Scharakteryzuj hodowlę: -Kozy -Drobiu -Owcy domowej -Trzody chlewnej -Koni Uwzględnij warunki hodowli i producentów. Dam najjj ;)
MoonSet
Z końmi trochę ciężej niż z resztą. Ale dość dużo zrobiłem. Informacje pochodzą z serwisu, którego adres posłałem autorce na PW.
KOZA Z uwagi na produkcję mleka dla osób z dysfunkcją pokarmową w gospodarstwie kozim szczególną uwagę przywiązuje się do jakości produktu. Pociąga to za sobą wykorzystywanie naturalnych środków w produkcji roślinnej takich jak obornik, niestosowanie chemicznych nawozów i środków ochrony roślin. Aby chów kóz miał odbywać się w warunkach ekologicznych gospodarstwo musi spełnić parę podstawowych warunków: gospodarstwo musi być oddalone od wszelkich emitorów pyłów, zwałowisk odpadów metalonośnych i od dużych ferm produkujących gnojowicę na odległość gwarantującą wykluczenie stałego wpływy zanieczyszczeń, gospodarstwo nie może być położone w strefie ochronnej zakładu przemysłowego, ciepłowni, elektrociepłowni, odległość od drogi o dużym natężeniu ruchu (ponad 500 pojazdów na godzinę) powinna wynosić co najmniej 100 m; obiekty gospodarstwa zaleca się ogrodzić od strony drogi gęstym żywopłotem, gospodarstwo powinno być położone w takiej odległości od cieków z wodą pozaklasową aby wykluczyć jej wpływ, na terenie gospodarstwa nie występują przekroczenia dopuszczalnych stężeń szkodliwych substancji zanieczyszczających powietrze i wodę, zawartość metali ciężkich w glebie nie przekracza dopuszczalnych stężeń.
OWCA W warunkach klimatu naszego kraju w budynkach inwentarskich owce muszą spędzać ponad pół roku. Mimo dużej odporności tych zwierząt na niskie temperatury, inne czynniki klimatyczne jak opady, wysoka wilgotność powietrza i wiatr, wywołują znaczne ochłodzenie organizmu i dużą utratę ciepła. Szczególną rolę spełniają w okresie wykotów i po strzyży. Podstawą letniego żywienia owiec w gospodarstwie ekologicznym jest pastwisko. Stanowi ono źródło najtańszej paszy. W porównaniu z żywieniem pastwiskowym koszt żywienia kiszonkami jest wyższy o 30-50%, sianem o 80%, a zbożem i mieszankami treściwymi 2-3 razy. Wydalanie w owczarni w ilości od 2 do 4,5 kg na dobę stanowi dużą uciążliwość, gdyż, zanieczyszcza raciczki owiec, wełnę, powietrze gazami i powodują zwiększenie wilgotności pomieszczenia. Są dwa sposoby rozwiązania tego kłopotu: ścielenie owczarni (zazwyczaj słomą, trocinami, torfem), lub stosownie podłóg rusztowych, przez które kał spada poniżej utrzymując ruszt we względnej czystości. Dochody z utrzymywania owiec w gospodarstwie ekologicznym można uzyskać: z produkcji jagniąt rzeźnych, dojąc i przerabiając mleko owcze na sery i jogurty oraz wykorzystując odpłatnie owce do ochrony krajobrazu. Niewielki, ale godny zauważenia, dochód można uzyskać z produkcji ubocznej za jaką dzisiaj jest uważana wełna i skóry. Przerób tych surowców, kolorowej wełny na oryginalne wyroby rękodzielnicze i sprzedaż dekoracyjnych skór w gospodarstwach agroturystycznych może uzupełnić wpływy z produkcji głównej.
