Strona 69 zadania 3-10, WSiP Język polski klasa 8
Wiem że to bardzo duże zadanie, dlatego oferuję 200 punktów (u mnie na profilu jest drugie takie samo zadanie, więc możesz zgarnąć nagrodę za oba).
Potrzebuję krótkie odpowiedzi na zadania 3-10 włącznie na podstawie tekstu (dałem zdjęcia)
Potrzebuję po jednym zdaniu, wbrew pozorom jest to bardzo łatwe zadanie
Wiem że to bardzo duże zadanie, dlatego oferuję 200 punktów (u mnie na profilu jest drugie takie samo zadanie, więc możesz zgarnąć nagrodę za oba).
Potrzebuję krótkie odpowiedzi na zadania 3-10 włącznie na podstawie tekstu (dałem zdjęcia)
Potrzebuję po jednym zdaniu, wbrew pozorom jest to bardzo łatwe zadanie
1.Tekst opisuje historię muzykanta Zwyrtały, który po śmierci trafia do nieba, gdzie gra na skrzypcach dla aniołów. Jednak po pewnym czasie Zwyrtała zaczyna zmieniać niebiańską codzienność, przynosząc do nieba góralski folklor, co powoduje niezadowolenie aniołów i konieczność opuszczenia nieba przez muzykanta.
2.Dialektyzmy leksykalne:
"pojedyny"
"gwarek"
"nie wiedzioł"
"pocztać"
"szlagiery"
Dialektyzmy gramatyczne:
"mam se to w glowie"
"gdzie on tam swoje nogi postawi"
"jakoś mnie zaczarowała ta muzyka"
Dialektyzmy fonetyczne:
"wyszczały"
"zmoknycie"
"śpiywał"
3.Tekst ukazuje, że górale są związani z tradycją i kulturą swojego regionu, którą przekazują kolejnym pokoleniom. Ważne są dla nich wartości takie jak muzyka, tańce, radość i przyjaźń. W opisie nieba autor pokazuje, że górale mają swoje wyobrażenie nieba, które jest związane z ich kulturą i tradycją.
4.W opisie nieba autor przedstawia je jako miejsce, gdzie aniołowie grają na skrzypcach i słychać piękne, niebiańskie dźwięki. Wyobrażenie to może być porównane do innych wizerunków nieba w literaturze, na przykład z "Rajem utraconym" Johna Miltona, gdzie niebo jest przedstawione jako miejsce wiecznej harmonii i spokoju.
5.Zwyrtala to postać pozytywna, pełna entuzjazmu i związana z tradycją swojego regionu. Jest muzykantem, który kocha swoją pracę i potrafi nią poruszać ludzi. Jednocześnie jest odważny i gotów ryzykować, aby przynieść do nieba coś od siebie.
6.Filozofia życiowa Zwyrtały opiera się na miłości do muzyki i kultury ludowej. Uważa, że muzyka jest ważna dla ludzi, ponieważ daje im radość i pozwala zapomnieć o troskach codzienności. Przypisuje szczególne znaczenie tradycji i kulturze swojego regionu, którą chce przekazać dalej.
7.Muzyka odgrywa w życiu Zwyrtały bardzo ważną rolę. To ona daje mu siłę i radość życia, a także pozwala przynieść coś od siebie do nieba.
8. Zwyrtała zmienił niebiańską codzienność wprowadzając do nieba góralski
9.Zwyrtała bez protestu opuszcza niebo, ponieważ odnajduje sens w życiu na ziemi poprzez muzykę i swój sposób bycia. Zgodnie z jego filozofią życiową, nie trzeba znajdować się w niebie, aby cieszyć się życiem i być szczęśliwym. Zwyrtała wierzy, że życie jest piękne i warto cieszyć się nim każdego dnia.
10.W tekście może bawić absurdalna sytuacja, w której muzykant Zwyrtała zostaje przyjęty do nieba i staje się aniołem, a następnie powraca na ziemię. Może także wzruszać przekonanie bohatera, że szczęście można znaleźć w prostych rzeczach, takich jak muzyka i bliscy ludzie.
11.Narrator mówi gwarą, która jest charakterystyczna dla góralskiego folkloru. Ten sposób wypowiadania się wskazuje na związek narracji z folklorem i kulturą ludową.
12.W tekście pojawiają się bezpośrednie zwroty do odbiorców, takie jak "Zrozumiesz?" lub "Wiesz co, gdyby tak", co nadaje tekstowi bardziej kameralny charakter i sugeruje, że narrator rozmawia z odbiorcą bezpośrednio.
13.Autor zastosował gwarę dla aniołów, aby podkreślić ich ludzką naturę i związek z kulturą ludową. Chciał w ten sposób pokazać, że nawet w sferze boskiej istnieją elementy ludzkiej kultury i tradycji, które nie są od siebie zupełnie oddzielone.
MAM POJĘCIE
Folklor to dziedzina nauki zajmująca się badaniem i dokumentowaniem kultury ludowej, w tym zwyczajów, wierzeń, tradycji, mitów i legend, a także sztuki ludowej takiej jak muzyka, taniec, rzeźba i malarstwo. Dialetyzmy to wyrazy lub formy językowe charakterystyczne dla danego dialektu lub gwary, które mogą być trudne do zrozumienia przez osoby z innych regionów. Przykładowe dialektyzmy z tekstu to:
Leksykalne:
"widła" - w innych rejonach Polski nazywane są "widełki"
"zaprawiać" - oznacza "przygotowywać" lub "robić"
"pyknąć" - oznacza "zagrać"
Gramatyczne:
"Ja to powiem" - w języku ogólnym powiedzielibyśmy "Ja to powiedziałem"
"co zna" - zamiast "który zna" lub "która zna"
"mi tu dalej pójść" - zamiast "idę stąd dalej"
Fonetyczne:
"słowicki" - wymowa "słowack