Question

Sytuacja Polaków pod trzema zaborami- taki jest temat pracy. Dam naj za dłuzszą wypowiedz ;)

Answer 1

W XIX wieku Polska znalazła się pod trzema zaborami: rosyjskim, austriackim i pruskim. Kraj znalazł się w zarówno w trudnej sytuacji ekonomiczniej, gospodarczej jak i politycznej. Naród polski pragnął, by jego ojczyzna znów wróciła na mapy świata jako niepodległe i suwerenne państwo. Chcąc ziścić swe marzenia Polacy wszczęli walkę o wolność. Wszystkie niepodległościowe wystąpienia naszych rodaków obejmują głównie terytorium polskie oraz ziemie naszej ojczyzny zagarnięte przez zaborców i zawierają się w latach 1815 – 1865, czyli od postanowień Kongresu Wiedeńskiego do upadku powstania Styczniowego.
Uważam, że działania Polaków mające na celu odzyskanie niepodległości były słuszne i potrzebne, pomimo ich klęsk i dezorganizacji - co postaram się udowodnić poniżej.
Po roku 1815 mimo składanych obietnic odnoszących się do polskiego szkolnictwa i administracji zaborcy zaczęli zwalczać polskie idee liberalne oraz dążenia związane z postępem czy też z odzyskaniem wolności. Spowodowało to jeden ze zrywów niepodległościowych, który wybuchł w nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku, nazwany powstaniem Listopadowym. Polacy nie mieli szans w konfrontacji z wrogiem, ponieważ dysponowali mało liczną i niezorganizowaną armią. Powodem upadku powstania było również to, iż żadne państwo europejskie nie poparło dążeń Polaków mających na celu wyzwolenia się z pod jarzma niewoli. Wystąpienie to przyniosło ze sobą wiele złego ze strony zaborców. Przywódcy i organizatorzy buntu zginęli, co było swoistym odwetem ze strony oprawców. Zaczęła się też masowa rusyfikacja i germanizacja ludności polskiej w tym szkół, urzędów i instytucji. Powstanie listopadowe miało jednak też pozytywne skutki. Inne państwa zaczęły spostrzegać Polaka jako symbol człowieka odważnego i walecznego, a kilka mniejszych wygranych bitew spowodowało, że w naszych przodkach obudziła się świadomość narodowa i patriotyzm. W powstaniu walczyła ze sobą ludność polska z trzech zaborów, co zbliżyło ich do siebie jako rodaków. Było to bardzo ważnych elementem wpływającym na psychikę Polaków, pozwalającym im wierzyć, że naród poprzez zjednoczenie i dążenie do utworzenia niepodległego państwa może osiągnąć upragniony cel – że mogą i powinni walczyć o swoją ojczyznę.
Kolejnym wystąpieniem narodowym było powstanie Krakowskie, które wybuchło w lutym 1846 roku. Było ono zaplanowane poza granicami zaboru i miało wybuchnąć jednocześnie we wszystkich trzech zaborach, skierowane jednak było głównie w stronę Rosji. Na terenie Krakowa i jego okolic działała bardzo dobrze zorganizowana akcja spiskowa, dlatego też powstanie zostało umiejscowione w Krakowie. Klęskę przynieśli ze sobą zdrajcy, wskutek czego doszło do masowych aresztowań. Skłócony rząd liczył na szybkie rozwinięcie się powstania, a sytuację tą wykorzystała Austria przekonując chłopów, by pomogli w jego stłumieniu, co zakończyło się sukcesem. To zdarzenie pogłębiło podziały klasowe i zaostrzyło nienawiść, co ułatwiało zaborcom panowanie nad Polską. Bezpośrednim negatywnym skutkiem powstania było zlikwidowanie Rzeczpospolitej Krakowskiej, której obszar wcielono do Austrii, oraz zesłanie większości przywódców powstania na Syberię. Natomiast skutkiem pozytywnym były głoszone przez powstanie zasady, które spowodowały, że uzyskanie niepodległości trwale związało się już z rewolucją agrarną. Wysunięto postulat o całkowite uwłaszczenie chłopów, oraz zapowiedź rychłego wykorzenienia feudalizmu z ziem polskich. Rewolucja Krakowska dała całej Europie przykład, utożsamiając sprawę wagi narodowej ze sprawą demokracji, oraz wyzwolenia klasy uciskanej.
