Pierwszy teatr (The Theatre) został zbudowany w Londymie w 1576r.
Teatr był kolisty lub prostokątny z galeriami dla widzów, z wielką sceną wzniesioną w środku parteru, czyli orchestry, zamkniętą z tyłu ścianą niewątpliwie ozdobioną architektonicznie i posiadająca jedne duże drzwi i dwa małe otwory, w ścianach bocznych, dach nad sceną, oparty na starannie wyrzeźbionych i pomalowanych filarach, oraz okna nad sceną, z których mogli patrzeć widzowie albo przemawiać aktorzy.
Cena wstępu do tego teatru była wyższa niż do publicznych, a także widownia była bardziej wykształcona i elegancka.
Twórcy elżbietańscy niewiele przejmowali się humanistycznymi zasadami konstrukcji dzieła dramatycznego. Za nic mieli słynną regułę trzech jedności, śmiało łączyli tragizm z komizmem. Cechowała ich wyraźna skłonność do wybujałej fantastyki. Na scenie pojawiały się duchy, zjawy, czarownice, elfy i geniusze. Kostruowano sceny zaopatrzone w takie urządzenia, jak zapadnie i żurawie. Bardzo starannie dobierano kostiumy i rekwizyty-krzesła, trony, drzewa, skały, studnie, pieczary. Potrafiono odtworzyć grzmoty i błyskawice. Największą jednak wagę miała gra aktora oraz poetyckie słowo, za pomocą którego często ,,opisywano’’ scenerię, odwołując się do wyobraźni wiedza. Przedstaiwnia odbywały się przy świetle dziennym, a role kobiet grane były przez chłopców.
Pierwszy teatr (The Theatre) został zbudowany w Londymie w 1576r.
Teatr był kolisty lub prostokątny z galeriami dla widzów, z wielką sceną wzniesioną w środku parteru, czyli orchestry, zamkniętą z tyłu ścianą niewątpliwie ozdobioną architektonicznie i posiadająca jedne duże drzwi i dwa małe otwory, w ścianach bocznych, dach nad sceną, oparty na starannie wyrzeźbionych i pomalowanych filarach, oraz okna nad sceną, z których mogli patrzeć widzowie albo przemawiać aktorzy.
Cena wstępu do tego teatru była wyższa niż do publicznych, a także widownia była bardziej wykształcona i elegancka.
Twórcy elżbietańscy niewiele przejmowali się humanistycznymi zasadami konstrukcji dzieła dramatycznego. Za nic mieli słynną regułę trzech jedności, śmiało łączyli tragizm z komizmem. Cechowała ich wyraźna skłonność do wybujałej fantastyki. Na scenie pojawiały się duchy, zjawy, czarownice, elfy i geniusze. Kostruowano sceny zaopatrzone w takie urządzenia, jak zapadnie i żurawie. Bardzo starannie dobierano kostiumy i rekwizyty-krzesła, trony, drzewa, skały, studnie, pieczary. Potrafiono odtworzyć grzmoty i błyskawice. Największą jednak wagę miała gra aktora oraz poetyckie słowo, za pomocą którego często ,,opisywano’’ scenerię, odwołując się do wyobraźni wiedza. Przedstaiwnia odbywały się przy świetle dziennym, a role kobiet grane były przez chłopców.
Mam nadzieję, żę pomogłam. Liczę na naj. ;>