jednym z dawnych instrumentów popularnych w epoce baroku jest klawesyn.
posiada duze pudło rezonansowe oparte na nogach.
wewnątz są naciągnięte struny połaczone z klawiszami.
instrument ma 1 lub2 klawiatury i 6 lub 7 pedałów słózących do zmiany barwy dzwięku.
odmianą klawesynu jest angielski wirginał i włoski szpinet.
znacznie młodszy od klawesynu jest fortepian.
skonstruowano go w 1698,a opisano w 1711.
jest to wielkie,trujkątne pudło,z umieszczoną wewnątrz drewnianą płytą rezonansową.
na zeliwnej ramie naciągnięte są struny.
w srodku pudła znajdują się młoteczki połączone mechanizmem z klawiaturą. naciskając klawisze , uruchamiamy drewniane młoteczki pokryte filcem które uderzają w struny.odmianą fortepianu jest pianino skonstrułowane do użytku domowego.
Klawesyn to instrument z grupy chordofonów szarpanych klawiszowych. Kształtem zbliżony jest do fortepianu, lecz o mniejszej skali dźwiękowej. ( Posiada: pudło rezonansowe, 1 – 4 manuałów, 1 – 7 dźwigni rejestrowych, 4 rzędy skoczków oraz 4 systemy strun. Dźwignia klawiszowa podrzuca skoczek zawieszony na listwie drewnianej [zwanej sitem lub rowkiem ]. Piórko znajdujące się na górnym końcu skoczka szarpie strunę ).
Największy rozwój muzyki klawesynowej przypada na II połowę XVIII wieku. Na terenie Francji działali wówczas klawesyniści francuscy.
Fortepian w 1711 roku wynalazł włoski budowniczy instrumentów Bartolommeo Cristofori.
Skala fortepianu jest rozległa i obejmuje ponad 7 oktaw: od A2 do c5. Instrument ten należy do najbardziej wszechstronnych instrumentów muzycznych. Przyczyniła się do tego zarówno duża skala, znaczna siła dźwięku oraz szerokie możliwości techniczne. Pudło rezonansowe o kształcie skrzydła ptaka oparte jest na trzech nogach. W środku znajduje się świerkowa płyta rezonansowa oraz żelazna rama z metalową strojnicą. Źródło dźwięku stanowią stalowe struny napięte krzyżowo i owinięte miedzianym drutem: po trzy dla brzmień wysokich, po dwie dla średnich, po jednej dla niskich. Każdy klawisz przez system dźwigni połączony jest z młoteczkiem. Wszystkie struny od góry wyciszają filcowe tłumiki. Pod pudłem rezonansowym umieszczone są dwa ( lub trzy ) pedały. Prawy pedał sprawia, że mimo zwolnienia klawisza dźwięk brzmi dalej, lewy pedał przesuwa klawiaturę w prawo, co powoduje uderzanie młotków w jedną strunę – wywołuje to ściszenie dźwięku. Rzadziej spotyka się trzeci pedał ( środkowy ), który przedłuża brzmienie dźwięków.
Pianino jest odmianą fortepianu. Płyta rezonansowa, która wzmacnia dźwięki instrumentu, ustawiona jest w nim pionowo. Mechanika podobna jest do mechaniki fortepianu, różnice wynikają tylko z pionowego usytuowania strun.
Z uwagi na małe rozmiary stało się najbardziej popularnym instrumentem klawiszowym w Domowym muzykowaniu
W Polsce pianina powstały w połowie XIX wieku. Obecnie znane są fabryki pianin w Kaliszu ( pianina o nazwie „Calisia” ) i Legnicy ( pianina o nazwie „Legnice” ).
jednym z dawnych instrumentów popularnych w epoce baroku jest klawesyn.
posiada duze pudło rezonansowe oparte na nogach.
wewnątz są naciągnięte struny połaczone z klawiszami.
instrument ma 1 lub2 klawiatury i 6 lub 7 pedałów słózących do zmiany barwy dzwięku.
odmianą klawesynu jest angielski wirginał i włoski szpinet.
znacznie młodszy od klawesynu jest fortepian.
skonstruowano go w 1698,a opisano w 1711.
jest to wielkie,trujkątne pudło,z umieszczoną wewnątrz drewnianą płytą rezonansową.
na zeliwnej ramie naciągnięte są struny.
w srodku pudła znajdują się młoteczki połączone mechanizmem z klawiaturą. naciskając klawisze , uruchamiamy drewniane młoteczki pokryte filcem które uderzają w struny.odmianą fortepianu jest pianino skonstrułowane do użytku domowego.
LICZE NA NAJLEPSZE!!!
INSTRUMENTY STRUNOWE – KLAWISZOWE
Klawesyn to instrument z grupy chordofonów szarpanych klawiszowych. Kształtem zbliżony jest do fortepianu, lecz o mniejszej skali dźwiękowej. ( Posiada: pudło rezonansowe, 1 – 4 manuałów, 1 – 7 dźwigni rejestrowych, 4 rzędy skoczków oraz 4 systemy strun. Dźwignia klawiszowa podrzuca skoczek zawieszony na listwie drewnianej [zwanej sitem lub rowkiem ]. Piórko znajdujące się na górnym końcu skoczka szarpie strunę ).
Największy rozwój muzyki klawesynowej przypada na II połowę XVIII wieku. Na terenie Francji działali wówczas klawesyniści francuscy.
Fortepian w 1711 roku wynalazł włoski budowniczy instrumentów Bartolommeo Cristofori.
Skala fortepianu jest rozległa i obejmuje ponad 7 oktaw: od A2 do c5. Instrument ten należy do najbardziej wszechstronnych instrumentów muzycznych. Przyczyniła się do tego zarówno duża skala, znaczna siła dźwięku oraz szerokie możliwości techniczne. Pudło rezonansowe o kształcie skrzydła ptaka oparte jest na trzech nogach. W środku znajduje się świerkowa płyta rezonansowa oraz żelazna rama z metalową strojnicą. Źródło dźwięku stanowią stalowe struny napięte krzyżowo i owinięte miedzianym drutem: po trzy dla brzmień wysokich, po dwie dla średnich, po jednej dla niskich. Każdy klawisz przez system dźwigni połączony jest z młoteczkiem. Wszystkie struny od góry wyciszają filcowe tłumiki. Pod pudłem rezonansowym umieszczone są dwa ( lub trzy ) pedały. Prawy pedał sprawia, że mimo zwolnienia klawisza dźwięk brzmi dalej, lewy pedał przesuwa klawiaturę w prawo, co powoduje uderzanie młotków w jedną strunę – wywołuje to ściszenie dźwięku. Rzadziej spotyka się trzeci pedał ( środkowy ), który przedłuża brzmienie dźwięków.
Pianino jest odmianą fortepianu. Płyta rezonansowa, która wzmacnia dźwięki instrumentu, ustawiona jest w nim pionowo. Mechanika podobna jest do mechaniki fortepianu, różnice wynikają tylko z pionowego usytuowania strun.
Z uwagi na małe rozmiary stało się najbardziej popularnym instrumentem klawiszowym w Domowym muzykowaniu
W Polsce pianina powstały w połowie XIX wieku. Obecnie znane są fabryki pianin w Kaliszu ( pianina o nazwie „Calisia” ) i Legnicy ( pianina o nazwie „Legnice” ).
Pozdrawiam.