Świętoszek to jeden z najdawniejszych utworów barokowych. Autorem tego dzieła był Molier(1622-1673) komediopisarz francuski, także aktor i dyrektor teatru. W dzisiejszych czasach ludzie bardzo często nawiązują do epoki baroku. Zadają sobie różne pytania na ,które chcą znać odpowiedz., aby mogli lepiej poznać tą epokę i ich twórców. Pytania dotyczą: Scharakteryzowania postawy Tartuffe'a i Elmiry zwracając uwagę na ich cele i postępowania oraz zanalizować przytoczone fragmenty Świętoszka dotyczące opinii Tartuffe'a i motywy zachowania Elmiry w utworze Świętoszka...
Postać Świętoszka (Tartuffe) pozostaje zagadką do czasu, gdy pojawia się on na scenie. Od razu w pierwszych jego zdaniach do służącego możemy odczuć, że jest on zwykłym oszustem, a tym co robi i mówi chce zdobyć jedynie zaufanie innych. Bardzo szybko dostrzegamy też fałszywą pobożność, o której wspominał Orgonowi (francuski mieszczanin), Kleant( który chciał pokazać sposób działania jakim kieruje się Tartuffe'a oraz pokazuje, że jego zachowanie pobożne jest tylko fałszywe i udawane, wręcz na pokaz.) Tartuffe okazuje się obłudnym i przebiegłym człowiekiem. Podając chusteczkę służącej z poleceniem nakrycia dekoltu udaje skromnego i broniącego się przed pokusami, a w rzeczywistości dostrzega piękno i urodę służki. Następnie w rozmowie z Elmirą (żona Organa) czułymi słówkami stara się wejść w jej względy: „I jam również szczęśliwy, że choć chwilę małą W słodkim sam na sam z panią zyskać się udało. Z dawna o nią błagałem niebiosów, wszelako Próżnom się dotąd modlił o sposobność taką.”...
W swojej udawanej świętości namawia Elmirę, by ta zdradziła swego męża :
„Troska, z jaką strzeżemy własnej dobrej sławy, Zwalnia uwielbień przedmiot od wszelkiej obawy I pozwala zażywać w spokojności błogiej Miłości bez zgorszenia, rozkoszy bez trwogi.”
Tartuffe jest przebiegły, podstępny, sprytny, ale pokorny. Udaje pokornego i oddanego przyjaciela Orgona. Orgon zapisuj Tartuffe'owi swój cały majątek. Tartuffe dąży do uzyskania jak największych korzyści. Wie, że jest to możliwe, popiera to wypowiedzią do Elmiry:
„Wszak to człowiek stworzony, by go za nos wodzić”....
Gdy kończy się szczęście Tartuffe`a. i zostaje nakryty przez Orgona przy zalotach do jego żony. Dopiero wtedy odsłania swoją prawdziwą twarz, jest zuchwały i arogancki. Przykładem jest próba wyrzucenia z domu Orgona i chce aby zamknięto go w więzieniu. Widzimy tutaj Tartuffe`a jako bezwzględnego i nikczemnego człowieka, dbającego tylko o siebie. Elmira- wzorowa żona, piękna, zadbana, pełna wdzięku. w przeciwieństwie do męża nie daje się uwieść Świętoszkowi. jest odważna , sprytna, przebiegła. Ma swój kobiecy charakter, honor. Kieruje się czystymi zasadami moralnymi. Troszczy się o los dzieci, widząc ,że mąż chce doprowadzić do nieszczęścia. To dzięki niej Orgon poznał prawdziwe oblicze Świętoszka.
Elmira odegrała bardzo ważną rolę w udaremnieniu zamiarów Świętoszka. Wiedząc, że słowami nie przekona swojego męża, postanowiła działać na własną rękę. Podstępnie zachęcała Świętoszka do zainteresowania swoją osobą. W konsekwencji Tartuffe zaślepiony uczuciem do Elmiry, zaczyna czynić jej dwuznaczne propozycje, które słyszy Orgon. Prawdziwa twarz Świętoszka ujawniona zostaje pod koniec utworu. Jednak przez cały czas trwania akcji widzimy, że dąży on do celu po trupach. Planuje coraz to większe intrygi, aby wyeliminować swoich przeciwników. Próbuje zjednać sobie jak najwięcej osób, by czerpać coraz to większe korzyści. Uważam, że Tartuffe jest zwykłym oszustem, który próbował manipulować ludzkimi zachowaniami. Obłudnik, cynik, człowiek bez sumienia i litości, zdecydowany i bezwzględny, okrutny i bez skrupułów za te wszystkie występki szybko jednak został ukarany. Natomiast najbardziej podziwiam Elmire, która nie czekała na samorzutny rozwój sytuacji, ale postanowiła podstępem ujawnić zamiary Świętoszka. Było to bardzo dobre posunięcie, ponieważ dzięki jej działalności historia zakończyła się pomyślnie dla całej rodziny Orgona.
