Gdzieś ponad tęczą jest kraina radosna. Tam nie ma kłopotów, zmartwień ani nieszczęść. Wszelkie kłopoty rozpływają się jak krople lemoniady. Nazywa się ta kraina Tytanią, a zamieszkują ją Tytani. Nie Ci mitologiczni, o nie ! Inni tytani, zawsze uśmiechnięci, pogodni, pełni życia. Rządzi tam dobra księżniczka nazywana Panią Południowych Wiatrów. Jednak kiedyś na tej spokojnej ziemi stanęła zła stopa. Okrutny czarownik Ezlich który chciał przejąć władzę, a z mieszkańców uczynić sobie niewolników. Uprowadził dobrą władczynię i zamknął w lochach zamku. Kraina zaczęła upadać, zapanowała trwoga i tyrania. Wówczas jednak z pomocą przyszły siostry księżnej, panie wiatrów północnego, wschodniego i zachodniego. Razem pokonały Ezlicha, który miał jedną słabość. Zabijał go padający deszcz, więc siostry wywołały potężne ulewy, a czarownik sie rozpłynął. Gdy księżna została uwolniona, podziękowała swoim siostrom, w tym samym czasie na niebie wyszła tęcza. Pani zachodnich wiatrów była tak nią zachwycona, że rzuciła urok i tęcza pozostała tam na zawsze zostając wieczną pamiatką walki dobra ze złem. Walki w której zwyciężcą zostało dobro.
Gdzieś ponad tęczą jest kraina radosna. Tam nie ma kłopotów, zmartwień ani nieszczęść. Wszelkie kłopoty rozpływają się jak krople lemoniady. Nazywa się ta kraina Tytanią, a zamieszkują ją Tytani. Nie Ci mitologiczni, o nie ! Inni tytani, zawsze uśmiechnięci, pogodni, pełni życia. Rządzi tam dobra księżniczka nazywana Panią Południowych Wiatrów. Jednak kiedyś na tej spokojnej ziemi stanęła zła stopa. Okrutny czarownik Ezlich który chciał przejąć władzę, a z mieszkańców uczynić sobie niewolników. Uprowadził dobrą władczynię i zamknął w lochach zamku. Kraina zaczęła upadać, zapanowała trwoga i tyrania. Wówczas jednak z pomocą przyszły siostry księżnej, panie wiatrów północnego, wschodniego i zachodniego. Razem pokonały Ezlicha, który miał jedną słabość. Zabijał go padający deszcz, więc siostry wywołały potężne ulewy, a czarownik sie rozpłynął. Gdy księżna została uwolniona, podziękowała swoim siostrom, w tym samym czasie na niebie wyszła tęcza. Pani zachodnich wiatrów była tak nią zachwycona, że rzuciła urok i tęcza pozostała tam na zawsze zostając wieczną pamiatką walki dobra ze złem. Walki w której zwyciężcą zostało dobro.