SONET V
O nietrwałej miłości rzeczy świata tego
I nie miłować ciężko, i miłować
Nędzna pociecha, gdy żądzą zwiedzione
Myśli cukrują nazbyt rzeczy one,
Które i mienić, i muszą się psować.
Komu tak będzie dostatkiem smakować
Złoto, sceptr, sława, rozkosz i stworzone
Piękne oblicze, by tym nasycone
I mógł mieć serce, i trwóg się warować?
Miłość jest własny bieg bycia naszego,
Ale z żywiołów utworzone ciało
To chwaląc, co zna początku równego,
Zawodzi duszę, której wszystko mało,
Gdy Ciebie, wiecznej i prawej piękności
Samej nie widzi, celu swej miłości.
1.Z sonetu Sępa Szarzyńskiego wypisz a następnie wyjaśnij określenia dotyczące a) kondycji człowieka
b)natury Boga
c)właściwości świata
d)określ zródło postawy podmiotu lirycznego (bibli)
2.Odszukaj w utworze określenia dotyczące ciała i spraw materialnych człowieka. Co je łaczy
3.Wyjaśni czym zdaniem podmiotu mówiącego w sonecie wyraza się dramatyzm i paradoksalność sytaucji człowieka w świecie
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Miałam to na leckcji :)
1.a)kondycja człowieka:
-miłość jest dążeniem naszego istnienia
-ciało utworzone z żywiołów
-każdy człowiek ma duszę
-słabośc istoty luckiej
-człowiek zmaga się o marności dóbr ziemskiej i nieuchronnej śmierci
b)natury Boga
-jest celem miłości człowieka
-Bóg jest określony jako wieczne i prawdziwe piękno
c)właściwości świata :
-miłość jest dążeniem naszego istnienia
-nawet jeżeli będziemy mieli wiele bez niej nie uzyskamy spełnienia
3.Dramatyzm i paradoksalność sytuacji człowieka w śiwecie ,zdaniem podmiotu lirycznego ukazuje wers , Bez miłości ciężko żyć, a z miłośćią jeszcze ciężej,, ( materializm )
2Ludzie kierują się w życiu żądzami i chęcią zaspokojenia swoich doczesnych potrzeb. Idealizują i stawiają na piedestale pewne wartości i przedmioty. Są one jednak nietrwałe i nie dają nam prawdziwego szczęścia. Bogactwo sława i przyjemności fizyczne nie dają nam szczęścia. Ci, którzy kochają tylko je, nie wiedzą, czym jest prawdziwa miłość. Każdy człowiek boi się, że po śmierci nie zazna życia wiecznego. Zbytnią wagę przywiązujemy do rzeczy materialnych, mimo że zdajemy sobie z tego sprawę. Ciało ludzkie jest pełne pokus i zwodzi duszę ludzką. Sprawia, że grzeszymy.