Scharakteryzuj rzeźbę obszaru należącego do Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich
matijuras
Współczesny krajobraz Parku został ukształtowany w wyniku akumulacyjnej i spiętrzającej działalności lądolodów skandynawskich oraz procesów denudacyjno-erozyjnych. Największą atrakcją Parku jest falista, bardzo urozmaicona rzeźba terenu, rzadko spotykana w centralnej części kraju. Występują tu różnorodne formy geomorfologiczne, jak: wzgórza morenowe, ostańce denudacyjne, parowy, wąwozy, doliny rzek, a duże wysokości względne nadają krajobrazowi charakter wyżynny. Podczas zwiedzania Parku napotkać można występujące powszechnie głazy narzutowe (czasem o kilkumetrowym obwodzie), przywleczone na obszar środkowej Polski przez lądolód skandynawski w plejstoceńskiej epoce lodowcowej. Niektóre mają wartość historyczną, czego dowodem są umieszczone na nich tablice, upamiętniające ważne wydarzenia w regionie.
Najwyższe wzniesienia, przekraczające 250 m n.p.m., znajdują się w południowej części Parku, na tzw.Garbie Łódzkim, jest to wzgórze „Radary” pod wsią Dąbrowa (284 m n.p.m.). Najniższy punkt: 150 m n.p.m. (dolina Mrożycy w Niesułkowie).
Teren Parku jest dość gęsto zaludniony. Większość wsi ma rozciągniętą wzdłuż dróg zabudowę szeregową lub rozproszoną zabudowę kolonijną.
Występują tu różnorodne formy geomorfologiczne, jak: wzgórza morenowe, ostańce denudacyjne, parowy, wąwozy, doliny rzek, a duże wysokości względne nadają krajobrazowi charakter wyżynny.
Podczas zwiedzania Parku napotkać można występujące powszechnie głazy narzutowe (czasem o kilkumetrowym obwodzie), przywleczone na obszar środkowej Polski przez lądolód skandynawski w plejstoceńskiej epoce lodowcowej. Niektóre mają wartość historyczną, czego dowodem są umieszczone na nich tablice, upamiętniające ważne wydarzenia w regionie.
Najwyższe wzniesienia, przekraczające 250 m n.p.m., znajdują się w południowej części Parku, na tzw.Garbie Łódzkim, jest to wzgórze „Radary” pod wsią Dąbrowa (284 m n.p.m.).
Najniższy punkt: 150 m n.p.m. (dolina Mrożycy w Niesułkowie).
Teren Parku jest dość gęsto zaludniony. Większość wsi ma rozciągniętą wzdłuż dróg zabudowę szeregową lub rozproszoną zabudowę kolonijną.