Aby obliczyć masę słońca z prędkości satelity, musisz zastosować trzecie prawo Keplera i drugie prawo dynamiki Newtona.
Trzecie prawo Keplera mówi, że stosunek kwadratu okresu rewolucji T^2 (czasu, w którym satelita obiegnie okrążenie) do sześcianu półosi wielkiej a^3 (odległości satelity od środka masy słońca) jest stały i wynosi:
T^2/a^3 = 4π^2/GM
Gdzie:
T - czas obiegu satelity wokół słońca
a - półoś wielka orbity satelity
G - stała grawitacyjna
M - masa słońca.
Drugie prawo dynamiki Newtona mówi, że siła przyciągania między satelitą a słońcem zależy od masy ciała, jego odległości i prędkości ruchu.
F = ma = G(Mm)/r^2
Gdzie:
m - masa satelity
r - odległość od środka masy słońca
F - siła przyciągająca między satelitą a słońcem
a - przyspieszenie satelity.
W tej równości mamy w sumie cztery niewiadome - T, a, G, i M, ale możemy pozbyć się jednej z nich, wykorzystując informacje o prędkości satelity. Prędkość satelity v to:
v = 2πa/T
Rozwiązując to równanie dla T możemy podstawić T^2/a wynik:
T^2/a = 4π^2/v^2
Podstawiając to do równania Keplera i rozwiązując dla M, otrzymujemy:
M = (4π^2/G) * (a^3/v^2)
Dlatego, aby obliczyć masę słońca, musisz znać okres i średnią odległość satelity od słońca oraz prędkość satelity. Stałą grawitacyjną można pominąć i wykorzystać jej wartość numeryczną, której jednostka to N (m/kg)^2, albo użyć jednostek SI i zastosować wartość 6,674 × 10^-11 m^3/(kg s^2).
Verified answer
Odpowiedź:
Aby obliczyć masę słońca z prędkości satelity, musisz zastosować trzecie prawo Keplera i drugie prawo dynamiki Newtona.
Trzecie prawo Keplera mówi, że stosunek kwadratu okresu rewolucji T^2 (czasu, w którym satelita obiegnie okrążenie) do sześcianu półosi wielkiej a^3 (odległości satelity od środka masy słońca) jest stały i wynosi:
T^2/a^3 = 4π^2/GM
Gdzie:
T - czas obiegu satelity wokół słońca
a - półoś wielka orbity satelity
G - stała grawitacyjna
M - masa słońca.
Drugie prawo dynamiki Newtona mówi, że siła przyciągania między satelitą a słońcem zależy od masy ciała, jego odległości i prędkości ruchu.
F = ma = G(Mm)/r^2
Gdzie:
m - masa satelity
r - odległość od środka masy słońca
F - siła przyciągająca między satelitą a słońcem
a - przyspieszenie satelity.
W tej równości mamy w sumie cztery niewiadome - T, a, G, i M, ale możemy pozbyć się jednej z nich, wykorzystując informacje o prędkości satelity. Prędkość satelity v to:
v = 2πa/T
Rozwiązując to równanie dla T możemy podstawić T^2/a wynik:
T^2/a = 4π^2/v^2
Podstawiając to do równania Keplera i rozwiązując dla M, otrzymujemy:
M = (4π^2/G) * (a^3/v^2)
Dlatego, aby obliczyć masę słońca, musisz znać okres i średnią odległość satelity od słońca oraz prędkość satelity. Stałą grawitacyjną można pominąć i wykorzystać jej wartość numeryczną, której jednostka to N (m/kg)^2, albo użyć jednostek SI i zastosować wartość 6,674 × 10^-11 m^3/(kg s^2).
Wyjaśnienie:
prosze naj ♥️