Question

Scharakteryzuj politykę wewnętrzna Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Answer 1

przyzanje się z internetu , ale plis nie zgłaszaj , bo dobra odpowiedż ;)

Rzeczpospolita bardzo powoli otrząsała się po ciężkich czasach panowania królów Saskich. Były to dla kraju lata wyjątkowo niewdzięczne i burzliwe. W 1717 roku bowiem Rzeczpospolita stała się zależna od Rosji, gdyż car Piotr I został gwarantem naszego ustroju. Od tego czasu Rosja stale będzie ingerowała w politykę wewnętrzną kraju. Rzeczpospolita staje się z czasem zupełnie bezsilna wobec swoich sąsiadów i prowadzonej przez nich agresywnej i ekspansywnej polityki. W ostatnich latach panowania Augusta III Mocnego (1763r.) Rzeczpospolita uległa dużemu osłabieniu. W imię walki fakcyjnej rwały się sejmiki i sejmy, w bezbronnej Rzeczpospolitej bezkarnie rządziły się obce państwa i wojska, zaś chaos gospodarczy potęgowały pieniężne manipulacje Prusaków. Po śmierci Augusta III w 1763 r. rozpoczęto przygotowania do kolejnej elekcji. Powołano sejm konwokacyjny, gdzie Familia wystąpiła z programem reform. Przedstawił je Andrzej Zamoyski, proponując wprowadzenie w sejmie zasadę większości głosów, powołanie stałej rady, która posiadałaby władzę wykonawczą, nadanie dotychczasowym najwyższym urzędom charakteru kolegialnego.
Dzięki poparciu carycy Katarzyny II na tron został wybrany reprezentant rodziny Czartoryskich Stanisław Antoni Poniatowski, który po koronacji zmienił drugie imię na August. Był to człowiek wszechstronnie wykształcony, kochający operę, teatr i sztukę. Za jego panowania wspaniale rozwijała się literatura, kultura i edukacja społeczeństwa.
Za podstawę koniecznych reform politycznych i społecznych, król postanowił w 1773r. powołać Komisję Edukacji Narodowej – centralny organ władzy oświatowej. Było to pierwsze ministerstwo oświaty publicznej w Polsce. Komisja została powołana, ponieważ Polsce groził całkowity upadek edukacji. Dzięki niej został zapewniony rozwój szkolnictwa i nowoczesny kształt wychowania, ale dało też impuls do głębokich reform szkolnictwa.
Na początku swojego panowania Stanisław August stara wprowadzić się w życiu reformy, o których myślał już na długi czas przed koronacją. Założył w 1765 r. Korpus Kadecki, zwany Szkołą Rycerską, której wychowankami będą późniejsi działacze Sejmu Czteroletniego i powstania kościuszkowskiego. Szkoła nie tylko przygotowała do służby wojskowej, lecz dawała gruntowną i wszechstronna wiedzę oraz kształtowała postawy patriotyczne i moralne. Aby wzmocnić wojska Polskie, Poniatowski zakłada ludwisarnie, które wyrabiają działa. Król również uruchamia mennicę, co ma wpłynąć na uzdrowienie stosunków monetarnych w kraju, a regularne pobieranie podatków przez komisje skarbowe doprowadzi w przyszłości do nadwyżek budżetu państwa. W celu ożywienia życia kulturalnego król zakłada teatr, a na jego wniosek czasopismo „Monitor”. Zaczyna poruszać zagadnienia gospodarcze i społeczne, domaga się zniesienia pańszczyzny i poprawy doli chłopów jako najważniejszego czynnika, który może uzdrowić sytuację rolnictwa w kraju.
Powyżej opisana działalność króla przyczyni się niewątpliwe do rozwoju kraju. Sprawując rządy w państwie o ograniczonej suwerenności, Stanisław August dążył do rozwoju gospodarczego i kulturalnego kraju. Popierał manufaktury, założył liczne wytwórnie fajansów, wyrobów marmurowych i broni. Z jego inicjatywy przebudowano zamek królewski, wzniesiono zespół pałacowy w Łazienkach. Uważam, że reformy dotyczące szkolnictwa pozwoliły zachować narodowość Polską w okresie zaborów oraz przyczyniły się do edukacji światłych obywateli, którzy później walczyli o Niepodległość Polski.