Dokonaj analizy tekstu "Śpieszmy się" Jana Twardowskiego
http://www.fuw.edu.pl/~jziel/spieszmy.html (tutaj macie ten tekst)
batka180
"Śpieszmy się" to jeden z najbardziej znanych utworów lirycznych w Polsce -a w każdym razie niemal każdy zna jego pierwsze wersy :
"Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko [odchodzą"
Nie trzeba nawet tłumaczyć, dlaczego właśnie ten wiersz zyskał tak ogromną sławę - jest po prostu uniwersalny i ponad czasowy.
Bo czy jest coś bardziej trafiającego do człowieka niż fakt, że ludzie szybko odchodzą, znikają, umierają, że można stracić bliskiego w kilka sekund dlatego powinno się go kochać i szanować zanim odejdzie?
Prawda tak oczywista, że aż dziwne, że przed Twardowskim nikt jej nie ujął w słowa spisane na zwykłym papierze.
Podmiot liryczny wiersza uświadamia nam to - o czym wszyscy wiemy. Co zostanie po człowieku, gdy odejdzie? - buty i głuchy telefon, ot wszystko.
Podmiot liryczny zauważa, że to co najważniejsze w naszym życiu - trwa prędko, szybko, nie jest wieczne - a "jak krowa się wlecze" tylko to, co nieważne, małe, nieistotne.
Podmiot liryczny zwraca uwagę na fakt, że po śmierci bliskiego w naszej duszy zaczyna rządzić cisza. Cisza, która jest nieznośna jak czysta rozpacz, i puste, ciche myśli o kimś, kto odszedł.
Nigdy nie możemy być pewni, że mamy jeszcze czas, że czeka nad mnóstwo chwil z bliskim, kochanym przez nas człowiekiem - bo nigdy nie ma pewności, kiedy skończy się jego czas, dlatego właśnie musimy kochać całym sercem i duszą ?- teraz, nie za tydzień, ani miesiąc, ale teraz- w chwili obecnej.
Bo życie ucieka szybko : jak wzniosłość i humor, jak drozd, który śpiewa i nagle milknie, ja dźwięk i jak suchy ukłon nie mający żadnego znaczenia.
Podmiot liryczny mówi nam, że kochamy ciągle za mało, za krótko, odkładając ?na potem?, na potem, którego może nie być. Dlatego musimy spieszyć się z miłością do ludzi -
"Bo nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia [pierwszą"
"Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko
[odchodzą"
Nie trzeba nawet tłumaczyć, dlaczego właśnie ten wiersz zyskał tak ogromną sławę - jest po prostu uniwersalny i ponad czasowy.
Bo czy jest coś bardziej trafiającego do człowieka niż fakt, że ludzie szybko odchodzą, znikają, umierają, że można stracić bliskiego w kilka sekund dlatego powinno się go kochać i szanować zanim odejdzie?
Prawda tak oczywista, że aż dziwne, że przed Twardowskim nikt jej nie ujął w słowa spisane na zwykłym papierze.
Podmiot liryczny wiersza uświadamia nam to - o czym wszyscy wiemy. Co zostanie po człowieku, gdy odejdzie? - buty i głuchy telefon, ot wszystko.
Podmiot liryczny zauważa, że to co najważniejsze w naszym życiu - trwa prędko, szybko, nie jest wieczne - a "jak krowa się wlecze" tylko to, co nieważne, małe, nieistotne.
Podmiot liryczny zwraca uwagę na fakt, że po śmierci bliskiego w naszej duszy zaczyna rządzić cisza. Cisza, która jest nieznośna jak czysta rozpacz, i puste, ciche myśli o kimś, kto odszedł.
Nigdy nie możemy być pewni, że mamy jeszcze czas, że czeka nad mnóstwo chwil z bliskim, kochanym przez nas człowiekiem - bo nigdy nie ma pewności, kiedy skończy się jego czas, dlatego właśnie musimy kochać całym sercem i duszą ?- teraz, nie za tydzień, ani miesiąc, ale teraz- w chwili obecnej.
Bo życie ucieka szybko : jak wzniosłość i humor, jak drozd, który śpiewa i nagle milknie, ja dźwięk i jak suchy ukłon nie mający żadnego znaczenia.
Podmiot liryczny mówi nam, że kochamy ciągle za mało, za krótko, odkładając ?na potem?, na potem, którego może nie być. Dlatego musimy spieszyć się z miłością do ludzi -
"Bo nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia
[pierwszą"