Question

Stanisław Wokulski - "człowiek epoki przejściowej". Przedstaw temat, analizując podany fragment "Lalki" Bolesława Prusa oraz uwzględniającą kontekst całej powieści. Napisz wypracowanie.

Pomozcie

Answer 1

     Stanisław Wokulski jest głównym bohaterem powieści Bolesława Prusa pt.: "Lalka". Jest to mężczyzna, kupiec  który szczęśliwym trafem zdobył wielki majątek na wojnie rosyjsko-tureckiej po porażce powstania styczniowego. Analizując czasy, w których przyszło mu żyć oraz jego osobę można śmiało rzec, że Wokulski jest przedstawicielem zarówno romantyzmu jak i pozytywizmu. Wykazuje on w utworze cechy odpowiadające romantykom, dla którzy potrafili poświęcić swoje życie dla ojczyzny, a całe życie koncentrowali wokół uczuć, szczególnie tego miłosnego. Boahter jednak poprzez pracę u podstaw i pracę organiczną wykazuje poglądy tak popularne dla pozytywistów, którzy po klęsce zrywu narodowowyzwoleńczego z 1863 roku postanowili odbudować Polskę pod względem gospodarczym, zaprzestali walk militarnych.

      W swojej pracy pragnę udowodnić, że ta złożona postać, jaką był Stanisław Wokulski jest człowiekiem epoko przejściowej.

        Najważniejszym elementem podtwierdzającym, że mężczyzna jest romantykiem jest niewątpliwie jego udział w powstaniu styczniowym, które dla społeczeństwa zakończyło się wielką porażką. Ta nieudana próba odzyskania niepodległości przyniosła wiele konsekwencji, bowiem rząd carski uniemożliwił powrotu do tego, co było kiedyś. Wokulski bardzo to przezył, poniważ jako reprezentant epokoi romantyzmu był wielkim patriotą. Póżniejsze zesłanie Wokulskiego na Sybir również odbiło się na jego psychice. Na obcej ziemi tęsknił on za Polską, nie potrafił się pogodzić z sytuacją, że stracił on kawałek swojej narodowości. Ważną rzeczą potwierdzającą fakt iż zył w nim duch romantyka jest również nieszczęśliwa miłość kupca do Izabeli Łęckiej, arystokratki, którą Wokulski poznał przed wyjazdem na wojnę w teatrze. Nieodwzajemnione uczucie kobiety doprowadziło mężczyzną do zagłady, przestał on bowiem zajmować się swym sklepem(cały czas pochłaniał na myśleniach o swojej lubej),  stracił dużo pieniędzy, by swoją ukochaną zadowolić(wykupił jej zestaw sreber czy spłacił weksle jej ojca Tomasza), a przede wszystkim postanowił nawet popełnić samobósjtwo, jednakże został on uratowny przez brata Wysockiego. Miłość do Łęckiej prowadziło go również do rozmyślań na temat życia, śmierci, czy istniem na świecie. 

Refklekcje te także było charaketrystyczne dla epoki Mickiewicza.

      Przeciwnie Stanisław wokulski był jednak również pozytywistą. Cenił sobie bowiem siłę pracę i jej znaczenie w zyciu każdego człowieka. Pogaradzał arystokracją(choć ze względy na Izabelę złączył się z nią), która otwarcie hańbiła pracę jako środek zabezpieczający finansowo. Wokulski wiedział, że kolejne powstanie dla naszych rodaków przyniosłoby kolejną porażkę, dlatego wzpierał Polskę gospodarczo, bowiem wciąż miał nadzieję, że jeśli ma ona się w końcu narodzić, to mus być stabilna gospodarczo. Mężczyzna chętnie działał społeczenie. Wyciągnął pomocną dłoń w stronę Mariany- kobiety lekkich obyczajów, której spłacił długi i załatwił pracę u baronowej Krzeszewskiej jako krawcowa. Na jego łaskę mogli również liczyć: pani Stawska, Wysocki czy Węgiełek. Roszerzając swój majątek zdawał sobie sprawę z siły pracy u podstaw i pracy organicznej, która była bezpośrednio związana z hasłami pozytywistycznymi.

    Jak widać Wokulski jest typowym przedstawicielem epoki przejściowej, która następowała z romantyzmu do pozytywizmu. Wykazując cechy odpowiednie dla każdej z nich nie można powiedzieć, że Stanisław zaliczy się tylko do tej jednej. Jest on bohaterem, który musi pogodzić w sobie je obie, dla przykładu może być fakt, że czuł i tęsknił do Izabeli jak romantyk, a zdobywał ją jako pozytywista.