Przy wjeździe do Lublińca od południa mija się koszary jednostki wojskowej. Powstały one przed I w. św., gdy Niemcy ulokowali w Lublińcu garnizon wojskowy. W 1922 r. stacjonował tu 74 Pułk Piechoty z Wielkopolski, przeniesiony do tego miasta specjalną decyzją marszałka Józefa Piłsudskiego. Pułk ten zasłużył się w Wojnie Obronnej w 1939 roku. Co do jednostki wojskowej to obecnie jest to 1. Pułk Specjalny Komandosów w Lublińcu (niebieskie berety), a żołnierze odbywają służbę wojskową na podstawie kontraktów zawodowych.Tuż przy jednostce założono cmentarz, na którym chowano najpierw żołnierzy niemieckich (poległych w IWŚ), później Powstańców Śląskich, następnie oficerów polskich i ich rodziny zmarłych w okresie międzywojennym, wreszcie żołnierzy z 74 Pułku Piechoty poległych we wrześniu '39 (ze swym dowódcą ppłk. Stanisławem Wilimowskim). W styczniu 1945 r. chowano tutaj żołnierzy tak Armii Czerwonej jak i Wehrmachtu.Na lewo od wejścia spoczywa Kazimierz Niegolewski - pierwszy polski starosta Lublińca, który zmarł w wieku 49 lat 1. stycznia 1924 r. We wrześniu 1939 r. grób Niegolewskiego jak i mogiły spoczywających obok Powstańców Śląskich zostały zbezczeszczone.W centrum cmentarza stoi pomnik (od 1983 r.) poświęcony tym, którzy w latach 1919-45 walczyli o powrót do Polski tej części Śląska. Na pomniku wyryto nazwiska wszystkich poległych.Na pozostałych nagrobkach nie ma nazwisk.Jest kilka grobów żon oficerów.I jest jeszcze grób zbiorowy żołnierzy Armii Czerwonej, a na nim intrygująca tablica.Partyzanci? No i rosyjska Lidka...Polegli w Kochanowicach (wieś pod Lublińcem) żołnierze radzieccy.
Przy wjeździe do Lublińca od południa mija się koszary jednostki wojskowej. Powstały one przed I w. św., gdy Niemcy ulokowali w Lublińcu garnizon wojskowy. W 1922 r. stacjonował tu 74 Pułk Piechoty z Wielkopolski, przeniesiony do tego miasta specjalną decyzją marszałka Józefa Piłsudskiego. Pułk ten zasłużył się w Wojnie Obronnej w 1939 roku.
Co do jednostki wojskowej to obecnie jest to 1. Pułk Specjalny Komandosów w Lublińcu (niebieskie berety), a żołnierze odbywają służbę wojskową na podstawie kontraktów zawodowych.Tuż przy jednostce założono cmentarz, na którym chowano najpierw żołnierzy niemieckich (poległych w IWŚ), później Powstańców Śląskich, następnie oficerów polskich i ich rodziny zmarłych w okresie międzywojennym, wreszcie żołnierzy z 74 Pułku Piechoty poległych we wrześniu '39 (ze swym dowódcą ppłk. Stanisławem Wilimowskim). W styczniu 1945 r. chowano tutaj żołnierzy tak Armii Czerwonej jak i Wehrmachtu.Na lewo od wejścia spoczywa Kazimierz Niegolewski - pierwszy polski starosta Lublińca, który zmarł w wieku 49 lat 1. stycznia 1924 r. We wrześniu 1939 r. grób Niegolewskiego jak i mogiły spoczywających obok Powstańców Śląskich zostały zbezczeszczone.W centrum cmentarza stoi pomnik (od 1983 r.) poświęcony tym, którzy w latach 1919-45 walczyli o powrót do Polski tej części Śląska. Na pomniku wyryto nazwiska wszystkich poległych.Na pozostałych nagrobkach nie ma nazwisk.Jest kilka grobów żon oficerów.I jest jeszcze grób zbiorowy żołnierzy Armii Czerwonej, a na nim intrygująca tablica.Partyzanci? No i rosyjska Lidka...Polegli w Kochanowicach (wieś pod Lublińcem) żołnierze radzieccy.