Rozwój techniki umożliwia konstruowanie coraz doskonalszych maszyn latających. obecnie wykorzystywane przez człowieka samoloty i rakiety miały swoje prototypy w przeszłości. przedstaw chronologiczną kolejność pojawiania się maszyn latających
bŁAGAM POMÓŻCIE!!!!!!!!!!!!!!!!
TO DLA MNIE WAŻNE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
BO DOSTANĘ PAŁĘ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
PLIS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
bŁAGAM POMÓŻCIE!!!!!!!!!!!!!!!!
TO DLA MNIE WAŻNE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
BO DOSTANĘ PAŁĘ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
PLIS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Historia latania rozpoczęła się ponad 200 lat temu pierwszym statkiem powietrznym był balon wypełniony gorącym powietrzem, którego wynalazcami stali się Francuzi, bracia Joseph i Jacques Montgolfier. Balon wykonano z kawałków materiału i papieru połączonych nićmi i guzikami. Kilka tygodnipo pierwszych próbach bracia wykonali większy balon, do którego przymocowali linami kosz. W koszu znalazły się kaczka, kogut i owca, i to właśni te zwierzęta stały się pierwszymi na świecie latającymi pasażerami. Po upływie następnych kilku tygodni od tego wydarzenia, 15 października 1783 roku, jeszcze większy balon braci Montgolfier wzbił się w powietrze z pierwszym człowiekiem, którym był Jean-Francois Pilatre de Rozier. Wzniósł się on, wśród aplauzu zebranych tłumów, na wysokość 25 m i pozostawał w górze przez prawie cztery minuty. W ciągu dalszych tygodni wykonał kolejną wycieczkę, tym razem nad Paryżem. Współczesne balony działają na tej samej zasadzie, na jakiej działały pierwsze z nich. W niektórych stosuje się powietrze ogrzewane przez palniki, w innych - gazy lżejsze od powierza, takie jak hel.
Współczesny balon na gorące powietrze to najprostszy statek powietrzny. Pilotujący jest w stanie kontrolować wysokość lotu, wznosząc się i opadając, ale nic więcej. Balon leci tam, gdzie skieruje go wiatr. Jednak doświadczeni piloci balonów wiedzą, że na różnych wysokościach wiatr wieje w różnych kierunkach oraz, że ruchy powietrza zależą od rzeźby tereny. Można więc sterować balonem zmieniając wysokość lotu. Kierunek wiatru zmienia się także często w pobliżu wybrzeża i terenów zabudowanych.
Kolejnym krokiem w przyszłość są Sterowce.
Może się wydawać, że sterowce nie stanowiły zbyt poważnego kroku na drodze prowadzącej od zdanego na siłę wiatru balony, do w pełni sterowanego i wyposażonego we własny napęd samolot. Jednakże pierwsze sterowce pojawiły się dopiero niespełna siedemdziesiąt lat po najwcześniejszych balonach. Zresztą oba te rodzaje statków powietrznych znacznie się różnią. Sterowce napędzane są silnikami i mają wydłużone kształty zwiększające ich stabilność. Sterowanie odbywa się za pomocą ruchomych płyt zwanych sterami. Jednakże wznoszą się one jak balony dzięki temu, że wypełnione są gazem lżejszym od powietrza. W latach trzydziestych XX wieku ogromne sterowce zapewniały pasażerom z całego świata luksusowe warunki lotu. Ale w wielu z nich stosowano łatwopalny wodór, to też latanie nim było ryzykowne ze względu na nieustanne zagrożenie pożarowe. Pasażerski sterowiec "HINDENBURG" eksplodował i stanął w płomieniach w wyniku czego zginęło osób. Współczesne sterowce wypełnione są helem, który tak jak wodór jest lżejszy od powietrza, ale jest gazem niepalnym.
Następnym nam znanym wynalazkiem są szybowce, które zostały nazwane "najczystszym sposobem latania". Szybowiec nie ma wcale silnika, zaś jego lot zależy wyłącznie od typu konstrukcji i umiejętności pilota. Typowy szybowiec wyczynowy waży poniżej 500 kg, a rozpiętość skrzydeł dochodzi do 15 m. Istnieje wiele sposobów wyniesienia szybowca w powietrze. Może zostać wywindowany w górę przez samolot holujący, może także być wyciągnięty jak latawiec za pomocą długiej liny nawijanej z dużą prędkością na wyciągarkę lub ciągniętej przez samochód. Współczesny szybowiec, lecący w stojącym powietrzu porusza się ze współczynnikiem opadania około 40, co oznacza, że na każde 40 m. lotu do przodu szybowiec opada o 1 m. w dół. Jednak powietrze nie zawsze jest absolutnie spokojne. Kiedy bowiem wiatr wieje w kierunku jakiejś pochyłości lub urwiska, unosi się ono do góry i tworzy prąd powietrzny. W pewnych warunkach Słońce ogrzewa silnie powierzchnię Ziemi, która staje się ciepła i z kolei ogrzewa znajdujące się nad nią powietrze, które jako cieplejsze, unosi się. Jeśli pilot zdoła wlecieć w obszar takiego powietrza, także szybowiec zostanie przez nie wyniesiony w górę. W sprzyjających okolicznościach długość lotu szybowca ograniczona jest jedynie kondycją pilota.
