Na Ziemi nie ma grupy zwierząt, w której nie można by spotkać gatunków zaangażowanych w rozmaite układy symbiotyczne. Symbioza występuje w dwóch podstawowych postaciach:
w formie fakultatywnej dwa organizmy mogą wchodzić w bardziej lub mniej symbiotyczny układ, po czym taka postać współżycia nie jest konieczna do przetrwania;
w symbiozie obligatoryjnej związek symbiotyczny jest niezbędny do przeżycia.
Istnieją odmiany symbiotyczne: mutualizm, komensalizm (współbiesiadnictwo).
Mutualizm w postaci obligatoryjnej występuje u tych organizmów, które żyją bezpośrednio wewnątrz swoich gospodarzy. Korzenie roślin motylkowych (soja, łubin, koniczyna, groch) tworzą specjalne brodawki zawierające w swoich wnętrzu bakterie Rhizobium. Azot jest niezbędny dla życia, ponieważ wchodzi w skład białek, kwasów nukleinowych i innych związków budulcowych każdego żywego organizmu. Rośliny występujące na glebach pozbawionych tego pierwiastka korzystają z azotu przyswojonego z powietrza przez bakterie brodawkowe. W zamian mikroorganizmy otrzymują od gospodarza liczne składniki pokarmowe.
Zwierzęta roślinożerne nie mają enzymów trawiących tkanki roślinne. Gdyby nie obecne w ich przewodach pokarmowych zespoły mikroorganizmów, pokarm roślinny byłby dla nich nieprzydatny, a w konsekwencji nie byłoby życia na Ziemi w jego obecnej formie. Rośliny stanowią przecież podstawowe ogniwo łańcucha troficznego ekosystemów Ziemi. Bakterie, a nawet pewne gatunki pierwotniaków, atakują substancje, których gospodarz nie trawi, czyniąc pokarm przyswajalnym dla obu współżyjących organizmów. W zamian za to wnętrze jelit zapewnia mikroorganizmom środowisko życiowe.Również człowiek i wiele innych gatunków ssaków otrzymuje od bakterii witaminy w formie bezużytecznych dla tych mikroorganizmów substancji (trawią celulozę, wytwarzają witaminy B i K).
Większość ścisłych związków mutualistycznych rozwinęła się prawdopodobnie z pasożytnictwa. Mutualistyczne bakterie jelitowe mogą być potomkami bakterii pierwotnie pasożytniczych. Z biegiem czasu pod wpływem działania mechanizmów ewolucji mogła nastąpić zmiana związku pasożytniczego na nieszkodliwy lub nawet korzystny dla gospodarza.
Na Ziemi nie ma grupy zwierząt, w której nie można by spotkać gatunków zaangażowanych w rozmaite układy symbiotyczne. Symbioza występuje w dwóch podstawowych postaciach:
w formie fakultatywnej dwa organizmy mogą wchodzić w bardziej lub mniej symbiotyczny układ, po czym taka postać współżycia nie jest konieczna do przetrwania;
w symbiozie obligatoryjnej związek symbiotyczny jest niezbędny do przeżycia.
Istnieją odmiany symbiotyczne: mutualizm, komensalizm (współbiesiadnictwo).
Mutualizm w postaci obligatoryjnej występuje u tych organizmów, które żyją bezpośrednio wewnątrz swoich gospodarzy. Korzenie roślin motylkowych (soja, łubin, koniczyna, groch) tworzą specjalne brodawki zawierające w swoich wnętrzu bakterie Rhizobium. Azot jest niezbędny dla życia, ponieważ wchodzi w skład białek, kwasów nukleinowych i innych związków budulcowych każdego żywego organizmu. Rośliny występujące na glebach pozbawionych tego pierwiastka korzystają z azotu przyswojonego z powietrza przez bakterie brodawkowe. W zamian mikroorganizmy otrzymują od gospodarza liczne składniki pokarmowe.
Zwierzęta roślinożerne nie mają enzymów trawiących tkanki roślinne. Gdyby nie obecne w ich przewodach pokarmowych zespoły mikroorganizmów, pokarm roślinny byłby dla nich nieprzydatny, a w konsekwencji nie byłoby życia na Ziemi w jego obecnej formie. Rośliny stanowią przecież podstawowe ogniwo łańcucha troficznego ekosystemów Ziemi. Bakterie, a nawet pewne gatunki pierwotniaków, atakują substancje, których gospodarz nie trawi, czyniąc pokarm przyswajalnym dla obu współżyjących organizmów. W zamian za to wnętrze jelit zapewnia mikroorganizmom środowisko życiowe. Również człowiek i wiele innych gatunków ssaków otrzymuje od bakterii witaminy w formie bezużytecznych dla tych mikroorganizmów substancji (trawią celulozę, wytwarzają witaminy B i K).
Większość ścisłych związków mutualistycznych rozwinęła się prawdopodobnie z pasożytnictwa. Mutualistyczne bakterie jelitowe mogą być potomkami bakterii pierwotnie pasożytniczych. Z biegiem czasu pod wpływem działania mechanizmów ewolucji mogła nastąpić zmiana związku pasożytniczego na nieszkodliwy lub nawet korzystny dla gospodarza.
Pozdrawiam.