DRÓB W produkcji drobiu zakres dopuszczalnych zabiegów profilaktycznych jest podyktowany ochroną ptaków przed infekcjami bakteryjnymi (kolioza), wirusowymi i pierwotniakowymi (kokcydioza) oraz przed inwazją pasożytów przewodu pokarmowego (glistnice) i dróg oddechowych (syngamoza). Korzystanie z wybiegu, szczególnie wybiegu ograniczonego oraz w okolicy gdzie bytują liczne ptaki wolno żyjące powstaje możliwość zwiększonego zakażenia oraz przenoszenia chorób. Budynek należy sytuować zgodnie z kierunkiem wiejących wiatrów, a więc najczęściej wzdłuż osi wschód - zachód z wystawą południową, tak, aby wiatry wiały głównie na ścianę szczytową. Ciepłochronność budynków inwentarskich uzależniona jest przede wszystkim od jakości materiałów budowlanych, wykonania, użytkowania i odpowiedniej lokalizacji. Ukształtowanie terenu ma tu również ogromny wpływ. Naturalną osłonę przed wiatrem może stanowić szpaler drzew niskich i wysokich zasadzonych w odległości około 3O m od budynków. Istotna jest również wielkość wybiegów, która zgodnie z normami unijnymi jak i polskimi powinna wynosić 4 m2/1 kurczę rzeźne. Jednakże obwarowane jest to zastrzeżeniem, że pozostawione odchody nie mogą przekroczyć 170 kg N/ha/rok. Budynki powinny posiadać otwory umożliwiające wchodzenie i wychodzenie ptaków na wybiegi. Łączna długość tych otworów podobnie jak i u innych gatunków ptaków musi wynosić przynajmniej 4 m na 100 m2 powierzchni. Ptaki muszą mieć dostęp do wybiegu na otwartym powietrzu, kiedy zezwalają na to warunki pogodowe. Taki dostęp kurczęta powinny mieć przez przynajmniej jedną trzecią życia. Zaleca się by wybiegi były pokryte roślinnością i posiadały zabezpieczający oraz umożliwiający łatwość korzystania z poideł i karmideł. Nadmiar produktów drobiarskich na rynkach światowych oraz wzrost wymagań konsumentów stwarzają konieczność poszukiwania nowych kierunków produkcji. Podobnie ruchy ekologiczne i działania grup konsumenckich stawiają określone zadania przed producentami jaj. Powstają także warunki wymuszające powrót do starych metod utrzymania i żywienia drobiu - w harmonii z otoczeniem. Wybredny konsument, mając nadmiar jaj produkowanych w warunkach intensywnej produkcji fermowej, pragnie jaj od Ńzadowolonychî kur - żywionych paszami mało przetworzonymi, korzystających z zielonych wybiegów, świeżego powietrza i słońca. Tę lukę może wypełnić produkcja prowadzona w warunkach ekologicznych. Ocenia się, że w bogatych krajach Zachodniej Europy ten rodzaj produkcji stanowi obecnie 8-20% ogółu produkcji drobiarskiej.
TRZODA CHLEWNA Alkierzowe utrzymanie trzody chlewnej u swych podstaw ma przede wszystkim uniezależnienie procesów produkcji od zmiennych warunków środowiska przyrodniczego oraz zapewnienie dobrostanu zwierząt. Tak, więc pomieszczenia inwentarskie powinna cechować odpowiednia autonomia, zapewniająca optymalny i stabilny mikroklimat. Warunkiem osiągnięcia zadawalających wyników produkcyjnych jest dobór odpowiedniego systemu utrzymania. Podejmując decyzję o wdrożeniu określonych rozwiązań systemowych, na uwadze należy mieć nie tylko gwarantowane przez nie wyniki, ale także szereg innych aspektów. Są nimi: skala i koncentracja produkcji, nakłady inwestycyjne, wielkość i skład grup technologicznych, funkcjonalne ukształtowania przestrzeni kojców i budynków. zalety i wady systemów alkierzowego i otwartego.
Skalę i koncentrację produkcji ekologicznej, teoretycznie limituje tylko wielkość posiadanego areału użytków rolnych i dostępność mechanizacji lub siły roboczej. W grę wchodzić może jeszcze specyfika położenia fermy w kontekście obszarów szczególnie chronionych, czy też gęstej zabudowy mieszkalnej. Każdy rolnik w UE (producent trzody) jest zobowiązany do oznakowania zwierzęcia i zgłoszenia tego faktu Agencji przed opuszczeniem przez zwierzę gospodarstwa, nie później jednak niż 21 dni od urodzenia. Oznakowanie świń polega na zakładaniu świniom kolczyka z numerem identyfikacyjnym stada, w przypadku świń innych niż hodowlane, kierowanych bezpośrednio do uboju dopuszcza się wytatuowanie numeru identyfikacyjnego stada.
