Siemka ; P .
Zadanie z polskiego w załączniku . Daje 45 pkt, więc jak będzie jakieś nie poprawne rozwiązanie ZGŁASZAM ! .
Zależy mi na dobrej odpowiedzi . I na zrobieniu poprawnie zadania ! Z góry dziękuję < 3 .
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.
"Biała magia"
Podmiot liryczny przygląda się Barbarze, która stoi przed lustrem i przygotowuje się do snu. Następuje zmysłowy opis, uwzględniający niezwykłe cechy bohaterki. Barbara ma "szklane ciało" porównane do dzbana. Jest więc delikatna, krucha, wręcz przezroczysta (uosobienie piękna). Mozna ją także utożsamić z osobą szlachetną i dobrą. Idealne ciało stanowi schornienie dla płochliwych zwierząt, takich jak łasice i myszy. Zapadając stopniowo w sen, bohaterka zatrzymuje czas, który można dostrzec, ponieważ znajduje się na nim poświata blasku. Barbara, zgodnie z intencją podmiotu lirycznego, przyjmuje postać dobrej wróżki. Taka kreacja wydaje się zrozumiała, przecież ukochana zajmuje się białą magią, czaruje świat, wyzwalając wokół siebie aurę tajemniczości. Do jej odkrycia wiedzie jedynie miłość. Bohaterka jest dla podmiotu lirycznego oazą spokoju, świątynią, w której cisza pozwala na niepowtarzalne, mistyczne wręcz przeżycia.
Utwór zbudowany jest z 6 4-wersowych strof, w których występują nieregularne rymy. W pierwszej i ostatniej strofie podmiot liryczny eksponuje niezwykł walor ciała barbary ("szklane ciało, srebrne ciało"), co wskazuje na kompozycję klamrową. Podstawowym środkiem wyrazu artystycznego stosowanym przez poete jest metafora. Występuje również duża ilość epitetów, oraz porównań, które silnie oddziałowują na wyobraźnię czytelnika.
"Mgła miłości"
Wiersz opowiada o pewnej kobiecie. Jest to typ liryki pośredniej, ponieważ nie ma tu bezpośredniego zwrotu do adresata. Podmiot liryczny dokonuje opisu kobiety o imieniu Jolanta. Uważa on ją za uosobienie piękna i subtelności. Jest ona również utożsamiana ze słońcem, które jest jasnością. Gdyby nie było Słońca, to nie byłoby życia na Ziemi, więc prawdopodobnie poeta nie wyobraza sobie życia bez swojej Jolanty. W wierszu zawartych jest wiele epitetów, porównań, występują także elementy personifikacji. Wiersz składa się z rymów krzyżowych. Wiersz składa się z 4 wersowych strof.