyu-banyu padha mili banter lan Joko, Kadir sampun bisa mancing lan ngentukake iwak 2 sing gedhe.
Siti : “piye? Iwak e wes mbonten mlayu neh to?”
Joko : “iyo, Siti. Matur nuwun nggeh”
Siti : “sami-sami”
Kadir : “kanggo ngrayakne adus kringet awak dewe dina iki. Piye nek salah sijine iwak iki dibakar bareng?”
Kholis : “nggeh.. selak luwe aku!”
Siti : “amit-amit jabang bayi.. sampeyan iku mau kan wes mangan to? Kok sik luwe ae?”
Kadir : “Kholis kan weteng karet! Haha..”
Kholis : “yowes ben!”
Joko : “Wes-wes, ayo saiki adewe balek. Terus mangan iwak bakar bareng-bareng.”
Siti, Kholis, Kadir: “AYO !!”
Akhire kali ning desa iku wis resik maneh. Banyu ne ora mambu, bening rupane, lan akeh iwak sing gawe warga desa seneng. Saiki, Kadir lan Joko wis ora bingung nggolek iwak ning kali.
Ing sawijining dina, Joko ngampiri Kadir menyang griyane. Joko arep ngejak Kadir mancing nyang kali.
Joko : “Dir.. Kadir, ayo mancing”
Kadir : “iyo ayo!”
Sakwise teka, Joko lan Kadir langsung lenggah nek ngisore wit pelem karo mancing iwak.
Joko : “Dir.. Kadir, kok mbonten ana iwak yo?”
Kadir : “mboh! Paleng iwak e padha mlayu nyawang rupa sampeyan”
Joko : “rupaku elek ye,Dir?”
Kadir : “ora-ora.. rupamu wi ra elek kok Ko, nalika rupamu saitik ngedeni wong. Makane mboten ana iwak dina iki”
Joko : “lak mu ngelokne lo, Dir!”
Kadir : “hehee… yo wes mendingan awakdewe balik ae”
Joko : “iyo, Dir”
Sak mulihe saka mancing, Joko lan Kadir ketemu Siti lan Kholis ning ndalan.
Siti : “bar mancing to,Ko,Dir?”
Joko : “nggeh.. nalika awakdewe mbonten entuk iwak”
Kholis : “lha kok iso?”
Siti : “paleng-paleng ana sing mbonten beres karo kaline”
Kadir : “maksudmu? Kaline bek sampah ngono?”
Siti : “iyo. Lha wong aku karo Kholis nyang kali ndek wingi ae. Ambune wes nggak karu-karuan”
Kholis : “ambu sampah!”
Joko : “layakno, dina iki mbonten wonten iwak”
Kholis : “lha piye neh? Tiyang kampung iki ae padha kandel kupinge”
Kadir : “terus ngeneki, awakdewe kudu nglakoni opo?”
Kholis : “kerja bakti!”
Joko : “aku males! Aku ora melu kerja bakti”
Siti : “ra oleh ngono! Awakdewe iku kudu guyub rukun, ojo mentengne awak ae!”
Joko : “iyo-iyo. Aku melu!”
Akhire Joko, Kadir, Siti lan Kholis langsung balek maneh nyang kali sing koyoke bek karo sampah. Sak tekane nek kali, Siti kaget nyawang sampah sing ngebeki sumber banyu nek desa iki.
Siti : “beh, sampah e kok yo akeh to?”
Kholis : “dadi wong kudu sabar drana yo, Ti”
Siti : “nalika ngeneki kapan marine?”
Kadir : “nek bebarengan mesti cepet o”
Kholis : “ciee.. Kadir saiki entheng tangane”
Ora mikir dawa, Joko, Kadir, Siti lan Kholis langsung kerja bakti nyingkirne sampah nganti kaline resik maneh.
Kurang luwih 15 menit, kali langsung resik, banyu-banyu padha mili banter lan Joko, Kadir sampun bisa mancing lan ngentukake iwak 2 sing gedhe.
Siti : “piye? Iwak e wes mbonten mlayu neh to?”
Joko : “iyo, Siti. Matur nuwun nggeh”
Siti : “sami-sami”
Kadir : “kanggo ngrayakne adus kringet awak dewe dina iki. Piye nek salah sijine iwak iki dibakar bareng?”
Kholis : “nggeh.. selak luwe aku!”
Siti : “amit-amit jabang bayi.. sampeyan iku mau kan wes mangan to? Kok sik luwe ae?”
Kadir : “Kholis kan weteng karet! Haha..”
Kholis : “yowes ben!”
Joko : “Wes-wes, ayo saiki adewe balek. Terus mangan iwak bakar bareng-bareng.”
Siti, Kholis, Kadir: “AYO !!”
Akhire kali ning desa iku wis resik maneh. Banyu ne ora mambu, bening rupane, lan akeh iwak sing gawe warga desa seneng. Saiki, Kadir lan Joko wis ora bingung nggolek iwak ning kali.