Stare fotografie Twarze tych młodych kobiet tak pełne uroku – ta z półuśmiechem, ta z kpiącym wyzwaniem, nieodwołalnie odpływają w mroku. A co z uśmiechem? Co z niemym pytaniem?
Proch przyjął prochy, ziemia zżuła kostki, z ciał wypijały sok drzewa wysokie. Lecz w jakim wietrze rozsnuły się głosy? Co z żartem płochym? Co z dziwnym urokiem?
ZADANIE 7. Przedstaw swoje refleksje po przeczytanie wiersza.