Świętoszek to jeden z najdawniejszych utworów barokowych. Autorem tego dzieła był Molier(1622-1673) komediopisarz francuski, także aktor i dyrektor teatru. W dzisiejszych czasach ludzie bardzo często nawiązują do epoki baroku. Zadają sobie różne pytania na ,które chcą znać odpowiedz., aby mogli lepiej poznać tą epokę i ich twórców. Pytania dotyczą: Scharakteryzowania postawy Tartuffe'a i Elmiry zwracając uwagę na ich cele i postępowania oraz zanalizować przytoczone fragmenty Świętoszka dotyczące opinii Tartuffe'a i motywy zachowania Elmiry w utworze Świętoszka...
Postać Świętoszka (Tartuffe) pozostaje zagadką do czasu, gdy pojawia się on na scenie. Od razu w pierwszych jego zdaniach do służącego możemy odczuć, że jest on zwykłym oszustem, a tym co robi i mówi chce zdobyć jedynie zaufanie innych. Bardzo szybko dostrzegamy też fałszywą pobożność, o której wspominał Orgonowi (francuski mieszczanin), Kleant( który chciał pokazać sposób działania jakim kieruje się Tartuffe'a oraz pokazuje, że jego zachowanie pobożne jest tylko fałszywe i udawane, wręcz na pokaz.) Tartuffe okazuje się obłudnym i przebiegłym człowiekiem. Podając chusteczkę służącej z poleceniem nakrycia dekoltu udaje skromnego i broniącego się przed pokusami, a w rzeczywistości dostrzega piękno i urodę służki. Następnie w rozmowie z Elmirą (żona Organa) czułymi słówkami stara się wejść w jej względy:
„I jam również szczęśliwy, że choć chwilę małą
W słodkim sam na sam z panią zyskać się udało.
Z dawna o nią błagałem niebiosów, wszelako
Próżnom się dotąd modlił o sposobność taką.”...
W swojej udawanej świętości namawia Elmirę, by ta zdradziła swego męża :
„Troska, z jaką strzeżemy własnej dobrej sławy,
Zwalnia uwielbień przedmiot od wszelkiej obawy
I pozwala zażywać w spokojności błogiej
Miłości bez zgorszenia, rozkoszy bez trwogi.”
Tartuffe jest przebiegły, podstępny, sprytny, ale pokorny. Udaje pokornego i oddanego przyjaciela Orgona. Orgon zapisuj Tartuffe'owi swój cały majątek. Tartuffe dąży do uzyskania jak największych korzyści. Wie, że jest to możliwe, popiera to wypowiedzią do Elmiry:
„Wszak to człowiek stworzony, by go za nos wodzić”....
Gdy kończy się szczęście Tartuffe`a. i zostaje nakryty przez Orgona przy zalotach do jego żony. Dopiero wtedy odsłania swoją prawdziwą twarz, jest zuchwały i arogancki. Przykładem jest próba wyrzucenia z domu Orgona i chce aby zamknięto go w więzieniu. Widzimy tutaj Tartuffe`a jako bezwzględnego i nikczemnego człowieka, dbającego tylko o siebie.
Elmira- wzorowa żona, piękna, zadbana, pełna wdzięku. w przeciwieństwie do męża nie daje się uwieść Świętoszkowi. jest odważna , sprytna, przebiegła. Ma swój kobiecy charakter, honor. Kieruje się czystymi zasadami moralnymi. Troszczy się o los dzieci, widząc ,że mąż chce doprowadzić do nieszczęścia. To dzięki niej Orgon poznał prawdziwe oblicze Świętoszka.
Elmira odegrała bardzo ważną rolę w udaremnieniu zamiarów Świętoszka. Wiedząc, że słowami nie przekona swojego męża, postanowiła działać na własną rękę. Podstępnie zachęcała Świętoszka do zainteresowania swoją osobą. W konsekwencji Tartuffe zaślepiony uczuciem do Elmiry, zaczyna czynić jej dwuznaczne propozycje, które słyszy Orgon.
Prawdziwa twarz Świętoszka ujawniona zostaje pod koniec utworu. Jednak przez cały czas trwania akcji widzimy, że dąży on do celu po trupach. Planuje coraz to większe intrygi, aby wyeliminować swoich przeciwników. Próbuje zjednać sobie jak najwięcej osób, by czerpać coraz to większe korzyści.
Uważam, że Tartuffe jest zwykłym oszustem, który próbował manipulować ludzkimi zachowaniami. Obłudnik, cynik, człowiek bez sumienia i litości, zdecydowany i bezwzględny, okrutny i bez skrupułów za te wszystkie występki szybko jednak został ukarany.
Natomiast najbardziej podziwiam Elmire, która nie czekała na samorzutny rozwój sytuacji, ale postanowiła podstępem ujawnić zamiary Świętoszka. Było to bardzo dobre posunięcie, ponieważ dzięki jej działalności historia zakończyła się pomyślnie dla całej rodziny Orgona.
Mam nadzieje że dobrze ;):)