Temat: Symbole narodowe i ich wartość. Czy są potrzebne?
We wspólczesnym świecie często zapominamy o naszej ojczyźnie. Abyśmy mogli o niej w pełni pamiętać stworzono nazwę: symbole narodowe. Wiążą się one z początkami naszej ojczyzny, a także z czasem kiedy o nią walczono. Powinniśmy je znać i mieć do nich szacunek. Mają one szczególną wartość dla nas. Powinniśmy się o nie troszczyć. W czasach wojny i okupacji ludzie o nie przelewali krew. Symbole te, więc wiążą się z patriotyzmem tych ludzi. Są one nam bardzo potrzebne. Byśmy mogli z pełną świadomością mówić o własnej ojczyźnie. Nie jest to w tych czasach łatwe, chociaż powinno. Walczący chcieli właśnie, aby stworzyć państwo, gdzie nie ma krzywdy i pełne sprawiedliwości. Na pewno nie jest dobrze jak czynimy teraz w stosunku do nich. Pamiętajmy więc o naszych symbolach narodowych, bo one świadczą o naszej historii. Nie bójmy się ich bronić, tak jak robili to nasi przodkowie.
Każde państwo ma swoje własne symbole, które podkreślają jego suwerenność. W Polsce symbolami państwowymi są: godło - wizerunek Orła Białego, flaga biało-czerwona i hymn - Mazurek Dąbrowskiego. Symbole te rozpoznawalne są wszędzie i przez wszystkich - małych i dużych. Każdy z nich ma długą historię, sięgającą nawet czasów piastowskich. Świadczy to o przywiązaniu Polaków do narodowych tradycji. W dziejach i tradycji naszego narodu są wartości o nieprzemijającym znaczeniu. Wśród nich szczególne miejsce zajmują symbole narodowe: Orzeł Biały, biało-czerwone barwy narodowe i Mazurek Dąbrowskiego. „Godło, barwy, hymn to symbole, które reprezentują nasze państwo – napisał Bogusław Leśnodorski – a także nasze cechy, odrębność i tradycje narodowe. Świadczą o zajmowanym przez nasz kraj miejscu na ziemi... Wraz z innymi pamiątkami przeszłości symbole narodowe unaoczniają nam, jak to już dawno, od z góra tysięcy lat, zajmujemy właściwe miejsce na ziemi... Godło, barwy i hymn wyróżniają nas wśród narodów świata. Ale nie odrywają od nich.: W długiej drodze narodu polskiego do współczesności symbole narodowe towarzyszyły nam zawsze. Były one silnie związane z naszymi losami. W trudnych latach walki o niepodległą Polskę rozbudzały w sercach Polek i Polaków tęsknotę za własnym krajem i za wolnością, rozniecały nienawiść do wrogów, którzy nasz kraj podbili i ciemiężyli... Można by rzec – wizerunek, barwa, melodia, słowa- przecież to tylko symbole. Tak, ale symbole treści i wartości największych, najświętszych. Nie o kawałek płótna chodziło żołnierzom Września, gdy ukrywali pułkowe sztandary. Nie o zwykłą pieśń im chodziło, gdy śpiewali: „Jeszcze Polska nie zginęła”. Sztandar z wizerunkiem Orła Białego i Mazurek Dąbrowskiego były wówczas symbolami wolności, prawa do niepodległego bytu, do fizycznego istnienia narodu. Potęgowały wolę walki. Zrośnięte nierozerwalnie z naszą przeszłością i współczesnością wymagają od nas najwyższego szacunku i szczególnej ochrony. Z tych wypływa uświęcony tradycją zwyczaj oddawania czci narodowym znakom – zdejmowania przez chłopców i mężczyzn nakryć głowy, przyjmowanie postawy na baczność w obliczu sztandarów, wędrującej na maszt flagi narodowej, w czasie publicznego wykonywania hymnu państwowego. Dowody najwyższej czci do symboli narodowych zachowane zostały w ceremoniale wojskowym, w uroczystościach organizowanych przez władze państwowe i organizacje społeczne, w życiu szkoły i zakładu pracy. Dla nas, młodego pokolenia Polaków, rosnących w wolnej Ojczyźnie, godło państwowe na ścianie, powiewająca biało-czerwona flaga, hymn państwowy grany lub śpiewany w chwilach uroczystych, są codziennymi i oczywistymi przejawami polskości, dławionej i prześladowanej w czasach niewoli zaborowej oraz w okresie okupacji hitlerowskiej.
