Na wybrzeżach morskich mieszka ponad 60% ludności świata. Obszary te są intensywnie wykorzystywane przez przemysł, handel, rolnictwo, rybołówstwo i turystykę, a jednocześnie stanowią bardzo wrażliwe i wartościowe biotopy. Dla ochrony przyrody i możliwości rozwoju życia ludzkiego na tych terenach niezbędne jest wprowadzenie specjalnych środków w planowaniu i regulacjach prawnych: zintegrowanego zarządzania strefami wybrzeży. Obejmuje ono planowanie, regulacje prawne, koordynację i zarządzanie.
1. Ochrona biochemiczna i gospodarka leśna. Plaża, która jest tworzona przez fale morskie, oprócz miejsca wypoczynkowego dla człowieka, spełnia także ważną rolę w ochronie brzegu. Ona wraz z płytszą częścią dna morskiego przyjmuje na siebie uderzenia fal morskich, amortyzując je, dzięki czemu, tereny znajdujące się za nią są bezpieczniejsze. Suchy piasek jest unoszony przez wiatr przez co tworzy wały wydmowe, które nie zabezpieczone i nie ustabilizowane, stwarzają niebezpieczeństwo ich uruchomienia. Ochrona biotechniczna polega na wykorzystaniu materiału pochodzenia organicznego do ustalania wydm, ich kształtowania, zakrzewiania i zalesiania. Szeroka plaża jest oddzielona od wydmy płotkiem z chrustu. Ochroną objęte są również siedliska przyrodnicze, takie jak: - nadmorskie wydmy szare, Koelerion albascentis (jej piasek ma popielate zabarwienie, jest pokryta roślinnością (trawiaste kobierce, niewielkie krzewy i krzewinki); - nadmorskie wydmy białe, Elymo-Amnophileteum (zwana również przednią; charakteryzuje się ona jasną barwą i znikoma roślinnością).
Ustalanie i umacnianie polega na zapobieganiu przenoszenia się piasku. Tak na przykład trawy z rodzaju Turzyce Carex L z charakterystycznymi czołgającymi się podziemnymi kłączami - pojawiają się najczęściej od południowej strony wydmy białej i są pierwszą organiczna przeszkodą poruszającego się za pomocą wiatru piasku. Sztucznym sposobem jest wprowadzanie Piaskownica zwyczajna (Ammophila arenaria), która dla swojego rozwoju potrzebuje regularnego zasypywania. W czasie suszy i upałów jej długie i wąskie liście zwijają się rurkowato. Niezbędnym zabiegiem ku powstrzymaniu wędrującego piasku jest umacnianie wydmy chrustem. Po napotkaniu przeszkody, piasek odkłada się . Tak wyłożona chrustem plaża w ciągu krótkiego czasu zostaje zasypana piaskiem, pojawiają się pierwsze gatunki traw i krzewów wprowadzanych sztucznie przez pracowników urzędów morskich.
Wydma szara, która zostanie już umocniona zostaje zalesiona drzewami odpornymi na panujące warunki środowiskowe m in. odmiany sosny górskiej (in. kosodrzewiny) Pinus mugo Turra (P. montana Mill) - Sosna górska odm. Hakowata, Sosna górska odm. niska, karłowata, Kosodrzewina; Sosna pospolita, sosna zwyczajna Pinus sylvestris L. dwuigłowa.
Ochrona wybrzeży morskich
Na wybrzeżach morskich mieszka ponad 60% ludności świata. Obszary te są intensywnie wykorzystywane przez przemysł, handel, rolnictwo, rybołówstwo i turystykę, a jednocześnie stanowią bardzo wrażliwe i wartościowe biotopy. Dla ochrony przyrody i możliwości rozwoju życia ludzkiego na tych terenach niezbędne jest wprowadzenie specjalnych środków w planowaniu i regulacjach prawnych: zintegrowanego zarządzania strefami wybrzeży. Obejmuje ono planowanie, regulacje prawne, koordynację i zarządzanie.
1. Ochrona biochemiczna i gospodarka leśna.
Plaża, która jest tworzona przez fale morskie, oprócz miejsca wypoczynkowego dla człowieka, spełnia także ważną rolę w ochronie brzegu. Ona wraz z płytszą częścią dna morskiego przyjmuje na siebie uderzenia fal morskich, amortyzując je, dzięki czemu, tereny znajdujące się za nią są bezpieczniejsze. Suchy piasek jest unoszony przez wiatr przez co tworzy wały wydmowe, które nie zabezpieczone i nie ustabilizowane, stwarzają niebezpieczeństwo ich uruchomienia. Ochrona biotechniczna polega na wykorzystaniu materiału pochodzenia organicznego do ustalania wydm, ich kształtowania, zakrzewiania i zalesiania. Szeroka plaża jest oddzielona od wydmy płotkiem z chrustu. Ochroną objęte są również siedliska przyrodnicze, takie jak:
- nadmorskie wydmy szare, Koelerion albascentis (jej piasek ma popielate zabarwienie, jest pokryta roślinnością (trawiaste kobierce, niewielkie krzewy i krzewinki);
- nadmorskie wydmy białe, Elymo-Amnophileteum (zwana również przednią; charakteryzuje się ona jasną barwą i znikoma roślinnością).
Ustalanie i umacnianie polega na zapobieganiu przenoszenia się piasku. Tak na przykład trawy z rodzaju Turzyce Carex L z charakterystycznymi czołgającymi się podziemnymi kłączami - pojawiają się najczęściej od południowej strony wydmy białej i są pierwszą organiczna przeszkodą poruszającego się za pomocą wiatru piasku. Sztucznym sposobem jest wprowadzanie Piaskownica zwyczajna (Ammophila arenaria), która dla swojego rozwoju potrzebuje regularnego zasypywania. W czasie suszy i upałów jej długie i wąskie liście zwijają się rurkowato. Niezbędnym zabiegiem ku powstrzymaniu wędrującego piasku jest umacnianie wydmy chrustem. Po napotkaniu przeszkody, piasek odkłada się . Tak wyłożona chrustem plaża w ciągu krótkiego czasu zostaje zasypana piaskiem, pojawiają się pierwsze gatunki traw i krzewów wprowadzanych sztucznie przez pracowników urzędów morskich.
Wydma szara, która zostanie już umocniona zostaje zalesiona drzewami odpornymi na panujące warunki środowiskowe m in. odmiany sosny górskiej (in. kosodrzewiny) Pinus mugo Turra (P. montana Mill) - Sosna górska odm. Hakowata, Sosna górska odm. niska, karłowata, Kosodrzewina; Sosna pospolita, sosna zwyczajna Pinus sylvestris L. dwuigłowa.
2. Ochrona hydrotechniczna.