Rozprawka ;W jaki sposób bohaterowie Kamienie na szaniec Aleksandra Kamińskiego realizowali postulat romantycznego poety.
Pilne daje naj
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Jeżeli chodzi o tezę, że "potrafili pięknie żyć i pięknie umierać" to chyba mogę Ci pomóc :-)
"Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego to powieść, której akcja rozgrywa się w czasie II wojny światowej. Głównymi bohaterami są trzej przyjaciele: Alek, Rudy i Zośka.
Autor napisał o swoich bohaterach, że byli ludźmi, którzy "potrafili pięknie żyć i pieknie umierać". Ja podzielam zdanie autora i w poniższych argumentach przedstawię słuszność postawionej przez A. Kamińskiego tezy.
Podstawą do tego, aby pięknie żyć jest dobre wychowanie. Alek, Rudy i Zośka żyli w domach, gdzie był szacunek do rodziców. Byli tam uczeni uczciwości, prawdy oraz walki o wolność i przyjaźń. Jednym z najważniejszych aspektów, które należy wziąć pod uwagę podczas oceny czyjegoś życia jest to, jakimi normami moralnymi kierowała się dana osoba. Aleksy, Janek i Tadeusz to ludzie, którzy przez całe życie kierowali się dobrem własnym i innych, doceniali życie i jego wartość. Za najważniejsze uważali honor i dobro najbliższych. Jest to jedna z cech przyczyniających się do tego, że czyjeś życie można nazwać pięknym, taj jak w tym przypadku. Kolejne cechy, które sprawiają, że życie staje się piękniejsze to zamiłowanie do pomocy innym, posiadanie swoich pasji i rozwijania zainteresowań. Każdy z trzech chłopców miał własne zdolności i talenty, które potrafił wykorzystać. Alek był znakomitym sportowcem i lekkoatletą. Jego odwaga łączyła się z niezwykłą pomysłowością i zaradnością. Z kolei Rudy miał wiele talentów artystycznych, lubił majsterkować, był świetnym kucharzem. Zośka to urodzony przywódca, a wszystko czego się tknął dawało mu przyjemność i było pożyteczne. Cechy te i zainteresowania sprawiały, że życie chłopców było bogatsze, a co za tym idzie piekniejsze, gdyż pozwoliło im oderwać się od przykrych myśli czy obowiązków i dawało bohaterom przyjemność i satysfakcję.
Przyjaciele przeciwstawili sie hitlerowcom poprzez działalność w "Małym Sabotażu" i działalności w akcjach dywersyjnych. Kształtowali w ten sposób swoje cechy charakteru. W trakcie tych działań często musieli korzystać z broni. Chłopcy brzydzili się śmiercią i mimo ogromu zła, jakie Niemcy wyrządzili im i ich rodakom, mieli wyrzuty sumienia po zabiciu nawet najokrutniejszego z nich.
Mimo walki o wolność życie musiało się toczyć dalej, a więc każdy z nich zarabiał jako szklarz, natomiast Alek został drwalem. Rudy dawał korepetycje, a Zośka zajął się produkcją marmolady. Nie można zapomnieć o tym, że bohaterowie zdawali sobie z tego sprawę, że są harcerzami, a więc to nie tylko miło spędzony czas, ale praca nad sobą i swoimi niedoskonałościami. Podczas wojny chłopcy musieli nauczyć się odpowiedzialności nie tylko za siebie, ale i za swoją rodzinę. Mimo tych wszystkich przeszkód jakie napotkali dalej prowadzili normalne życie. Chodzili na zajęcia, spotykali się z przyjaciółmi, rozmawiali na trudne tematy.
Alek, Rudy i Zośka robili wszystko, żeby pomóc swoim przyjaciołom i wszystkim, którzy tej pomocy potrzebowali. Śmierć każdego z bohaterów miała swoją przyczynę w pragnieniu pomocy innym. Rudy umarł, bo nie chciał wydać swoich przyjaciół; Alek, bo chciał uratować Rudego, a Zośka walcząc o wolność. Mimo tego, że bardzo umiłowali życie, nie bali się śmierci. Kiedy przyszła, potrafili umrzeć z honorem i godnością. Tym, jak postępowali dali wzór na to, jak wygląda przyjźń, wierność i patriotyzm.
Proszę o NAJ ! :-)
Mam nadzieję, że pomogłam :-)