Ruch Rewolucyjny im. Tupaca Amaru (hiszp. Movimiento Revolucionario Tupac Amaru (MRTA)) – marksistowska organizacja uważana przez Stany Zjednoczone za terrorystyczną, utworzona w Peru w roku 1984. Od 1986 roku prowadzi wojnę z rządami w swoim kraju. Jej pierwszym głośnym atakiem było bezkrwawe zajęcie w lutym 1987 roku siedmiu stacji radiowych w Limie i odczytanie manifestu. W latach 80. MRTA rosła w siłę. Organizacja zajęła się atakami na siły rządowe i porywaniem jego przedstawicieli. W lutym 1989 roku policja aresztowała Víctora Polaya (Comandante Rolando), przywódcę ruchu. Rok później Polay wraz z 46 innymi więźniami uciekł 300-metrowym tunelem z więzienia. Zostaje ponownie schwytany w 1992 roku i osadzony w pojedynczej celi na terenie bazy morskiej w Callao. Polay, pierwszy przywódca MRTA, studiował we Francji i Hiszpanii. Poznał tam, i nawet krótko wynajmowali wspólne mieszkanie, Alana Garcię, późniejszego prezydenta Peru, którego rządowi jako pierwszemu MRTA wypowiedziała wojnę. Po ujęciu Polaya władzę wśród Tupamaros objął Nestor Cerpa Cartolini, znany jako Comandante Evaristo. W przeciwieństwie do innych liderów ruchu, którzy pochodzili z klasy średniej, Cerpa był z pochodzenia robotnikiem. W latach 70. zaangażował się w działalność ruchu związkowego. Podczas zorganizowanej przez niego okupacji fabryki zginęły cztery osoby, zabite przez policję. Cerpa odsiedział wówczas rok w więzieniu. Po wyjściu z więzienia Cerpa związał się z ruchem lewicowym i zszedł do podziemia. Był jednym z założycieli MRTA. Cerpa stał na czela komanda, które w grudniu 1996 roku zajęło ambasadę Japonii w Limie. Napastnicy zwolnili większość z przetrzymywanych osób i wzięli jako zakładników 72 osoby. Wśród nich znajdował się brat prezydenta Peru, kilku generałów, dowództwo policji, minister spraw zagranicznych, sędziowie Sądu Najwyższego, członkowie parlamentu oraz ambasadorowie Japonii i Boliwii. 22 kwietnia 1997 roku peruwiańskie jednostki specjalne (utworzone miesiąc wcześniej i szkolone przez Delta Force) w składzie ponad 150 komandosów odbiły ambasadę, zabijając wszystkich 14 członków MRTA, dwóch komandosów zginęło (jeden zasłoniwszy własnym ciałem ministra spraw zagranicznych) oraz jeden cywil, który zmarł na atak serca. Ruch Rewolucyjny im. Tupaca Amaru wziął swoją nazwę od XVIII-wiecznego bohatera narodowego Peru, Indianina Tupaca Amaru II, który stanął na czele ludowego powstania skierowanego przeciwko Hiszpanom. Celem MRTA jest ustanowienie w Peru rządów socjalistycznych. Struktura militarna organizacji składa się z trzech stopni. Pierwszy z nich stanowią stali członkowie-żołnierze, których liczbę ocenia się na 300 do 600. Drugi stopień to doraźnie powoływane oddziały milicji, a trzeci – wiejskie komitety samoobrony. W swojej historii MRTA odnotowała kilka znaczących sukcesów. U szczytu swojej potęgi pod koniec lat 80. jej bojownicy byli w stanie zdobyć nawet stolicę prowincji, miasto Juanji, zamieszkane przez 25 tysięcy osób. MRTA sprzeciwia się oficjalnie socjalistycznemu centralizmowi oraz rządom autorytarnym proponując w zamian socjalizm oddolny. Skonfliktowana jest z inną lewicową organizacją partyzancką – maoistowskim Świetlistym Szlakiem. Obecnie coraz częściej kojarzona jest z ruchem alterglobalistycznym.
Ruch Narodowy (Free National Movement, FNM) - jedna z dwóch głównych partii politycznych działających na Bahamach, obecnie pełniąca rolę partii rządzącej w tym kraju. Prezentuje konserwatywne poglądy na gospodarkę przy jednoczesnym liberalnym podejściu do kwestii społecznych. FNM powstał w 1971 z połączenia grupy rozłamowców z rządzącej wówczas Postępowej Partii Liberalnej (PLP) ze Zjednoczoną Partią Bahamską, która choć dominowała w bahamskiej polityce przez większość XX wieku, zupełnie nie mogła się odnaleźć po przegranych wyborach z 1967. Nowa partia szybko znalazła się w parlamencie, jednak przez wiele lat nie była w stanie pokonać w wyborach PLP, za którą przemawiała legenda stronnictwa, które doprowadziło kraj do niepodległości. Sytuacja FNM zmieniła sie po objęciu jej przywództwa przez Huberta Ingrahama, co nastąpiło w 1990. Już dwa lata później partia po raz pierwszy zwyciężyła w wyborach i utworzyła rząd, z Ingrahamem jako premierem. Lata 2002-2007 spędziła w opozycji, jednak w wyborach z kwietnia 2007 udało jej się odzyskać władzę, a jej lider powrócił na stanowisko szefa rządu. Obecnie FNM posiada 23 mandaty na w liczącej 41 miejsc Izbie Zgromadzenia.
