1. Fraszka to krótki i wierszowany utwór poetycki. Najczęściej opiera się na dowcipnym pomyśle. Takie dzieło może być zróżnicowane tematycznie. Jego głównym celem jest bawienie, rozśmieszanie czytelnika, a symultanicznie uczy go i skłania do głębszych przemyśleń. Posiada zabawną, acz bywa, że przewrotną puentę. Może przypominać anegdotę ujętą w postaci wiersza. Przykładem fraszki jest "Słyszę warczenie" Jana Sztaudyngera.
2. Hymn znany jest od czasów antycznych. Wówczas chwaliła bóstwa, bohaterów. Dziś głosi także wzniosłe idee, uznawane wartości. Wywodzi się z poezji starożytnej Grecji (Safona). Najstarszymi zachowanymi hymnami są homeryckie. W okresie średniowiecza hymn był podstawowym gatunkiem poezji kościelnej (św. Tomasz z Akwinu). W epoce renesansu pisano także hymny w innych językach niż łacińskim (np. wjęzyku polskim J. Kochanowski). Późniejsze hymny podejmowały różnorodną problematykę patrotyczną, filozoficzną, a nawet moralną. Autorami byli: I. Krasicki, J. Lechoń, J. Kasprowicz. Utwór taki ma charakter wyznania uczuć jednostki lub pewnego środowiska. W hymnach nierzadko spotykamy się z apostrofą - bezpośrednim zwróceniem się do adresata. Przykładem hymnu jest "Mazurek Dąbrowskiego" Józefa Wybickiego.
3. Pieśń to najdawniejszy gatunek poezji lirycznej. Pierwotnie związany był z muzyką. W antycznych czasach była nierozłączną częśćią obrzędów. Tekst utworu był śpiewany, a muzyce towarzyszył taniec. Dlatego pieśń odznacza się dźwięcznością, melodyjnością, rytmizacją itd. W literaturze znane są różne typy pieśni: miłosne, pożegnalne, pochwalne, biesiadne, obrzędowe. W polskiej poezji autorami takich utworów byli: K. I. Gałczyński, F. Karpiński. Przykładem pieśni jest pieśń Jana KOchanowskiego pt. "Pieśń Świętojańska o Sobótce".
Odwołując się do konkretnych przykładów, scharakteryzuj gatunki uprawiane w literaturze renesansowej Literatura jako całość dzieli się na trzy główne rodzaje literackie: · lirykę, obejmującą utwory pisane wierszem, których treścią są przeżycia i stany wewnętrzne, uczuciowe wyrażane przez podmiot liryczny; · epikę, obejmującą utwory pisane prozą, których treścią jest opis zdarzeń, sytuacji, postaci; · dramat, obejmujący utwory pisane w formie dialogu, przeznaczone do wystawienia na scenie. Te trzy podstawowe rodzaje literackie dzielą się w swoim obrębie na gatunki literackie. W polskiej literaturze odrodzeniowej reprezentowane są wszystkie podstawowe rodzaje literackie, choć epika i dramat w znacznie ograniczonym zakresie gatunków literackich.
1. Fraszka to krótki i wierszowany utwór poetycki. Najczęściej opiera się na dowcipnym pomyśle. Takie dzieło może być zróżnicowane tematycznie. Jego głównym celem jest bawienie, rozśmieszanie czytelnika, a symultanicznie uczy go i skłania do głębszych przemyśleń. Posiada zabawną, acz bywa, że przewrotną puentę. Może przypominać anegdotę ujętą w postaci wiersza. Przykładem fraszki jest "Słyszę warczenie" Jana Sztaudyngera.
2. Hymn znany jest od czasów antycznych. Wówczas chwaliła bóstwa, bohaterów. Dziś głosi także wzniosłe idee, uznawane wartości. Wywodzi się z poezji starożytnej Grecji (Safona). Najstarszymi zachowanymi hymnami są homeryckie. W okresie średniowiecza hymn był podstawowym gatunkiem poezji kościelnej (św. Tomasz z Akwinu). W epoce renesansu pisano także hymny w innych językach niż łacińskim (np. wjęzyku polskim J. Kochanowski). Późniejsze hymny podejmowały różnorodną problematykę patrotyczną, filozoficzną, a nawet moralną. Autorami byli: I. Krasicki, J. Lechoń, J. Kasprowicz. Utwór taki ma charakter wyznania uczuć jednostki lub pewnego środowiska. W hymnach nierzadko spotykamy się z apostrofą - bezpośrednim zwróceniem się do adresata. Przykładem hymnu jest "Mazurek Dąbrowskiego" Józefa Wybickiego.
3. Pieśń to najdawniejszy gatunek poezji lirycznej. Pierwotnie związany był z muzyką. W antycznych czasach była nierozłączną częśćią obrzędów. Tekst utworu był śpiewany, a muzyce towarzyszył taniec. Dlatego pieśń odznacza się dźwięcznością, melodyjnością, rytmizacją itd. W literaturze znane są różne typy pieśni: miłosne, pożegnalne, pochwalne, biesiadne, obrzędowe. W polskiej poezji autorami takich utworów byli: K. I. Gałczyński, F. Karpiński. Przykładem pieśni jest pieśń Jana KOchanowskiego pt. "Pieśń Świętojańska o Sobótce".
Odwołując się do konkretnych przykładów, scharakteryzuj gatunki uprawiane w literaturze renesansowej Literatura jako całość dzieli się na trzy główne rodzaje literackie: · lirykę, obejmującą utwory pisane wierszem, których treścią są przeżycia i stany wewnętrzne, uczuciowe wyrażane przez podmiot liryczny; · epikę, obejmującą utwory pisane prozą, których treścią jest opis zdarzeń, sytuacji, postaci; · dramat, obejmujący utwory pisane w formie dialogu, przeznaczone do wystawienia na scenie. Te trzy podstawowe rodzaje literackie dzielą się w swoim obrębie na gatunki literackie. W polskiej literaturze odrodzeniowej reprezentowane są wszystkie podstawowe rodzaje literackie, choć epika i dramat w znacznie ograniczonym zakresie gatunków literackich.
http://www.wypracowania24.net/-Odwolujac-sie-do-konkretnych-przykladow-scharakteryzuj-gatunki-uprawiane-w-literaturze-renesansowej-id-3565.html