Question

Temat:Charakterystyka Antygony.
Na kartkę A4
1Przedstawienie postaci.
2Stosunek do rodziców i rodzeństwa
3 zachowanie Antygony w sytuacji krańcowej
ocenę sama sobie napisze jak byscie mogli ujmujcie te punkty ale nie trzeba
Proszę nie z neta i z góry dzięki za odp...:):)

Answer 1

Tytułowa bohaterka tragedii Sofoklesa to postać z greckiej mitologii, jest córką Edypa i Jokasty,siostra Ismeny, Eteoklesa i Polinejkesa. Edyp po rozwiązaniu zagadki Sfinksa, otrzymał w nagrodę królestwo i rękę Jokasty.Z tego kazirodczego związku narodziła się Antygona.
Gdy po bratobójczym zbrojnym konflikcie między Polinejkesem i Eoklesem, Kreon zabronił pochowania Polinejkesa. Antygona sprzeciwiając się woli tebańskiej pochowała brata. Rozgniewany król kazał pojmać winnego, odgrzebać zwłoki i postawić przy nich straż. Antygona ponowie próbowała pochować brata.Twierdziła, iż woli śmierć niż pozostawienie zwłok bez pochówku.
Kreon natomiast postanawia zamurować Antygonę w grocie, skazuje ją na powolną śmierć z głodu i pragnienia.

Wybranka Hajmona była piękną, odważną i młodą kobietą, która zdecydowała się sprzeciwić Kreonowi. Uczyniła to w imię miłości do brata i obowiązku wypełnienia religijnych nakazów.
Dumna i honorowa królewska córka nie czuła się niczyją poddaną. Siostrze zaś zarzucała tchórzostwo, egoizm, a także lekceważenie praw boskich. Była pewna swych racji i podjętych decyzji.
Antygona jest pełna dumy rodowej. Porywcza i łatwo wybuchająca, zdecydowana i energiczna, doskonale wie jak przekonać lud, że ma słuszność co do pochówku swojego brata i co do przeciwstawienia się przeciwko rozkazowi króla. Dziewczyna jest przekonana o swojej racji i wyższości nad Kreonem, którego uważa za głupca. Jako, ze jest dumna, nie godzi się na hańbienie zarówno swojego jak i Polinejkesowego imienia.
Antygona to postać tragiczna, uwikłana w konflikt tragiczny i obciążona świadomością winy tragicznej. Znalazła się w takiej sytuacji, że samobójstwo było jedynym rozwiązaniem.
Postać Antygony przez stulecia była przedmiotem zainteresowania wielu pisarzy,dramaturgów i epików. Także współcześnie powstają utwory związane z Antygoną, np.Antygona w Nowym Jorku - Janusza Głowackiego.

Moim zdaniem postać Antygony jest godna uwagi przez swoją postawę i dorosłe zachowanie. Dziewczyna wykazała się niemałą odwagą, rozsądkiem i poświeceniem dla innej osoby co w starożytnej Grecji należało do rzadkości.

Answer 2

Antygona - głowna i tytułowa bohaterka córka Edypa i Jokasty siostra Ismeny Polinejkesa i Eteoklesa , narzeczona Hajmona . Młoda odważna , zbuntowana wobec zakazu kreona , którym król naraził dusze jej brata na wieczne potępienie . Bardzo honorowa- tylko raz poprosiła Ismene o pomoc. Nie waha się przed wyraźnym zakwestionowaniem rozkazu władcy. Nie czuje się poddaną , jest przede wszystkim królewską córką i zachowuje się odpowiednio do swego pochodzenia . Jej postawa najpierw skłania chór do potępienia Antygony jako występującej przeciw królewskiemu prawu, potem jednak akcentuje zalety dziewczyny: miłość do brata , hart ducha, determinację i upór w wykonywaniu praw boskich. Antygona stawia odwieczne, boskie prawa nad tymczasowymi- ludzkimi. Imponuje pewność siebie i trafnośc argumentów jakich Antygona używa w rozmowie z Kreonem. Dla niej brat nie jest zdrajca mówi: "Czcić swe rodzeństwo nie przynosi wstydu", uważa że ostateczny sąd należy do Hadesa, który "pożada praw równych" wobec wszystkich smiertelników . Wreszcie Antygona wypowiada jedno z najpiękniejszych w literaturze zdań na temat stosunku człowieka do innych ludzi : " Współkochać przyszłam nie współnienawidzić".dziewczyna przeżywa także chwile słabości- kiedy idzie na śmierć. trudno się temu dziwić : jest młoda , piękna, ma w perspektywie ślub z ukochanym Hajmonem.Jest przekonana o słuszności swych racji, ani na chwilę w nią nie wątpu ( w odróznieniu od Kreona), uważa , że po smierci zostanie wynagrodzona. Mimo tej pewności Antygona to postać tragiczna-znalazła się w sytuacji, w której każdy wybór oznacza w konsekwencji smierć-z wyroku bogów za wykroczenie przeciw prawu lub z wyrok Kreona za złamanie królewskiego rozkazu. Jest to jednak inny rodzaj tragizmu niż tragizm kreona, ponieważ Antygona odchodzi z nadzieją na nagrodę, jest pewna ,że postępuje dobrze, choć nie jest jej łatwo rozstac się z życiem i ziemskim szczęściem. Postepowanie Antygony , a zwłaszcza jej posłuszeństwo wobec bogów zadziwia jeśli się weźmie pod uwagę że to właśnie bogowie są winni wszystkich nieszczęść jakie dotkneły cały ród Edypa.Antygona jest tego swiadoma , mówi o sobie: "klątwa brzemienna", spodziewa sie, że jej los także jest wynikiem postanowien bogów:"...jeśli z bogów to zrządzenie płynie,/ Trzeba mi winnej znieść w ciszy cierpienia." Antygona ma wyraźnie świadomość winy tragicznej - niezawinionej , nie podlegającej ludzkim osądom, którą jednak trzeba uznać i za która należy odpokutować. Właściwą winą bohaterki nie jest to, że pogrzebała zwłoki brata , ale to, że jak wszyscy z rodu Edypa została obciążona boską klątwą , dlatego musi ugiąć się przed zrzadzeniem fatum i przyjąć cierpienie. Mam nadzieje że to o to chodzi i że to wystarczy pozdrawiam ;)