Ruch Rewolucyjny im. Tupaca Amaru (hiszp. Movimiento Revolucionario Tupac Amaru (MRTA)) – marksistowska organizacja uważana przez Stany Zjednoczone za terrorystyczną, utworzona w Peru w roku 1984. Od 1986 roku prowadzi wojnę z rządami w swoim kraju. Jej pierwszym głośnym atakiem było bezkrwawe zajęcie w lutym 1987 roku siedmiu stacji radiowych w Limie i odczytanie manifestu.
W latach 80. MRTA rosła w siłę. Organizacja zajęła się atakami na siły rządowe i porywaniem jego przedstawicieli. W lutym 1989 roku policja aresztowała Víctora Polaya (Comandante Rolando), przywódcę ruchu. Rok później Polay wraz z 46 innymi więźniami uciekł 300-metrowym tunelem z więzienia. Zostaje ponownie schwytany w 1992 roku i osadzony w pojedynczej celi na terenie bazy morskiej w Callao. Polay, pierwszy przywódca MRTA, studiował we Francji i Hiszpanii. Poznał tam, i nawet krótko wynajmowali wspólne mieszkanie, Alana Garcię, późniejszego prezydenta Peru, którego rządowi jako pierwszemu MRTA wypowiedziała wojnę.
Po ujęciu Polaya władzę wśród Tupamaros objął Nestor Cerpa Cartolini, znany jako Comandante Evaristo. W przeciwieństwie do innych liderów ruchu, którzy pochodzili z klasy średniej, Cerpa był z pochodzenia robotnikiem. W latach 70. zaangażował się w działalność ruchu związkowego. Podczas zorganizowanej przez niego okupacji fabryki zginęły cztery osoby, zabite przez policję. Cerpa odsiedział wówczas rok w więzieniu.
Po wyjściu z więzienia Cerpa związał się z ruchem lewicowym i zszedł do podziemia. Był jednym z założycieli MRTA.
Cerpa stał na czela komanda, które w grudniu 1996 roku zajęło ambasadę Japonii w Limie. Napastnicy zwolnili większość z przetrzymywanych osób i wzięli jako zakładników 72 osoby. Wśród nich znajdował się brat prezydenta Peru, kilku generałów, dowództwo policji, minister spraw zagranicznych, sędziowie Sądu Najwyższego, członkowie parlamentu oraz ambasadorowie Japonii i Boliwii. 22 kwietnia 1997 roku peruwiańskie jednostki specjalne (utworzone miesiąc wcześniej i szkolone przez Delta Force) w składzie ponad 150 komandosów odbiły ambasadę, zabijając wszystkich 14 członków MRTA, dwóch komandosów zginęło (jeden zasłoniwszy własnym ciałem ministra spraw zagranicznych) oraz jeden cywil, który zmarł na atak serca. Ruch Rewolucyjny im. Tupaca Amaru wziął swoją nazwę od XVIII-wiecznego bohatera narodowego Peru, Indianina Tupaca Amaru II, który stanął na czele ludowego powstania skierowanego przeciwko Hiszpanom.
Celem MRTA jest ustanowienie w Peru rządów socjalistycznych. Struktura militarna organizacji składa się z trzech stopni. Pierwszy z nich stanowią stali członkowie-żołnierze, których liczbę ocenia się na 300 do 600. Drugi stopień to doraźnie powoływane oddziały milicji, a trzeci – wiejskie komitety samoobrony.
W swojej historii MRTA odnotowała kilka znaczących sukcesów. U szczytu swojej potęgi pod koniec lat 80. jej bojownicy byli w stanie zdobyć nawet stolicę prowincji, miasto Juanji, zamieszkane przez 25 tysięcy osób.
MRTA sprzeciwia się oficjalnie socjalistycznemu centralizmowi oraz rządom autorytarnym proponując w zamian socjalizm oddolny. Skonfliktowana jest z inną lewicową organizacją partyzancką – maoistowskim Świetlistym Szlakiem. Obecnie coraz częściej kojarzona jest z ruchem alterglobalistycznym.
Ruch Narodowy (Free National Movement, FNM) - jedna z dwóch głównych partii politycznych działających na Bahamach, obecnie pełniąca rolę partii rządzącej w tym kraju. Prezentuje konserwatywne poglądy na gospodarkę przy jednoczesnym liberalnym podejściu do kwestii społecznych.
FNM powstał w 1971 z połączenia grupy rozłamowców z rządzącej wówczas Postępowej Partii Liberalnej (PLP) ze Zjednoczoną Partią Bahamską, która choć dominowała w bahamskiej polityce przez większość XX wieku, zupełnie nie mogła się odnaleźć po przegranych wyborach z 1967. Nowa partia szybko znalazła się w parlamencie, jednak przez wiele lat nie była w stanie pokonać w wyborach PLP, za którą przemawiała legenda stronnictwa, które doprowadziło kraj do niepodległości. Sytuacja FNM zmieniła sie po objęciu jej przywództwa przez Huberta Ingrahama, co nastąpiło w 1990. Już dwa lata później partia po raz pierwszy zwyciężyła w wyborach i utworzyła rząd, z Ingrahamem jako premierem. Lata 2002-2007 spędziła w opozycji, jednak w wyborach z kwietnia 2007 udało jej się odzyskać władzę, a jej lider powrócił na stanowisko szefa rządu. Obecnie FNM posiada 23 mandaty na w liczącej 41 miejsc Izbie Zgromadzenia.