Lata od 1846 do 1848 były okresem Wiosny Ludów na ziemiach Polskich. Polacy nie byli zdolni już do samoistnego zrywu, gdyż poprzednie powstania wyczerpały w dużym stopniu żywotne siły narodu. Sprawa polska zaczęła znajdować się w sferze zainteresowań Europejczyków. Niepodległość naszego kraju oraz ruchy niepodległościowe popierali głównie: demokraci, socjaliści oraz masoni. Ruch rewolucyjny na ziemiach polskich umacniał tendencje wolnościowe w Europie, tym bardziej, gdyż był skierowany przeciw monarchii Austrii, Prus i Rosji, ponadto idee wolnościowe Polaków były zbieżne z europejskimi.
W kwietniu 1848 dochodzi do zawarcia ugody Prusów z Polską, gdzie nasi rodacy otrzymali obietnicę autonomii i przekazania administracji w ręce polskie w zamian za częściową redukcję sił powstańczych. Celem dworu było jednak zlikwidowanie wielkopolskiej autonomii poprzez podzielenie Wielkiego Księstwa Poznańskiego na dwie części. Pomimo zwycięstwa Polaków pod Mirosławiem i Sokołowiem kampania resztek wojsk powstańczych zakończyła się zwycięstwem Prusaków.
Jednak powstanie Wielkopolskie miało wielkie znaczenie psychologiczne dla obozu niepodległościowego. Udowodniło też, że uwłaszczony i uświadomiony narodowo chłop może stać się znakomitym obrońcą ojczyzny. Wiosna Ludów niosła też za sobą pozytywne skutki takie jak: uwłaszczenie chłopów w Galicji i przyznanie praw politycznych posłom wchodzącym do parlamentu pruskiego i austriackiego. Ponadto dzięki: J.Lampie, J.Szafrankowi i G.Gezewiuszowi wzrosła świadomość narodowa w rejonach: Śląska, Mazur, Warmii oraz Pomorza.
W nocy z 22 na 23 stycznia 1863 wybuchło kolejne powstanie nazwane później Styczniowym. Wybuch powstania przyśpieszyło ogłoszenie tzw. branki czyli przymusowego poboru do wojska. Początkowo powstańcy nie odnosili większych sukcesów jednak pomimo przewagi Rosjan i braku w szeregach powstańców wykwalifikowanych żołnierzy powstanie nie upadło, jednak klęska nieubłaganie się zbliżała. W rezultacie przywódców powstania rozstrzelano a w Królestwie Polskim nastąpiła likwidacja jego odrębności ,a ludność zaczęto zsyłać masowo na Syberię, co w konsekwencji doprowadziło do ogromnych strat w ludziach i do strat materialnych. Powstanie to jeszcze bardziej umocniło świadomość narodową Polaków.
Tak więc wszystkie zbrojne wystąpienia Polaków kończyły się klęskami militarnymi i nasilały tylko antypolskie działania oprawców. Jednak moim zdaniem to wcale nie świadczy, że były one nie potrzebne. Wręcz przeciwnie – miały bardzo ważne znaczenie dla przyszłych pokoleń. Podejmując walkę na „śmierć i życie”, która z góry była przegrana, budowali między sobą silną więź patriotyczną. W budowie tej więzi i w podtrzymaniu powstańców na duchu pomagali poeci, którzy tworzyli w tym okresie dzieła, głównie o klęsce powstań. Przykładem jest wybitna powieść S. Prusa pt.: „Lalka”, czy też „Dziady” A.Mickiewicza. Ponadto ludzie walczący w powstaniach pokazali, ze „w jedności siła” i ze nie można się poddawać nawet w najgorszych sytuacjach, a dobro ojczyzny powinno się przedkładać nad dobro jednostki. Ich bohaterskie wyczyny nadały ważność i wzniosłość słowom: „Jeszcze polska nie zginęła, póki my żyjemy”. Potrafili też przypomnieć o sobie w Europie - choć Polski nie było na mapach – i stworzyli wizerunek Polaka jako człowieka odważnego i walecznego.
Dzisiaj nasz kraj jest wolny i niepodległy. Uważam, że zawdzięczamy tą wolność między innymi powstańcom, ponieważ gdyby nie bronili naszej ojczyzny, dziś Polski prawdopodobnie nie byłoby ani na mapach ani w pamięci innych ludzi, a dzięki walce naszych dziadów za to co „nasze” mamy dziś przepiękny i WOLNY kraj.