asiullar6
Leczenie uzdrowiskowe – kilkutygodniowe postępowanie rehabilitacyjne lub profilaktyczne z wykorzystaniem właściwości leczniczych miejscowości uznanej za uzdrowisko (wody lecznicze, właściwości klimatu). Całość postępowania dopełniana jest przez inne zabiegi fizykoterapii, ale także przez odpowiednią dietę, psychoterapię, a czasami leczenie farmakologiczne. Leczenie to odbywa się w warunkach bardziej komfortowym niż w zwyczajnym szpitalu, w oderwaniu od stresów życia codziennego i w oderwaniu od negatywnych wpływów środowiska pracy. Istotą leczenia uzdrowiskowego jest: - wyrównanie czynności narządów, np. przez pobudzenie pracy jakiegoś osłabionego narządu lub zahamowanie nadmiernej, - przywrócenie jakiejś czynności do poziomu wyjściowego, - ćwiczenia czynności w celu poprawy reagowania na bodźce, - trening wszystkich narządów w celu zwiększenia sprawności i wydolności fizycznej, - wzmocnienie zdolności przystosowawczych organizmu do środowiska społecznego, - wzmocnienie naturalnych mechanizmów samozdrowienia i samoobrony organizmu, - czasowe wyłączenie chorego z chorobotwórczego środowiska życia i pracy, - zmiana niewłaściwego trybu życia i nawyków, - usunięcia napięcia emocjonalnego, - wdrożenie czynnego dbania o własne zdrowie. Metody leczenia uzdrowiskowego zostały podzielone na dwie grupy: 1. naturalne – ukierunkowane na pobudzenie naturalnych (wrodzonych) mechanizmów samoobrony, którymi dysponuje każdy organizm i włączenie ich do walki z czynnikami chorobotwórczymi. Metoda ta nie daje tak szybkich wyników jak metoda sztuczna, gdyż uaktywnienie tych mechanizmów musi zająć trochę czasu. 2. sztuczne – ukierunkowane są na przyczyny chorób, organizm pełni tutaj rolę bierną (np. operacyjne usunięcie danego narządu lub sterowanie jego czynnością lekami). Metody te są bardzo szybko skuteczne.