Temat: Symbole narodowe i ich wartość. Czy są potrzebne?
We wspólczesnym świecie często zapominamy o naszej ojczyźnie. Abyśmy mogli o niej w pełni pamiętać stworzono nazwę: symbole narodowe. Wiążą się one z początkami naszej ojczyzny, a także z czasem kiedy o nią walczono. Powinniśmy je znać i mieć do nich szacunek. Mają one szczególną wartość dla nas. Powinniśmy się o nie troszczyć. W czasach wojny i okupacji ludzie o nie przelewali krew. Symbole te, więc wiążą się z patriotyzmem tych ludzi. Są one nam bardzo potrzebne. Byśmy mogli z pełną świadomością mówić o własnej ojczyźnie. Nie jest to w tych czasach łatwe, chociaż powinno. Walczący chcieli właśnie, aby stworzyć państwo, gdzie nie ma krzywdy i pełne sprawiedliwości. Na pewno nie jest dobrze jak czynimy teraz w stosunku do nich. Pamiętajmy więc o naszych symbolach narodowych, bo one świadczą o naszej historii. Nie bójmy się ich bronić, tak jak robili to nasi przodkowie.
Każde państwo ma swoje własne symbole, które podkreślają jego suwerenność. W Polsce symbolami państwowymi są: godło - wizerunek Orła Białego, flaga biało-czerwona i hymn - Mazurek Dąbrowskiego. Symbole te rozpoznawalne są wszędzie i przez wszystkich - małych i dużych. Każdy z nich ma długą historię, sięgającą nawet czasów piastowskich. Świadczy to o przywiązaniu Polaków do narodowych tradycji. W dziejach i tradycji naszego narodu są wartości o nieprzemijającym znaczeniu. Wśród nich szczególne miejsce zajmują symbole narodowe: Orzeł Biały, biało-czerwone barwy narodowe i Mazurek Dąbrowskiego. „Godło, barwy, hymn to symbole, które reprezentują nasze państwo – napisał Bogusław Leśnodorski – a także nasze cechy, odrębność i tradycje narodowe. Świadczą o zajmowanym przez nasz kraj miejscu na ziemi... Wraz z innymi pamiątkami przeszłości symbole narodowe unaoczniają nam, jak to już dawno, od z góra tysięcy lat, zajmujemy właściwe miejsce na ziemi... Godło, barwy i hymn wyróżniają nas wśród narodów świata. Ale nie odrywają od nich.: W długiej drodze narodu polskiego do współczesności symbole narodowe towarzyszyły nam zawsze. Były one silnie związane z naszymi losami. W trudnych latach walki o niepodległą Polskę rozbudzały w sercach Polek i Polaków tęsknotę za własnym krajem i za wolnością, rozniecały nienawiść do wrogów, którzy nasz kraj podbili i ciemiężyli... Można by rzec – wizerunek, barwa, melodia, słowa- przecież to tylko symbole. Tak, ale symbole treści i wartości największych, najświętszych. Nie o kawałek płótna chodziło żołnierzom Września, gdy ukrywali pułkowe sztandary. Nie o zwykłą pieśń im chodziło, gdy śpiewali: „Jeszcze Polska nie zginęła”. Sztandar z wizerunkiem Orła Białego i Mazurek Dąbrowskiego były wówczas symbolami wolności, prawa do niepodległego bytu, do fizycznego istnienia narodu. Potęgowały wolę walki. Zrośnięte nierozerwalnie z naszą przeszłością i współczesnością wymagają od nas najwyższego szacunku i szczególnej ochrony. Z tych wypływa uświęcony tradycją zwyczaj oddawania czci narodowym znakom – zdejmowania przez chłopców i mężczyzn nakryć głowy, przyjmowanie postawy na baczność w obliczu sztandarów, wędrującej na maszt flagi narodowej, w czasie publicznego wykonywania hymnu państwowego. Dowody najwyższej czci do symboli narodowych zachowane zostały w ceremoniale wojskowym, w uroczystościach organizowanych przez władze państwowe i organizacje społeczne, w życiu szkoły i zakładu pracy. Dla nas, młodego pokolenia Polaków, rosnących w wolnej Ojczyźnie, godło państwowe na ścianie, powiewająca biało-czerwona flaga, hymn państwowy grany lub śpiewany w chwilach uroczystych, są codziennymi i oczywistymi przejawami polskości, dławionej i prześladowanej w czasach niewoli zaborowej oraz w okresie okupacji hitlerowskiej.
Mam nadzieję, że pomogłam. Liczę na NAJ!!!