Urodził się w 1867 r, zmarł w 1946 r. Wybitny chemik, prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1926-1939. Studia politechniczne odbył w Rydze, a wiedzę poszerzył w Technical College w Finsbury i Patent Library. Następnie pracował we Fryburgu w Szwajcarii, dokonując wielu wynalazków. W 1912 przeniósł się do Lwowa, gdzie stanął na czele Katedry Elektrochemii i Fizyki Politechniki Lwowskiej. Twórca metody otrzymywania kwasu azotowego z powietrza. Prowadził prace związane z organizacją przemysłu chemicznego w niepodległej Polsce (Chorzów i Mościce). Pełnił także funkcję rektora Politechniki Lwowskiej. Dzięki poparciu J. Piłsudskiego został wybrany w 1926 prezydentem RP. Po śmierci Piłsudskiego w 1935 zorganizował umiarkowaną frakcję sanacyjną, tzw. grupę zamkową, na której czele stanął. 17 września 1939 został internowany w Rumunii, a 30 września tego roku przekazał władzę W. Raczkiewiczowi. W grudniu 1939 przeniósł się do Szwajcarii. Swoje życie opisał w pamiętnikach. W 1903 r. opracował metodę otrzymywania kwasu azotowego z powietrza i wody w trzech kolejnych etapach: 1. Utlenianie azotu do tlenku azotu (II) w temperaturze 2000ºC podczas przepuszczania powietrza przez łuk elektryczny. Tworzący się tlenek azotu (II) jest nietrwały w wysokich temperaturach i trzeba go szybko ochłodzić. 2. Utlenianie tlenu azotu (II) do tlenku azotu (IV). 3. Reakcja tlenku azotu (IV) z woda wg. schematu: tlenek azotu (IV) + woda → kwas azotowy + tlenek azotu (II)
Ignacy Mościcki
Urodził się w 1867 r, zmarł w 1946 r. Wybitny chemik, prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1926-1939. Studia politechniczne odbył w Rydze, a wiedzę poszerzył w Technical College w Finsbury i Patent Library. Następnie pracował we Fryburgu w Szwajcarii, dokonując wielu wynalazków. W 1912 przeniósł się do Lwowa, gdzie stanął na czele Katedry Elektrochemii i Fizyki Politechniki Lwowskiej. Twórca metody otrzymywania kwasu azotowego z powietrza. Prowadził prace związane z organizacją przemysłu chemicznego w niepodległej Polsce (Chorzów i Mościce). Pełnił także funkcję rektora Politechniki Lwowskiej. Dzięki poparciu J. Piłsudskiego został wybrany w 1926 prezydentem RP. Po śmierci Piłsudskiego w 1935 zorganizował umiarkowaną frakcję sanacyjną, tzw. grupę zamkową, na której czele stanął. 17 września 1939 został internowany w Rumunii, a 30 września tego roku przekazał władzę W. Raczkiewiczowi. W grudniu 1939 przeniósł się do Szwajcarii. Swoje życie opisał w pamiętnikach.
W 1903 r. opracował metodę otrzymywania kwasu azotowego z powietrza i wody w trzech kolejnych etapach:
1. Utlenianie azotu do tlenku azotu (II) w temperaturze 2000ºC podczas przepuszczania powietrza przez łuk elektryczny. Tworzący się tlenek azotu (II) jest nietrwały w wysokich temperaturach i trzeba go szybko ochłodzić.
2. Utlenianie tlenu azotu (II) do tlenku azotu (IV).
3. Reakcja tlenku azotu (IV) z woda wg. schematu: tlenek azotu (IV) + woda → kwas azotowy + tlenek azotu (II)