KOZA
Z uwagi na produkcję mleka dla osób z dysfunkcją pokarmową w gospodarstwie kozim szczególną uwagę przywiązuje się do jakości produktu. Pociąga to za sobą wykorzystywanie naturalnych środków w produkcji roślinnej takich jak obornik, niestosowanie chemicznych nawozów i środków ochrony roślin. Aby chów kóz miał odbywać się w warunkach ekologicznych gospodarstwo musi spełnić parę podstawowych warunków:
gospodarstwo musi być oddalone od wszelkich emitorów pyłów, zwałowisk odpadów metalonośnych i od dużych ferm produkujących gnojowicę na odległość gwarantującą wykluczenie stałego wpływy zanieczyszczeń,
gospodarstwo nie może być położone w strefie ochronnej zakładu przemysłowego, ciepłowni, elektrociepłowni,
odległość od drogi o dużym natężeniu ruchu (ponad 500 pojazdów na godzinę) powinna wynosić co najmniej 100 m;
obiekty gospodarstwa zaleca się ogrodzić od strony drogi gęstym żywopłotem,
gospodarstwo powinno być położone w takiej odległości od cieków z wodą pozaklasową aby wykluczyć jej wpływ,
na terenie gospodarstwa nie występują przekroczenia dopuszczalnych stężeń szkodliwych substancji zanieczyszczających powietrze i wodę,
zawartość metali ciężkich w glebie nie przekracza dopuszczalnych stężeń.
OWCA
W warunkach klimatu naszego kraju w budynkach inwentarskich owce muszą spędzać ponad pół roku. Mimo dużej odporności tych zwierząt na niskie temperatury, inne czynniki klimatyczne jak opady, wysoka wilgotność powietrza i wiatr, wywołują znaczne ochłodzenie organizmu i dużą utratę ciepła. Szczególną rolę spełniają w okresie wykotów i po strzyży. Podstawą letniego żywienia owiec w gospodarstwie ekologicznym jest pastwisko. Stanowi ono źródło najtańszej paszy. W porównaniu z żywieniem pastwiskowym koszt żywienia kiszonkami jest wyższy o 30-50%, sianem o 80%, a zbożem i mieszankami treściwymi 2-3 razy. Wydalanie w owczarni w ilości od 2 do 4,5 kg na dobę stanowi dużą uciążliwość, gdyż, zanieczyszcza raciczki owiec, wełnę, powietrze gazami i powodują zwiększenie wilgotności pomieszczenia. Są dwa sposoby rozwiązania tego kłopotu: ścielenie owczarni (zazwyczaj słomą, trocinami, torfem), lub stosownie podłóg rusztowych, przez które kał spada poniżej utrzymując ruszt we względnej czystości. Dochody z utrzymywania owiec w gospodarstwie ekologicznym można uzyskać:
z produkcji jagniąt rzeźnych,
dojąc i przerabiając mleko owcze na sery i jogurty oraz
wykorzystując odpłatnie owce do ochrony krajobrazu. Niewielki, ale godny zauważenia, dochód można uzyskać z produkcji ubocznej za jaką dzisiaj jest uważana wełna i skóry. Przerób tych surowców, kolorowej wełny na oryginalne wyroby rękodzielnicze i sprzedaż dekoracyjnych skór w gospodarstwach agroturystycznych może uzupełnić wpływy z produkcji głównej.
