Tematyka lektury: "Stary człowiek i morze"
Rozprawka
CZY CZŁOWIEKA MOŻNA ZNISZCZYĆ, ALE NIE POKONAĆ?
Proszę o jak najszybszą odpowiedz.
Rozdaje 15- stkę.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
W pełni zgadzam się ze stwierdzeniem E. Hemingwaya, że ,,człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać". W mojej pracy przedstawię kilka argumentów, które udowodnią moją tezę. Ludzie, którzy niegdys żyli pozostawili po sobie wiele pamiątek, dzięki którym nigdy nie wymarzą się z naszej pamięci. W ten sposób zapisują się na kartach historii, a także w naszych sercach. Każdy człowiek ma w sobie coś szczególnego, czego nikt nie może mu odebrać. Czasami jest to wiara, poglądy lub mysli, które aż do smierci będą w nas tkwiły. Człowiek jest sam w sobie kimś niezwykłym i z pewnością zasługuje na należyty mu szacunek. Posłużę się przykładem książki E. Hemingwaya pt.: ,, Stary człowiek i morze". santiago dzielnie zmagał się z przeciwnościami losu. Mimo iż był biedny to jego serce było przepełnione miłością i dobrem. Ponosząc porażki przez 84 dni nigdy się nie poddał. Uparcie dążył do wyznaczonego sobie celu. Chciał zwyciężyć dla samego siebie. Liczyło się dla niego tylko poczucie własnej wygranej. Nie obchodziło go, że mieszkańcy wioski zobaczą szkielet marlina. Wystarczyło mu, że tylko on jeden widział ta piękną rybę. Był w pełni usatysfakcjonowany, gdyż w końcu udało mu się spełnić swoje woelkie marzenie. Choć życie wydaje się ponure, zawsze można dostrzec w nim coś pozytywnego. Santiago jest przykładem na to, że ,, człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać". Kolejnym przykładem na potwierdzenie tezy zawartej w temacie jest film pt.: ,, Pianista". Główny bohater filmu mimo wszelkich przeciwności losu, niepowodzen dzięki przypadkowym zdarzeniom udało mu się przeżyć i powrócić do grania na fortepianie w radiu. Następnym argumentem mogą być ludzie, których dotknęła tragedia życiowa. Niektórzy rodzą się z nieuleczalnymi chorobami, lecz mimo to nie poddają się i walczą dalej, aby w ich życiu gościło szczęście. Próbują zrobić wszystko, by być zadowolonym ze swojego życia. Często niepełnosprawni ludzie są bogatsi wewnętrznie. Dostrzegają te sprawy, które dla zdrowego człowieka nie mają tak wielkiego znaczenia. Bardziej kochają przyrodę i wszystko co ich otacza. Są wrażliwsi, dlatego tak łatwo ich zranić. Zwykły człowiek nie może odgadnąć ich wnętrza, gdyż jest to dla niego nieosiągalne. Mimo iż są niepełnosprawni to nie można zabić w nich miłości do życia. Każdy dzień przynosi im szczęście i chwytają je garściami. Z przytoczonych przykładów wynika iż ,, człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać". Dobra materialne nie są tak ważne jak to co posiadamy w środku. Często nie zdajemy sobie sprawy, że mamy tak wiele ukrytego piekna w sobie. Musimy to pielęgnować, aby cały czas w nas żyło i nie dopuścić do tego, aby ktoś nam to odebrał. Musimy zawsze pamietać o tym, że to co tkwi w duszy jest największym dorobkiem naszego życia.
Mam nadzieję, że pomogłem.