Question

Siema potrzebuje na jutro
Przedstawiciele op artu i ich krótka charakterystyka

Answer 1

OP-ART, czyli OPTICAL ART - "sztuka wzrokowa":

1) BRIDGET RILEY:
- ulubionym jej motywem są faliste linie, wciągające w obraz (przykład w załączniku)
- jej obrazy wibrują, złudnie mylą nasz wzrok i powodują falowanie linii przed naszymi oczyma,
- ruch w jej obrazach wywołany jest właściwościami ludzkiego oka, które bardzo trudno przystosowuje się do zagęszczonych linii, kresek i form geometrycznych
- maluje współśrodkowe okręgi czy zbiegające się w jednym punkcie fale

2) VICTOR VASARELY:
- jego celem (także całego ruchu op-art) było stworzenie wrażenia ruchu form,
- tworzył przede wszystkim kompozycje geometryczne, wielokolorowe, powodujące wrażenie migotania, pulsowania, krążenia i falowania,
- jego obrazy, choć stworzone na płótnie (technika 2D) wydają się być trójwymiarowe, przestrzenne, zachęcające do wniknięcia w nie głębiej
- w kompozycjach geometrycznych stosuje barwy kontrastowe, dopełniające się (np pomarańcz i jasny niebieski, czerwień i zieleń, czerń i biel), a także wykorzystuje zestawienie barw RGB (red, green, blue - czerwony, zielony, niebieski)

3) JOSEF ALBERS (1888-1976):
- amerykański malarz i poeta pochodzenia niemieckiego, projektował także witraże i meble
- jego twórczość charakteryzuje silny związek z abstrakcją geometryczną i dynamiką form i barw
- tworzył przeważnie kompozycje zbudowane z brył geometrycznych
- najliczniejszą grupę dzieł stanowią kwadraty w kwadratach, wielokolorowe, lecz każdy obraz utrzymany w jednej gamie barw (np jeden w żółciach, drugi w zieleniach lub brązach)

4. JESUS RAPHAEL SOTO:
- przedstawiciel op-artu i sztuki kinetycznej w Wenezueli (Ameryka Południowa)
- tworzył nie tylko obrazy malarskie ale także kompozycje przestrzenne 3D - wielkoformatowe, interaktywne rzeźby z pleksiglasu, komponujące się z otaczającą je przestrzenią

5. JULIO LE PARC:
- jego strona internetowa: http://www.julioleparc.org/
- jest jednym z najważniejszych przedstawicieli geometrycznej sztuki op-art i sztuki kinetycznej wczesnych lat 60-tych XX wieku
- tworzy obrazy czarno-białe - migotliwe i przenikające się kwadraty, dające efekt złudzenia i wrażenia fali, ale także kompozycje wielokolorowe, dające efekt złudzenia kilku planów (pierwszy plan, w tle kolejny, a gdy patrzy się dłużej wychodzi na wierzch jeszcze jeden motyw przewodni)
- oprócz obrazów są także rzeźby z pleksiglasu; w większy ciemny kwadrat wkomponowywał mniejsze , kolorowe bądź przezroczyste mniejsze kwadraty.