środki poetyckie z ,,Pieśń o żołnierzach z westerplatte''
Kiedy się wypełniły dni
i przyszło zginąć latem,
prosto do nieba czwórkami szli
żołnierze z Westarplatte.
(A lato było piękne tego roku).
I tak śpiewali: Ach, to nic,
że tak bolay rany,
bo jakże słodko teraz iść
na te niebiańskie polany.
(A na ziemi tego roku było tyle wrzosu na bukiety.)
W Gdańsku staliśmy tak jak mur,
gwiżdżąc na szwabską armatę,
teraz wznosimy się wśród chmur,
żołnierze z Westerplatte.
I śpiew słyszano taki: -- By
słoneczny czas wyzyskać,
będziemy grzać się w ciepłe dni
na rajskich wrzosowiskach.
Lecz gdy wiatr zimny będzie dął
i smutek krążył światem,
w środek Warszawy spłyniemy w dół,
żołnierze z Westerplatte.
Epitety :
Niebiańskie polany ;
szwabską armatę ;
słoneczny czas ;
ciepłe dni ;
rajskich wrzosowiskach ;
wiatr zimny ;
słodko iść ;
Porównania :
Staliśmy jak mur ;
Przenośnie :
"W srodek Warszawy spłyniemy w dół"
"gwiżdżąc na szwabską armatę
"do nieba czwórkami szli"
"teraz wznosimy się wśród chmur"
"słyszeli pono,jak dudnił w chmurach równy krok"
Zestawienia :
Zimny - ciepły ;
Legenda - historia ;
bolały rano - słodko iść ;
na ziemi - w chmurach ;
staliśmy - szli
Rymy :
dni - szli ;
Latem - Westerplatte ;
Nic - iść ;
Rany - polany ;
mur -chmur ;
Armatę - Westerplatte ;
Rymy Końcowe, dokładne, krzyżowe (ab ab )
fraszka poruwnanie