Siemka. Wyszukali byscie mi w tym tekscie po 2 przyklady Przezutni, Epitetów, Porównania, Uosobienia(tego chyba nie będzie ale jak znajdziecie to super :) ) i Metafore. Będe pisał tak jak mam w Podręczniku czyli jak są przecinki to przecinki itd :) A na końcu wersów tam gdzie są , i . będe robił spacje (łatwiej zobaczyć :) PS: a w calym fragmęcie będe robi spacje między , i . jak będą się zlewać ;))
a tu tekst:
Natenczas Wojski chwycił na taśmie przypięty
Swój róg bawoli, długi, cętkowany, kręty
Jak wąż boa, oburącz do ust go przycisną ,
Wzdął policzki jak banię, w oczach krwią zabłysną ,
Zasunął wpół powieki, wciągnął w głąb pół brzucha
I do płuc wysłał z niego cały zapas ducha ,
I zagrał: róg jak wicher, wirowatym dechem
Niesie w puszczę muzykę i podwaja echem.
Umilkli strzelcy, stali szczwacze zadziwieni
Mocą, czystością , dziwną harmoniją pieni.
Starzec cały kunszt , którym niegdyś w lasach słynął ,
Jeszcze raz przed uszami myśliwców rozwinał;
Napełnił wnet , ożywił knieje i dąbrowy,
Jakby psiarnię w nie wpuścił i rozpoczął łowy.
Bo w graniu była łowów historyja krótka:
Zarazu odzew dźwięczący, rześki: to pobudka;
Potem jęki po jękach skomlą: to psów granie;
A gdzieniegdzie ton twardszy jak grzmot: to strzelanie.
Tu przrwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało.
Zadął znowu; myśliłbyś, że róg kształty zmieniał
I że w ustach Wojskiego to grubiał, to cieniał,
Udając głosy zwierząt: to raz w wilczą szyję
Przeciągając się , długo, przeraźliwie wyje,
Znowu jakby w nieźwiedzie rozwarłszy się garło,
Ryknął; potem beczenie żubra wiatr rozdarło.
Tu przrwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało.
Wysłuchawszy rogowej arcydzieło sztuki,
Powtarzały je dęby dębom, bukom buki.
Dmie znowu: jakby w rogu były setne rogi,
Słychać zmieszane wrzaski szczwania, gniewu, trwogi,
Strzelców, psiarni i zwierząt; aż Wojski do góry
Podniósł róg, i tryumfu hymn uderzył w chmury.
Tu przrwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało.
Jest to fragmęt Pan'a Tadeusz'a pt.: ,, Koncert Wojskiego''
;) proszę o pomoc wszyscy co mi pomogą dostaną 5 gwiazdek ;)
a tu tekst:
Natenczas Wojski chwycił na taśmie przypięty
Swój róg bawoli, długi, cętkowany, kręty
Jak wąż boa, oburącz do ust go przycisną ,
Wzdął policzki jak banię, w oczach krwią zabłysną ,
Zasunął wpół powieki, wciągnął w głąb pół brzucha
I do płuc wysłał z niego cały zapas ducha ,
I zagrał: róg jak wicher, wirowatym dechem
Niesie w puszczę muzykę i podwaja echem.
Umilkli strzelcy, stali szczwacze zadziwieni
Mocą, czystością , dziwną harmoniją pieni.
Starzec cały kunszt , którym niegdyś w lasach słynął ,
Jeszcze raz przed uszami myśliwców rozwinał;
Napełnił wnet , ożywił knieje i dąbrowy,
Jakby psiarnię w nie wpuścił i rozpoczął łowy.
Bo w graniu była łowów historyja krótka:
Zarazu odzew dźwięczący, rześki: to pobudka;
Potem jęki po jękach skomlą: to psów granie;
A gdzieniegdzie ton twardszy jak grzmot: to strzelanie.
Tu przrwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało.
Zadął znowu; myśliłbyś, że róg kształty zmieniał
I że w ustach Wojskiego to grubiał, to cieniał,
Udając głosy zwierząt: to raz w wilczą szyję
Przeciągając się , długo, przeraźliwie wyje,
Znowu jakby w nieźwiedzie rozwarłszy się garło,
Ryknął; potem beczenie żubra wiatr rozdarło.
Tu przrwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało.
Wysłuchawszy rogowej arcydzieło sztuki,
Powtarzały je dęby dębom, bukom buki.
Dmie znowu: jakby w rogu były setne rogi,
Słychać zmieszane wrzaski szczwania, gniewu, trwogi,
Strzelców, psiarni i zwierząt; aż Wojski do góry
Podniósł róg, i tryumfu hymn uderzył w chmury.
Tu przrwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało.
Jest to fragmęt Pan'a Tadeusz'a pt.: ,, Koncert Wojskiego''
;) proszę o pomoc wszyscy co mi pomogą dostaną 5 gwiazdek ;)
More Questions From This User See All
porównania: Swój róg bawoli Jak wąż boa, ton twardszy jak grzmot
uosobienie: drzew dźwięczący, Powtarzały je dęby dębom, bukom buki.
przenośnia: I do płuc wysłał z niego cały zapas ducha, potem beczenie żubra wiatr rozdarło.
przeżutni nie mogłam znaleźć
1) "zmieszane wrzaski"
2) "historyjka krótka"
Porównania (metafory):
1) "wzdął policzki jak banię"
2) "i zagrał: róg jak wicher"
Przenośnie:
1) "w oczach krwią zabłysnął"
2) "niesie w puszczę muzykę"
Przezutnie:
1) "wirowatym dechem
Niesie w puszczę muzykę i podwaja echem."
2) "aż Wojski do góry
Podniósł róg,"
Uosobnienia nie znalazłam ;)