Na kartach powieści Jurgielewiczowa opisała różne oblicza miłości. Na pierwszy plan wysuwa się platoniczne, niedojrzałe uczucie młodzieńcze Uli i Zenka. Ta miłość oparta jest na przyjaźni, pełnym zrozumieniu i niesamowitym zaufaniu, jakim obdarzają siebie nawzajem.
Innym rodzajem miłości jest miłość rodziców do dzieci. Bezinteresowne uczucie, jakim każdy rodzic obdarza własne dzieci, to miłość niepowtarzalna. Rodzicie ufają i są pełni oddania. Taką miłością charakteryzują się doktor Zalewski oraz matka Pestki.
Pojawia się także miłość bezinteresowna skierowana do zwierząt. Taką miłość odczuwa Ula w stosunku do Dunaja, bezdomnego psa włóczęgi.
Ula i Zenek poznają się na małej wysepce. Przybysz zauważa, że tak samo jak on, dziewczyna ma problemy. Pierwsza rozmowa między nimi jest dla nich bardzo krępująca. Wynika to z tego, że zarówno Zenek, jak i Ula są zamknięci w sobie i małomówni. Kiedy obcy przybywa na wyspę ma skaleczoną stopę. Po namowie przyjaciół zgadza się pójść do doktora, którym jest ojciec Uli. Sprawa jednak się komplikuje, gdy pan Zalewski proponuje choremu pobyt w szpitalu. Spłoszony chłopak - bojąc się, że jego tajemnica wyjdzie na jaw – ucieka. Wkrótce jednak powraca na wyspę i nawiązuje głębszą przyjaźń z dziećmi. Cała piątka wesoło spędza czas na wyspie. Ula i Zenek starają się oswoić bezdomnego psa Dunaja. Aby Zenek pozostał na wyspie dzieci budują mu tam szałas oraz dostarczają jedzenie ze swoich domów. Załoga zyskuje zaufanie Zenka. Chłopak opowiada im o poszukiwaniach wuja, który prawdopodobnie uczestniczy w budowie mostu w Strykowie. Marian i Julek, poruszeni tym wyznaniem – organizują wyprawę rowerową w celu odszukania Antoniego Janicy. Niestety, chłopcy mają dla Zenka przykre informacje. W Strykowie odwołano budowę mostu i nikt nie wie gdzie może być wuj. Po tej informacji Zenek jest niemile rozczarowany. Nie może powstrzymać łez. Podczas płaczu widzi go Ula. Wkrótce, gdy dzieci wracają ze sklepu Zenek proponuje kradzież jabłek z sadu. Pestka, Marian oraz Julek przyłączają się do chłopaka. W eskapadzie nie uczestniczy jedynie Ula. Przeżywa ten incydent. Po wycieczce do miasta Julek ma dla załogi wstrząsające informacje. Zenek okradł przekupkę na targu. Cała grupa ma do niego pretensje. Oskarżony opuszcza wyspę. Wieczorem odwiedza Ulę i wyznaje jej swe młodzieńcze uczucie. Mówi jej o nowym celu swej wędrówki, którym jest Warszawa. Ula zaczyna żałować Zenka i postanawia zarobić pieniądze, aby oddać dług okradzionej przekupce. Po pewnym czasie Zenek powraca na wyspę i rozpoczyna pracę przy żniwach. Wkrótce chłopak zamieszkuje u Uli i jej ojca. Policja pomaga odszukać Janicę. Zenek wyjeżdża do niego. Wcześniej jednak pisze do Uli list, w którym otwarcie mówi dziewczynie o miłości do niej oraz opisuje swą historię. Po bolesnym pożegnaniu Ula, która odwzajemnia jego uczucia, ma nadzieję, że jeszcze spotka swą pierwszą miłość.
No to tak :
Na kartach powieści Jurgielewiczowa opisała różne oblicza miłości. Na pierwszy plan wysuwa się platoniczne, niedojrzałe uczucie młodzieńcze Uli i Zenka. Ta miłość oparta jest na przyjaźni, pełnym zrozumieniu i niesamowitym zaufaniu, jakim obdarzają siebie nawzajem.
Innym rodzajem miłości jest miłość rodziców do dzieci. Bezinteresowne uczucie, jakim każdy rodzic obdarza własne dzieci, to miłość niepowtarzalna. Rodzicie ufają i są pełni oddania. Taką miłością charakteryzują się doktor Zalewski oraz matka Pestki.
Pojawia się także miłość bezinteresowna skierowana do zwierząt. Taką miłość odczuwa Ula w stosunku do Dunaja, bezdomnego psa włóczęgi.
Ula i Zenek poznają się na małej wysepce. Przybysz zauważa, że tak samo jak on, dziewczyna ma problemy. Pierwsza rozmowa między nimi jest dla nich bardzo krępująca. Wynika to z tego, że zarówno Zenek, jak i Ula są zamknięci w sobie i małomówni.
Kiedy obcy przybywa na wyspę ma skaleczoną stopę. Po namowie przyjaciół zgadza się pójść do doktora, którym jest ojciec Uli. Sprawa jednak się komplikuje, gdy pan Zalewski proponuje choremu pobyt w szpitalu. Spłoszony chłopak - bojąc się, że jego tajemnica wyjdzie na jaw – ucieka.
Wkrótce jednak powraca na wyspę i nawiązuje głębszą przyjaźń z dziećmi. Cała piątka wesoło spędza czas na wyspie. Ula i Zenek starają się oswoić bezdomnego psa Dunaja.
Aby Zenek pozostał na wyspie dzieci budują mu tam szałas oraz dostarczają jedzenie ze swoich domów. Załoga zyskuje zaufanie Zenka. Chłopak opowiada im o poszukiwaniach wuja, który prawdopodobnie uczestniczy w budowie mostu w Strykowie. Marian i Julek, poruszeni tym wyznaniem – organizują wyprawę rowerową w celu odszukania Antoniego Janicy. Niestety, chłopcy mają dla Zenka przykre informacje. W Strykowie odwołano budowę mostu i nikt nie wie gdzie może być wuj. Po tej informacji Zenek jest niemile rozczarowany. Nie może powstrzymać łez. Podczas płaczu widzi go Ula.
Wkrótce, gdy dzieci wracają ze sklepu Zenek proponuje kradzież jabłek z sadu. Pestka, Marian oraz Julek przyłączają się do chłopaka. W eskapadzie nie uczestniczy jedynie Ula. Przeżywa ten incydent.
Po wycieczce do miasta Julek ma dla załogi wstrząsające informacje. Zenek okradł przekupkę na targu. Cała grupa ma do niego pretensje. Oskarżony opuszcza wyspę. Wieczorem odwiedza Ulę i wyznaje jej swe młodzieńcze uczucie. Mówi jej o nowym celu swej wędrówki, którym jest Warszawa.
Ula zaczyna żałować Zenka i postanawia zarobić pieniądze, aby oddać dług okradzionej przekupce. Po pewnym czasie Zenek powraca na wyspę i rozpoczyna pracę przy żniwach. Wkrótce chłopak zamieszkuje u Uli i jej ojca. Policja pomaga odszukać Janicę. Zenek wyjeżdża do niego. Wcześniej jednak pisze do Uli list, w którym otwarcie mówi dziewczynie o miłości do niej oraz opisuje swą historię. Po bolesnym pożegnaniu Ula, która odwzajemnia jego uczucia, ma nadzieję, że jeszcze spotka swą pierwszą miłość.