Siedemnastowieczny filozof angielski thomas hobbes twierdził,że każdy człowiek,kierując sie egoizmem,dązy bez żadnych zahamowań do zaspokojenia swoich potrzeb.Nic go w tym nie ogranicza.Ile wywalczy-nawet kosztem innych-zależy od jego sił To hobbes upowzechnił powiedzenie "homo homini lupus est,czyli(tłumacząc z łaciny)"człowiek człowiekowi wilkiem". Czy zgadzasz się z jego poglądami?jak sie do nich wiersz Stachury"człowiek człowiekowi"oraz zawarte w nim wskazówki?A jak wypowiada się w tej sprawie Różewicz"list do ludożerców"? odpowiedz na te-naprawde trudne-pytania.W swej kilkunastozdaniowej wypowiedzi,postaraj się uargumentować swoje opinie.
legatka1219
Ludzie mówią, że są jedynymi myślącymi istotami na świecie, jednak swoim zachowaniem często prezentują inną postawę. Tadeusz Różewicz w swoim wierszu pt. „List do ludożerców” obrazuję coraz częściej „modną” postawę zapatrzonego w siebie egoisty. Upowszechnione przez Hobbesa stwierdzenie „człowiek, człowiekowi wilkiem”, staje się w dzisiejszych czasach coraz bardziej aktualne. Dzisiejsi ludzie obrazują postawę egoisty i materialisty. Są obojętni wobec krzywdy drugiego człowieka. Uważają, że to właśnie im dzieje się największa krzywda, oraz że problemy innych są błahe w porównaniu z ich „ogromnymi” problemami. Dzisiejsze społeczeństwo martwi się tylko i wyłącznie o siebie. Coraz rzadziej występuje normalny ludzki odruch zwany współczuciem. Ludzie nie mają na nie ani czasu, ani ochoty. Zazdroszczą wszystkiego, czego nie mogą mieć i uważają, że jest to coś najgorszego, co mogło się zdarzyć. Podsumowując stwierdzenie, które powstały bardzo dawno są stale aktualne ponieważ społeczeństwo nie zmienia się w swoim podejściu do innych już od bardzo dawna.
Tadeusz Różewicz w swoim wierszu pt. „List do ludożerców” obrazuję coraz częściej „modną” postawę zapatrzonego w siebie egoisty. Upowszechnione przez Hobbesa stwierdzenie „człowiek, człowiekowi wilkiem”, staje się w dzisiejszych czasach coraz bardziej aktualne. Dzisiejsi ludzie obrazują postawę egoisty i materialisty. Są obojętni wobec krzywdy drugiego człowieka. Uważają, że to właśnie im dzieje się największa krzywda, oraz że problemy innych są błahe w porównaniu z ich „ogromnymi” problemami. Dzisiejsze społeczeństwo martwi się tylko i wyłącznie o siebie. Coraz rzadziej występuje normalny ludzki odruch zwany współczuciem. Ludzie nie mają na nie ani czasu, ani ochoty. Zazdroszczą wszystkiego, czego nie mogą mieć i uważają, że jest to coś najgorszego, co mogło się zdarzyć.
Podsumowując stwierdzenie, które powstały bardzo dawno są stale aktualne ponieważ społeczeństwo nie zmienia się w swoim podejściu do innych już od bardzo dawna.