kubica426
Odyseusz był synem Laertesa i władcą Itaki. Kiedy wybuchła wojna trojańska, mężczyzna właśnie został szczęśliwym ojcem syna Telemacha, którego urodziła mu piękna żona Penelopa. Nic dziwnego więc, że Odys nie chciał opuszczać domu, symulował nawet szaleństwo, ale w końcu wyruszył z innymi pod Troję. Po zakończeniu długoletniej wojny bohater pragnął szybko wrócić do domu. Okazało się jednak, że czekała go długa tułaczka. Najpierw jego okręty zostały zagnane przez burzę do kraju Lotofagów, gdzie kilku ludzi ze świty Odyseusza najadło się czarodziejskiego lotosu i nie chciało wracać do domu. Następnie bohater trafił na jedną z wysp Morza Sycylijskiego, zamieszkaną przez cyklopów. Tam przywódca owych istot – Polifem – uwięził Odyseusza w jaskini i codziennie zjadał jego dwóch towarzyszy. Bohater jednak upił Polifema, a następnie wypalił mu oko. Przywiązał się potem wraz z przyjaciółmi do brzuch .
Na początku wszystko pokrywały czarne wody Nun, wszędzie panowała cisza i ciemność. Nagle z głębiny wyłoniły się pączki lotosu oraz mała wysepka. Wkrótce lotos rozwinął płatki i zapłonął żółtym światłem. Wewnątrz kwiatu znajdował się mały, już całkiem ukształtowany bóg- stwórca (Atum- Re), zasiadający wśród jasności i spowity słodkim zapachem. Zmienił się od w cudownego ptaka- Feniksa i wzleciał ponad wysepkę, uformowaną na kształt piramidy. Wylądował na jej szczycie, rozpostarł czerwono- złote skrzydła, po czym wydał głośny okrzyk, który odbił się echem wśród ciszy. Atum- Re poczuł się samotny i z części siebie stworzył syna o imieniu Szu- boga powietrza oraz córkę lwioglową Tefnut- boginię mgły i wilgoci. Atum- Re spojrzał na swe dziwi i poczuł wielką dumę, Szu i Tenfun poczęli syna Geba- Boga ziemi oraz córkę Nut- boginię niebios. Geb i Nut opiekowali się sobą nawzajem i dali życie czworga dzieciom. Pierwszym z nich był szlachetny i piękny Ozyrys, po nim zaś jego brat- Set. Następnie Nut zrobiła dwie córki- odważną czarodziejkę Izydę oraz jej czułą i troskliwą siostrę - Neftydę. Dzieci te, w przeciwieństwie do swych przodków, mieszkały na ziemi, dając początki wielu bogów i bogiń. Wreszcie Atum-Re rozkazał baraniogłowemu Chnumowi, aby przyniósł koło garncarskie i na nim ulepił z gliny człowieka. Tchnąwszy życie w swoje nowe dzieło Atum- Re postanowił podarować mu jakiś kraj- stworzył, więc Egipt. Na wzór rzeki Nu, z której się wyłonił dał Egiptowi Nil, któremu cała kraina zawdzięczała życie i dobrobyt...
Po zakończeniu długoletniej wojny bohater pragnął szybko wrócić do domu. Okazało się jednak, że czekała go długa tułaczka. Najpierw jego okręty zostały zagnane przez burzę do kraju Lotofagów, gdzie kilku ludzi ze świty Odyseusza najadło się czarodziejskiego lotosu i nie chciało wracać do domu.
Następnie bohater trafił na jedną z wysp Morza Sycylijskiego, zamieszkaną przez cyklopów. Tam przywódca owych istot – Polifem – uwięził Odyseusza w jaskini i codziennie zjadał jego dwóch towarzyszy. Bohater jednak upił Polifema, a następnie wypalił mu oko. Przywiązał się potem wraz z przyjaciółmi do brzuch .
Na początku wszystko pokrywały czarne wody Nun, wszędzie panowała cisza i ciemność. Nagle z głębiny wyłoniły się pączki lotosu oraz mała wysepka. Wkrótce lotos rozwinął płatki i zapłonął żółtym światłem. Wewnątrz kwiatu znajdował się mały, już całkiem ukształtowany bóg- stwórca (Atum- Re), zasiadający wśród jasności i spowity słodkim zapachem. Zmienił się od w cudownego ptaka- Feniksa i wzleciał ponad wysepkę, uformowaną na kształt piramidy. Wylądował na jej szczycie, rozpostarł czerwono- złote skrzydła, po czym wydał głośny okrzyk, który odbił się echem wśród ciszy. Atum- Re poczuł się samotny i z części siebie stworzył syna o imieniu Szu- boga powietrza oraz córkę lwioglową Tefnut- boginię mgły i wilgoci. Atum- Re spojrzał na swe dziwi i poczuł wielką dumę, Szu i Tenfun poczęli syna Geba- Boga ziemi oraz córkę Nut- boginię niebios. Geb i Nut opiekowali się sobą nawzajem i dali życie czworga dzieciom. Pierwszym z nich był szlachetny i piękny Ozyrys, po nim zaś jego brat- Set. Następnie Nut zrobiła dwie córki- odważną czarodziejkę Izydę oraz jej czułą i troskliwą siostrę - Neftydę. Dzieci te, w przeciwieństwie do swych przodków, mieszkały na ziemi, dając początki wielu bogów i bogiń. Wreszcie Atum-Re rozkazał baraniogłowemu Chnumowi, aby przyniósł koło garncarskie i na nim ulepił z gliny człowieka. Tchnąwszy życie w swoje nowe dzieło Atum- Re postanowił podarować mu jakiś kraj- stworzył, więc Egipt. Na wzór rzeki Nu, z której się wyłonił dał Egiptowi Nil, któremu cała kraina zawdzięczała życie i dobrobyt...