DRÓB
W produkcji drobiu zakres dopuszczalnych zabiegów profilaktycznych jest podyktowany ochroną ptaków przed infekcjami bakteryjnymi (kolioza), wirusowymi i pierwotniakowymi (kokcydioza) oraz przed inwazją pasożytów przewodu pokarmowego (glistnice) i dróg oddechowych (syngamoza). Korzystanie z wybiegu, szczególnie wybiegu ograniczonego oraz w okolicy gdzie bytują liczne ptaki wolno żyjące powstaje możliwość zwiększonego zakażenia oraz przenoszenia chorób. Budynek należy sytuować zgodnie z kierunkiem wiejących wiatrów, a więc najczęściej wzdłuż osi wschód - zachód z wystawą południową, tak, aby wiatry wiały głównie na ścianę szczytową. Ciepłochronność budynków inwentarskich uzależniona jest przede wszystkim od jakości materiałów budowlanych, wykonania, użytkowania i odpowiedniej lokalizacji. Ukształtowanie terenu ma tu również ogromny wpływ. Naturalną osłonę przed wiatrem może stanowić szpaler drzew niskich i wysokich zasadzonych w odległości około 3O m od budynków. Istotna jest również wielkość wybiegów, która zgodnie z normami unijnymi jak i polskimi powinna wynosić 4 m2/1 kurczę rzeźne. Jednakże obwarowane jest to zastrzeżeniem, że pozostawione odchody nie mogą przekroczyć 170 kg N/ha/rok. Budynki powinny posiadać otwory umożliwiające wchodzenie i wychodzenie ptaków na wybiegi. Łączna długość tych otworów podobnie jak i u innych gatunków ptaków musi wynosić przynajmniej 4 m na 100 m2 powierzchni. Ptaki muszą mieć dostęp do wybiegu na otwartym powietrzu, kiedy zezwalają na to warunki pogodowe. Taki dostęp kurczęta powinny mieć przez przynajmniej jedną trzecią życia. Zaleca się by wybiegi były pokryte roślinnością i posiadały zabezpieczający oraz umożliwiający łatwość korzystania z poideł i karmideł. Nadmiar produktów drobiarskich na rynkach światowych oraz wzrost wymagań konsumentów stwarzają konieczność poszukiwania nowych kierunków produkcji. Podobnie ruchy ekologiczne i działania grup konsumenckich stawiają określone zadania przed producentami jaj. Powstają także warunki wymuszające powrót do starych metod utrzymania i żywienia drobiu - w harmonii z otoczeniem. Wybredny konsument, mając nadmiar jaj produkowanych w warunkach intensywnej produkcji fermowej, pragnie jaj od Ńzadowolonychî kur - żywionych paszami mało przetworzonymi, korzystających z zielonych wybiegów, świeżego powietrza i słońca. Tę lukę może wypełnić produkcja prowadzona w warunkach ekologicznych. Ocenia się, że w bogatych krajach Zachodniej Europy ten rodzaj produkcji stanowi obecnie 8-20% ogółu produkcji drobiarskiej.
TRZODA CHLEWNA
Alkierzowe utrzymanie trzody chlewnej u swych podstaw ma przede wszystkim uniezależnienie procesów produkcji od zmiennych warunków środowiska przyrodniczego oraz zapewnienie dobrostanu zwierząt. Tak, więc pomieszczenia inwentarskie powinna cechować odpowiednia autonomia, zapewniająca optymalny i stabilny mikroklimat. Warunkiem osiągnięcia zadawalających wyników produkcyjnych jest dobór odpowiedniego systemu utrzymania. Podejmując decyzję o wdrożeniu określonych rozwiązań systemowych, na uwadze należy mieć nie tylko gwarantowane przez nie wyniki, ale także szereg innych aspektów.
Są nimi:
skala i koncentracja produkcji,
nakłady inwestycyjne,
wielkość i skład grup technologicznych,
funkcjonalne ukształtowania przestrzeni kojców i budynków.
zalety i wady systemów alkierzowego i otwartego.
Skalę i koncentrację produkcji ekologicznej, teoretycznie limituje tylko wielkość posiadanego areału użytków rolnych i dostępność mechanizacji lub siły roboczej. W grę wchodzić może jeszcze specyfika położenia fermy w kontekście obszarów szczególnie chronionych, czy też gęstej zabudowy mieszkalnej. Każdy rolnik w UE (producent trzody) jest zobowiązany do oznakowania zwierzęcia i zgłoszenia tego faktu Agencji przed opuszczeniem przez zwierzę gospodarstwa, nie później jednak niż 21 dni od urodzenia. Oznakowanie świń polega na zakładaniu świniom kolczyka z numerem identyfikacyjnym stada, w przypadku świń innych niż hodowlane, kierowanych bezpośrednio do uboju dopuszcza się wytatuowanie numeru identyfikacyjnego stada.