Question

Podaj cechy przystosowawcze podanych zwierząt do życia na sawannie:
PROSZĘ O ODPOWIEDZI NA POZIOMIE LICEUM/ STUDIÓW :)

1. Lew
2. Hiena
3. Żyrafa
4. Antylopa
5. Lampart
6. Struś
7. Sęp
8. Kameleon
9. Słoń
10. Nosorożec
11. Zebra
12.Bawół
13. Szakal
14. Gekon
15. Gepard
16. Marabut
17. Serwal

Answer 1

LEW - jego środowiskiem życia są sawanny, stepy, suche tereny zalesione i półpustynne. Lwy żyją w stadach, jako jedyne wśród kotowatych. Stada te składające się z od 3 do 30 osobników, posiadają rozległe terytoria i panuje w nich ścisła hierarchia, przewodzi najsilniejszy samiec. Koty te dożywają ok. 30 lat. Lwy polują na zwierzęta trawożerne, zebry, bawoły, antylopy, żyrafy, nie gardzą również padliną. Polowaniem zajmują się lwice.
HIENA - drapieżnikiem nie cieszącym się sympatą wśród ludzi jest hiena zamieszkująca suche stepy Afryki. Gatunek hieny cętkowanej, zwanej także plamistą, wystepuje na południe od Sahary, w Afryce południowej i wschodniej. Zwierzę to o długości ciała 1,2-1,5 m i wysokości do 80 cm charakteryzuje rdzawobrązowa lub szara sierść w brunatne cętni. Budowa ciała hieny jest masywna, kończyny silne, uszy krótkie, zaokrąglone, zęby uważane za jedne z najmocniejszych u ssaków (przystosowane są do miażdżenia kości). Przednie kończyny są znacznie wyższe od tylnych. Hiena osiąga ok. 80 kg masy ciała. Zamieszkując tereny stepowe, raczej słabo zalesione jak również pustynie hiena prowadzi typowo nocny tryb życia. W dzień śpi w swojej kryjówce, zazwyczaj w jaskini lub ziemnej norze. Na nocne łowy udaje się po zapadnięciu zmroku. Podczas swej wędrówki do rewirów łowieckich hieny pozostawiają ślady zapachowe i sygnalizują w ten sposób innym stadom hien trasę swego żerowania. W poszukiwaniu padliny, a także drobnej i słabszej zwierzyny, którą się żywi, pomagają jej doskonały słuch i dobrze rozwinięty zmysł powonienia. Jest zwierzęciem bardzo żarłocznym, ale jednocześnie doskonale wytrzymuje głód, obywając się niekiedy dłuższy czas bez pożywienia. Wędrując w nocy wydaje charakterystyczny przeraźliwy głos przypominający histeryczny śmiech lub jęk.
ZYRAFA - zyje w małych grupach rodzinnych na otwartych terenach stepów, czasem wśród niezbyt gęsto porastających akacji, których liśćmi i gałązkami głównie się żywi. Długość ciała dochodzi do 2,2m, ogona do 1m, wysokość w kłębie sięga 3m, zaś do czubka łowy osadzonej na długiej szyi do 6m. Rzadko spożywa trawę, potrafi wytrzymać długi okres bez picia, czerpiąc wilgoć zawartą w liściach akacji. Poszczególne podgatunki różnią się ubarwieniem skóry, kształtem ciemniejszych plam oraz liczbą rożków na głowie. Łatwo dostrzega niebezpieczeństwo, atakowana skutecznie się broni, silnie kopiąc tylnymi kończynami.
STRUS - dorosły wykorzystuje swoje potężne nogi nie tylko do biegania, ale także wydrapuje nimi zagłębienie na gniazdo. Używa ich broniąc się przed drapieżnikami oraz w walkach z rywalami, w czasie których mocno kopie przeciwnika swym długim, silnym palcem.
Strusie afrykańskie o wiele szybciej wykrywają zbliżające się niebezpieczeństwo niż większość ssaków, żerujących na sawannie. Zaniepokojone, zachowują się niespokojnie i tak dają znać innym zwierzętom, na przykład żerującym antylopom, o obecności drapieżników. W ten sposób spełniają funkcję wartowników w mieszanych stadach zwierząt sawanny.
SLON - posiada duże uszy, którymi ochładza się, ma długą trąbe, którą może zrywać wysoko położone liście drzew, ma twarda skóre, która chroni go przed warunkami sawanny jak i przed drapieżnikami.
NOSOROZEC - podczas dnia chowa się w cieniu, aby nie podgrzewać swojej temperatury ciała, najbardziej aktywny jest w nocy. Odżywia się trawą, ostem i liśćmi krzewów. Tak jak słoń ma grubą skórę. Na prodzie głowy posiada róg, który chroni go przed drapieżnikami.
GEKON - jest doskonale przystosowany do długotrwałego niejedzenia pokarmu.
Jest bardzo zwinne.
Dzięki kolorze skóry łatwo sie ukrywa przed drapieżnikami.

 

 

Mój brat miał takie zadanie, więc przepisałam z jego zeszytu :-p

Cechy nie wszystkich zwierząt podałam, ale mam nadzieję, że choć trochę pomogłam.

Pozdrawiam.