Question

Scharakteryzuj bohatera literackiego, którego można uznać za buntownika. Uzasadnij wybór. (kl 3 gim)

Answer 1

Romantyzm to epoka zapoczątkowana w Europie przez rewolucję francuską oraz wydania I tomiku "Ballad i romansów" Adama Mickiewicza w 1822 r. Romantyzm opanował głównie w Europę, ale również w niektóre kraje Ameryki. Jego twórcy wykreowali typ bohatera wewnętrznie skomplikowanego, skazanego na nieustanne dokonywanie wyborów, nieszczęśliwego kochanka, wojownika, który walczył o wolność narodu i ojczyzny. Zainteresowanie romantyków budziły także wszelkie odchylenia od normy, stany szaleństwa, które miały świadczyć o nieprzeciętności jednostki. Giaur - bohater stworzony przez Byron'a, jest to człowiek, który walczy o swoje i zawsze wygrywa. Nie zna słowa: porażka. Jest postacią tajemniczą i buntowniczą; skłócony ze światem, sam walczy z otaczającym go porządkiem, na który się nie godzi. Jego miłość jest miłością tragiczną, niedającą mu spełnienia, a stającą się źródłem rozterek i rozpaczy określa się go jako: "tajemniczego zbrodniarza o czułym sercu i wrażliwym sumieniu". Giaur zakochuje się w kobiecie, o której względy musi walczyć. Szybkość podejmowanych przez niego decyzji nie dostarczyła mu wielu rozterek. Wiedział, że jeśli ma być szczęśliwy to tylko z Leilą. Kiedy zginęła z ręki Hasana, swojego męża, Giaur bez chwili wahania zemścił się zbijając oprawcę ukochanej. Jest to oznaka szaleństwa, przejawia się ono w jego porywczości i gwałtowności. To typowy bohater bajroniczny; cechuje go romantyczny bunt wobec norm obyczajowych i moralnych, niezależność, duma, odwaga, podejmowanie ryzyka oraz samotność, wewnętrzny konflikt i nieszczęśliwa miłość. Jest wybitną jednostką gdyż ze swoja stanowczością i upartym dążeniem do celu zawsze zdobywa to, czego pragnie. Pod koniec swego życia nadal nie zdradza oznak poczucia winy z powodu popełnionej zbrodni. Jednak jego zachowanie wyraża cierpienie i rozpacz po stracie Leilii. Dopiero tuż przed śmiercią decyduje się wyznać historię swej nieszczęśliwej miłości i zbrodni. Nie oczekuje przebaczenia, pragnie jedynie uwolnić się od ciężaru swej tragicznej świadomości. Kolejnym wzorcem osobowym jest Konrad Wallenrod - tytułowy bohater powieści poetyckiej A. Mickiewicza. Jest jednostką wybitną, gdyż potrafi opracować własną strategię i zgodnie z nią postępować nawet, jeśli związane byłoby to z walką poprzez podstęp i zdradę. W jego postawie można zauważyć również cechy prometejskie przejawiające się w bezgranicznym poświęceniu dla dobra ojczyzny i samotnej walce ( nie może liczyć na jakąkolwiek pomoc). Z drugiej jednak strony, jest człowiekiem bardzo nieszczęśliwym i rozdartym wewnętrznie, bowiem ciągle staje przed tragicznymi wyborami. Pierwszym dylematem jest wybór między ojczyzną a miłością do ukochanej kobiety. Wybiera miłość do narodu i ojczyzny, wiedząc, że przekreśli to jego życie rodzinne. Za drugim razem staje przed wyborem pomiędzy etyką rycerską a walką poprzez zdradę i podstęp.