Piotr I Romanow (I. 1672-1725), car (I. 1682-1721) i cesarz Rosji (I. 1721-1725). Syn car Aleksego Michajłowicza i Natalii Naryszkiny. Ożeniony w 1689 r. z Eudoksją Łopuchiną, miał z nią syna Aleksego. Drugą żoną była chłopka inflancka Marta Skowrońska (Katarzyna I). Z tego związku urodziło się ośmioro dzieci, przeżyło dwoje: Anna i późniejsza cesarzowa Elżbieta. Mając 10 lat został obwołany współrządcą wraz z przyrodnim (niedorozwiniętym) bratem Iwanem V, rządy zaś objęła przyrodnia siostra regentka Zofia. Piotr przejął całą władzę w swoje ręce w 1689 r. W l. 1697-1698 przemierzył Niemcy, Holandię, Anglię; jakiś czas spędził w Wiedniu. Po powrocie do kraju rozpoczął proces modernizacji Rosji. Na początek w 1698 r. stłumił bunt strzelców (gwardii carskiej), z których wielu było starowiercami (odłam prawosławia wiernego tradycji). Przeprowadził szereg reform modernizujących Rosję. Starał się upodobnić (choćby zewnętrznie) swoich poddanych do mieszkańców Zachodu. Prowadził wojnę z Turcją (zajął, a następnie stracił Azow nad M. Czarnym) oraz ze Szwecją, zakończoną korzystnym dla Rosji pokojem w Nystad.
Piotr I Romanow (I. 1672-1725), car (I. 1682-1721) i cesarz Rosji (I. 1721-1725). Syn car Aleksego Michajłowicza i Natalii Naryszkiny. Ożeniony w 1689 r. z Eudoksją Łopuchiną, miał z nią syna Aleksego. Drugą żoną była chłopka inflancka Marta Skowrońska (Katarzyna I). Z tego związku urodziło się ośmioro dzieci, przeżyło dwoje: Anna i późniejsza cesarzowa Elżbieta. Mając 10 lat został obwołany współrządcą wraz z przyrodnim (niedorozwiniętym) bratem Iwanem V, rządy zaś objęła przyrodnia siostra regentka Zofia. Piotr przejął całą władzę w swoje ręce w 1689 r. W l. 1697-1698 przemierzył Niemcy, Holandię, Anglię; jakiś czas spędził w Wiedniu. Po powrocie do kraju rozpoczął proces modernizacji Rosji. Na początek w 1698 r. stłumił bunt strzelców (gwardii carskiej), z których wielu było starowiercami (odłam prawosławia wiernego tradycji). Przeprowadził szereg reform modernizujących Rosję. Starał się upodobnić (choćby zewnętrznie) swoich poddanych do mieszkańców Zachodu. Prowadził wojnę z Turcją (zajął, a następnie stracił Azow nad M. Czarnym) oraz ze Szwecją, zakończoną korzystnym dla Rosji pokojem w Nystad.