Polityka odprężenia, która miała miejsce w latach 70. XX wieku, miała zarówno sukcesy, jak i porażki z perspektywy zarówno USA, jak i ZSRR.
Z perspektywy USA:
Polityka odprężenia przyniosła pewne korzyści dla USA. Przede wszystkim, umożliwiła negocjacje i podpisanie traktatów dotyczących kontroli zbrojeń nuklearnych. W rezultacie, relacje dyplomatyczne między USA a ZSRR uległy poprawie. Jednakże, pomimo tych sukcesów, polityka odprężenia nie zdołała całkowicie zakończyć konfliktu. Na przykład, eskalacja wojny w Wietnamie w połowie lat 60. zwiększyła napięcia między USA a ZSRR i uczyniła dalsze rozmowy na temat kontroli zbrojeń niemal niemożliwymi. Ponadto, polityka odprężenia nie zdołała zapobiec powrotowi do konfliktu na końcu dekady.
Z perspektywy ZSRR:
Podobnie jak w przypadku USA, ZSRR również odnotowało pewne korzyści wynikające z polityki odprężenia. Na przykład, umożliwiło to ZSRR poprawę relacji z USA, co było korzystne dla ZSRR, szczególnie w kontekście pogarszających się relacji między Związkiem Radzieckim a Chińską Republiką Ludową. Jednakże, mimo tych korzyści, polityka odprężenia nie była w stanie całkowicie zakończyć konfliktu. Na przykład, inwazja ZSRR na Afganistan w 1979 roku ostatecznie doprowadziła do upadku polityki odprężenia.
Podsumowując, polityka odprężenia przyniosła pewne korzyści zarówno dla USA, jak i ZSRR, ale nie była w stanie całkowicie zakończyć konfliktu zimnowojennego. Dlatego można powiedzieć, że była zarówno sukcesem, jak i porażką.
Odpowiedź:
Polityka odprężenia, która miała miejsce w latach 70. XX wieku, miała zarówno sukcesy, jak i porażki z perspektywy zarówno USA, jak i ZSRR.
Z perspektywy USA:
Polityka odprężenia przyniosła pewne korzyści dla USA. Przede wszystkim, umożliwiła negocjacje i podpisanie traktatów dotyczących kontroli zbrojeń nuklearnych. W rezultacie, relacje dyplomatyczne między USA a ZSRR uległy poprawie. Jednakże, pomimo tych sukcesów, polityka odprężenia nie zdołała całkowicie zakończyć konfliktu. Na przykład, eskalacja wojny w Wietnamie w połowie lat 60. zwiększyła napięcia między USA a ZSRR i uczyniła dalsze rozmowy na temat kontroli zbrojeń niemal niemożliwymi. Ponadto, polityka odprężenia nie zdołała zapobiec powrotowi do konfliktu na końcu dekady.
Z perspektywy ZSRR:
Podobnie jak w przypadku USA, ZSRR również odnotowało pewne korzyści wynikające z polityki odprężenia. Na przykład, umożliwiło to ZSRR poprawę relacji z USA, co było korzystne dla ZSRR, szczególnie w kontekście pogarszających się relacji między Związkiem Radzieckim a Chińską Republiką Ludową. Jednakże, mimo tych korzyści, polityka odprężenia nie była w stanie całkowicie zakończyć konfliktu. Na przykład, inwazja ZSRR na Afganistan w 1979 roku ostatecznie doprowadziła do upadku polityki odprężenia.
Podsumowując, polityka odprężenia przyniosła pewne korzyści zarówno dla USA, jak i ZSRR, ale nie była w stanie całkowicie zakończyć konfliktu zimnowojennego. Dlatego można powiedzieć, że była zarówno sukcesem, jak i porażką.