Lekki samolot
Takie małe samoloty z napędem śmigłowym są do dzisiaj najpowszechniej występującymi statkami powietrznymi. Mogą one służyć wielu celom, poczynając od opryskiwania pól a kończąc na transporcie chorych. W tym modelu można znaleźć wszystkie zespoły właściwe dla samolotów. Najważniejsze z nich to: skrzydła, statecznik poziomy i kierunkowy oraz silnik. Mniejsze części łączone są w celu ułatwienia projektowania, konstrukcji i utrzymania w zespoły. W małym samolocie zespoły te są stosunkowo niewielkie i proste. W samolocie odrzutowym, takim jak AIRBUS, znajdują się dziesiątki metrów przewodów elektrycznych oraz kilometry przewodów hydraulicznych.
Silnik odrzutowy
W latach trzydziestych XX wieku brytyjski pilot i inżynier, Frank Whittle, rozwijał ideę napędu odrzutowego. Samolot miał być napędzany nie przez śmigło, które go ciągnęło do przodu, ale popychany przez gazy wydobywające się z silnika odrzutowego. Jednak projekty w Whittle'a nie budziły zbyt wielkiego zainteresowania, ani nie otrzymały wsparcia finansowego. Musiał pracować z wąskim gronem współpracowników, w nędznych warunkach poświęcając cały wolny czas. Jednak w 1937r. próby pierwszego silnika odrzutowego Whittle'a zakończyły się sukcesem. Pewien niemiecki konstruktor, Hans von Ohain, zapożyczył ideę Whittle'a już kilka miesięcy później poddał testom swój własny model silnika. W 1939r. pierwszy samolot odrzutowy wzbił się w powietrze. Był to niemiecki Heinkel He-178. Od tego czasu konstruuje się większe silniki odrzutowe, które zwiększały moc i oszczędniej zużywają paliwo, ale zasada ich działania pozostała ta sama, co we wczesnych konstrukcjach Whittle'a. Powietrze jest zasysane do wlotu silnika i sprężane przez łopatki sprężarki. Następnie zostaje do niego wstrzyknięte i zapalone paliwo. Gorące gazy powstałe w wyniku spalania, wylatują przez tylną część silnika, popychając go przy tym do przodu. Silnik taki składa się z 5 najważniejszych rzeczy : wentylatora, wału, sprężarki, komory spalania i turbiny.
Myśliwce - samoloty bojowe
Dla myśliwców uwikłanych w walkę na śmierć i życie prędkość nie jest wszystkim - istotna jest także zwrotność. British Aerospace Harrier nie jest najszybszym samolotem odrzutowym, gdyż osiąga prędkość 1180 km/h, jest on jednak niezwykle zwrotny. Może wykonywać skręty z niespotykaną szybkością, a do tego jest w stanie zredukować prędkość z 1000 km/h do 0 w ciągu 12 sekund. Może też on zawisnąć w powietrzu tak jak śmigłowiec. Harrier jest samolotem z rodziny VTOL (Vertical Take-Off and Landing), co oznacza pionowy start i lądowanie. Może poruszać się na boki, a nawet do tyłu. Z tych względów został nazwany skaczącym odrzutowcem. Taki samolot jest niezwykle użyteczny na morzu, kiedy musi lądować na pokładzie lotniskowca. Także w terenach górzystych i dżungli może oddać cenne usługi. Harrier nie potrzebuje bowiem pasa startowego, wystarcza mu niewielka pusta przestrzeń.
Śmigłowce
W normalnych samolotach skrzydła przymocowane są do kadłuba. Skrzydła tworzą siłę nośną, utrzymującą samolot w powietrzu. Natomiast skrzydła śmigłowca (helikoptera) są właściwie łopatkami wirnika obracającymi się u jego szczytu. W trakcie obracania się, łopaty popychają powietrze do tyłu dzięki czemu śmigłowiec leci do góry. Siła nośna jest wytwarzana nawet wtedy, kiedy śmigłowiec zawisa nieruchomo w powietrzu, gdyż śmigło wciąż się obraca. Dlatego też śmigłowce należą do wiropłatów. Słowo helikopter pochodzi od dwóch greckich słów: helix, co znaczy spirala oraz pteron - skrzydło. Piloci śmigłowców muszą przejść specjalne szkolenie, aby mogli otrzymać pozwolenie na pilotowanie śmigłowca. Sterowanie nim jest bowiem całkowicie odmienne od sterowania samolotem.
Samoloty współczesne
Samoloty współczesne znajdują zastosowanie do wielu rozmaitych prac. Jednak jeden samolot nie musi być przystosowany do wykonywania kilku zadań. Tak jak na drogach mamy autobusy, ciężarówki, samochody osobowe i sportowe, tak też w powietrzu latają różne samoloty. Każda konstrukcja wyrasta z przejęcia innych rozwiązań: nadania aerodynamicznego kształtu, zapewnienia bezpieczeństwa, udźwigu, prędkości, ekonomicznego zużycia paliwa, zasięgu ( tj. odległości jaką samolot może pokonać bez uzupełniania paliwa), komfortu i oczywiście kosztów produkcji. Prędkość Concorde'a (2300 km/godz.) umożliwia ludziom szybkie przemieszczanie się z miejsca na miejsce, aczkolwiek za dość wysoką cenę. Jest to stosunkowo głośny samolot i wymaga długiego pasa startowego, dlatego też może lądować na dużych lotniskach oddalonych od miast. Dash 7, startujący z krótkiego pasa jest cichy, doskonale nadaje się na krótkie trasy z lądowaniem na miejskich lotniskach, co odpowiada ludziom podróżującym w interesach. Samoloty odrzutowe średniej wielkości i średniego zasięgu takie jak Boeing 737, mogą latać na większości tras. Odbywają regularne rejsy pomiędzy różnymi partiami lotniczymi.