Temat 1. Zinterpretuj podany utwór. Postaw tezę interpretacyjną i ją uzasadnij. Twoja praca
powinna liczyć co najmniej 250 słów.
Wisława Szymborska, Spis ludności
Na wzgórzu, gdzie stała Troja,
odkopano siedem miast.
Siedem miast. O sześć za dużo
jak na jedną epopeję.
Co z nimi zrobić, co zrobić.
Pękają heksametry.
afabularna cegła wyziera ze szczelin,
w ciszy filmu niemego obalone mury,
zwęglone belki, zerwane ogniwa,
dzbanki wypite do utraty dna,
amulety płodności, pestki sadów
i czaszki dotykalne jak jutrzejszy księżyc.
Przybywa nam dawności,
robi się w niej tłoczno,
rozpychają się w dziejach dzicy lokatorzy,
zastępy mięsa mieczowego,
reszki orła-Hektora dorównujące mu męstwem,
tysiące i tysiące poszczególnych twarzy,
a każda pierwsza i ostatnia w czasie,
a w każdej dwoje niebywałych oczu.
Tak lekko było nic o tym nie wiedzieć,
tak rzewnie, tak przestronnie.
Co z nimi robić, co im dać?
Jakiś wiek mało zaludniony do tej pory?
Trochę uznania dla sztuki złotniczej?
Za późno przecież na sąd ostateczny.
My, trzy miliardy sędziów,
mamy swoje sprawy,
własne nieartykułowane rojowiska,
dworce, trybuny sportowe, pochody,
liczebne zagranice ulic, pięter, ścian.
Mijamy się na wieczność w domach towarowych
kupując nowy dzbanek.
Homer pracuje w biurze statystycznym.
Nikt nie wie, co robi w domu.
Utwór pokazuje jak przelotne jest życie i jak obecna ludzkość wykazuje brak zainteresowana przeszłością, wydając fałszywe osądy i zwracając uwagę na rzeczy materialne. Przytoczę tutaj cytat ,,Mijamy się na wieczność w domach towarowych kupując nowy dzbanek.'. Wiersz Wisławy Szymborskiej odwołuje się również do homerowych poematów. Podmiotem lirycznym jest człowiek, którego irytuje obojętność w stosunku do czasów przeszłych, ,,Homer pracuje w biurze statystycznym. Nikt nie wie, co robi w domu'. Krytykowane są postawy dzisiejszych ludzi. Podmiot liryczny jest zdecydowany i pewny siebie. Ma świadomość pogarszającej się sytuacji. Zastosowane są pytania retoryczne, które skłonić nas mają do refleksji. Zastosowana jest również przerzutnia i szyk przestawny, co pozwala wprowadzić tam dynamikę, która pozwala nam dokładniej zastanowić się nad opisywaną sytuacją. Wyczuć możemy pewną filozofię, która świetnie podkreśla tematykę i poważność utworu.
Omawiany wiersz Wisławy Szymborskiej ,,Spis ludności" nakłania nas do refleksji na temat przeszłości, jaka jest ona dla nas w teraźniejszości, a jaka powinna być. Opisywane jest tam, co podmiot liryczny uważa za irytujące i niedobre. Powinniśmy zacząć bardziej zwracać uwagę na przeszłość i ją szanować, ponieważ jest to nasza historia, nasze dziedzictwo.Musimy o to dbać i pielęgnować jak najlepiej, przestając przywiązywać wagę do rzeczy przyziemnych, jako iż nasza historia to my sami.