Sporządź krótką notatkę o działalności ks. Stanisława Konarskiego oraz Ignacego Krasickiego. Błagam Was, tylko krótko i na temat!
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
ks.Stanisław Konarski W latach 1736-38 był nauczycielem w kolegium pijarów w Rzeszowie. W tej chwili w budynku mieści się najstarsza szkoła średnia na Rzeszowszczyźnie – I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Konarskiego Otrzymał medal „Sapere auso” – „Temu, który odważył się być mądrym”. od Stanisława Augusta Poniatowskiego Zapoczątkował naprawę ustroju I Rzeczypospolitej. Był pedagogiem i pisarzem, reformatorem szkolnictwa Ignacy Krasicki Poeta
od samego początku łączy działalność polityczną z zainteresowaniami literackimi
jako twórca i redaktor słynnego Monitora.Po pierwszym rozbiorze Polski stał się poddanym króla pruskiego Fryderyka II.Publikował też w „Zabawach przyjemnych i pożytecznych”. Twórczość Krasickiego jest obszerna i różnorodna.
Konarski Stanisław, właściwie Hieronim Franciszek Konarski (1700-1773), ksiądz, pedagog, pisarz polityczny i poeta. W latach 1741-1742 pełnił urząd prowincjała pijarów w Polsce. Wykładał poezję i retorykę w szkołach pijarskich. W 1725 wyjechał do Włoch, w latach 1729-1730, dla pogłębienia studiów, przebywał we Francji, Niemczech i Austrii, co pozwoliło mu poznać najlepsze szkoły europejskie.
Po powrocie do kraju, za namową J.A. Załuskiego, przystąpił do pracy nad publikacją pełnego zbioru praw polskich, począwszy od statutów wiślickich. W latach 1733-1739 rozwijał ożywioną działalność publicystyczną i dyplomatyczną jako stronnik Stanisława Leszczyńskiego. W 1739 przeniesiony do Warszawy, gdzie 1 IX 1740 otworzył nowocześnie zorganizowaną uczelnię - CollKrasicki Ignacy (1735-1801), polski poeta, prozaik, dramatopisarz, publicysta. Uważa się go za najwybitniejszego pisarza polskiegooświecenia. Uczył się w kolegium jezuickim we Lwowie i w seminarium duchownym w Warszawie 1751-1754. Studia uzupełniające w Rzymie 1759-1761. Początkowo związany koligacjami rodzinnymi ze stronnictwem przeciwników reform i tzw. Familii Czartoryskich.
Podczas bezkrólewia 1763-1764 jako sekretarz interrexa prymasa W. Łubieńskiego przeszedł na stronę orientacji postępowej i znalazł się w najbliższym otoczeniu króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Uczestnik tzw. obiadów czwartkowych, gromadzących elitę kulturalną na dworze. Współautor Monitora, najważniejszego wówczas czasopisma społeczno-politycznego. 1766 biskup warmiński.
Na jego dworze w Lidzbarku Warmińskim (Heilsbergu) rozkwitało życie kulturalne i artystyczne. Utrzymał więzi z warszawskim ośrodkiem kulturalnym również wtedy, gdy 1772 po rozbiorze Warmia znalazła się w granicach Prus. Był w dobrych stosunkach z królem Fryderykiem Wilhelmem II, dzięki poparciu którego został arcybiskupem gnieźnieńskim 1795. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim.
Zwolennik klasycyzmu i racjonalizmu, wykazywał krytycyzm wobec różnych warstw społecznych, nie wyłączając kleru.egium Nobilium, którą kierował do 1756.