Sole rozpuszczalne w wodzie ulegają dysocjacji jonowej, czyli rozpadowi na jony pod wpływem cząsteczek wody. Dysocjację jonową nazywamy inaczej dysocjacją elektrolityczną.
Jonami dodatnimi są kationy metalu, a jonami ujemnymi są aniony reszty kwasowej.
Wzór ogólny dysocjacji jonowej soli:
Mem(n) Rn(m) --H2O--> mMe(n+) + nR(m+)
Me - symbol metalu
R - reszta kwasowa
n - wartościowość metalu = ilość reszt kwasowych lub ich wielokrotność
m - wartościowość reszty kwasowej = ilość atomów metalu lub ich wielokrotność = ilość atomów wodoru w kwasie
Sole, które nie rozpuszczają się w wodzie, nie ulegają reakcji dysocjacji elektrolitycznej. Czy dana sól się rozpuszcza, można sprawdzić w tablicy rozpuszczalności.
sole to związki chemiczne dysocjujące na kationy metalu (lub amonu) i aniony reszty kwasowej
dysocjują jedynie sole rozpuszczalne w wodzie
Przykłady :
KCl -> K+ + Cl-
Na2S-> 2Na+ + S2-
Sole rozpuszczalne w wodzie ulegają dysocjacji jonowej, czyli rozpadowi na jony pod wpływem cząsteczek wody. Dysocjację jonową nazywamy inaczej dysocjacją elektrolityczną.
Jonami dodatnimi są kationy metalu, a jonami ujemnymi są aniony reszty kwasowej.
Wzór ogólny dysocjacji jonowej soli:
Mem(n) Rn(m) --H2O--> mMe(n+) + nR(m+)
Me - symbol metalu
R - reszta kwasowa
n - wartościowość metalu = ilość reszt kwasowych lub ich wielokrotność
m - wartościowość reszty kwasowej = ilość atomów metalu lub ich wielokrotność = ilość atomów wodoru w kwasie
Sole, które nie rozpuszczają się w wodzie, nie ulegają reakcji dysocjacji elektrolitycznej. Czy dana sól się rozpuszcza, można sprawdzić w tablicy rozpuszczalności.
Przykłady:
NaCl --H2O--> Na(+) + Cl(-)
Na2SO4 --H2O--> 2Na(+) + SO4(2-)
ZnSO4 –H2O--> Zn(2+) + SO4(2-)