Żrób krótką notatke na temant życiors i twórczość Czesława Miłosza tylko krutko i najsłynniejsze dieła wypisać a i nie z wikipedi itp i szybko bo na dzisiaj jescze musze mieć daje naj
Czesław Miłosz – polski poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz, laureat Nagrody Nobla w 1980r. Urodził się w Szetejnach na Litwie w 1911r. jako syn Aleksandra i Weroniki.
W latach 1914-1918 podróżował z ojcem po Rosji. Jego pierwszy debiut przypada na rok 1930 – w piśmie „Alma Mater Vilnensis” , natomiast debiut książkowy na rok 1933. Uzyskał on uznanie i został wyróżniony nagrodą Związku Zawodowego Literatów Polskich. W późniejszym czasie zamieszkał w Wilnie i tam pracował w rozgłośni radiowej Polskiego Radia, lecz został z niej szybko usunięty ze względu na lewicowe poglądy.
Podczas II wojny światowej opuścił Wilno. Początkowo przeniósł się do Rumunii, lecz po krótkim czasie udał się do okupowanej przez Niemców Warszawy. Tam pracował jako woźny w Bibliotece Uniwersyteckiej. Uczestniczył także w podziemnym życiu literackim pod pseudonimem Jan Syruć. W 1940r. opublikował tom „Wiersze”. Po upadku powstania warszawskiego wyjechał do Krakowa, w którym pozostał do końca 1945 roku.
Po II wojnie światowej aktywnie wspierał system stalinowski. Świadomy niszczącej siły komunizmu, przyjął jednak stanowisko attache kulturalnego przy ambasadzie Polski Ludowej w Nowym Jorku, a potem w Paryżu. W 1951r. zerwał z komunistycznymi władzami i opublikował w paryskiej Kulturze oświadczenie zatytułowane „Nie”.
Dwa lata później opuścił na zawsze rodzinny kontynent, osiadając w Kalifornii, gdzie został profesorem literatur słowiańskich. Komunistyczne władze Polski postanowiły jednak skazać go na zapomnienie.
1980r. Miłosz otrzymał literacką Nagrodę Nobla jest to przełom w jego dotychczasowym życiu, zarówno osobistym, jak i literackim. Wtedy to w Polsce po raz pierwszy od 1945 roku zostają wydane tomiki jego poezji. W następnym roku poeta odwiedza Polskę po 30-letniej nieobecności w ojczyźnie W 1993 r. na stałe osiada w Krakowie.
Miłosz umiera w Krakowie 14 sierpnia 2004 roku i zostaje pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce. Po swojej śmierci został przez niektóre osoby związane z „Naszym Dziennikiem” oskarżony o „antypolskość”, „antykatolicyzm” i „marksizm”. Takim opiniom zdecydowanie sprzeciwiło się wielu przedstawicieli polskiej kultury, twierdząc, że opierają się one na wyrwanych z kontekstu wypowiedziach i świadczą o niezrozumieniu twórczości artysty.
pare cytatow:
„Żeby napisać mądry wiersz trzeba wiedzieć więcej niż jest w nim wyrażone. Świadomość wyprzedza
jakiekolwiek środki wyrazu. I ten żal, że zostajemy w pamięci ludzi głupszymi niż byliśmy w naszych chwilach ostrego zrozumienia”
„Poezja - wzruszenie i powiew, który w trzech kropkach mieszka za przecinkiem”
„Budzić się rano i starać się odtworzyć sen po to, żeby uporać się z podejrzeniem, że sen powiedział o nas
więcej, niż chcemy na jawie wyznać„
„Jest taka cierpienia granica, za którą się uśmiech pogodny zaczyna”
„Jeżeli potrafimy wziąć w nawias nasze człowieczeństwo i zapomnieć o ludzkich miarach, musimy uznać, że
świat nie jest ani dobry, ani zły”
„Nie rozum ponosi odpowiedzialność za nasze nieszczęścia, ale rozum nieoświecony, odcinający się od darów,
jakkolwiek je nazwiemy, łaską czy przywiązaniem do wartości”
„Piękno powinno być nieruchome. Ruch w poezji, w muzyce innego jest rzędu [...] cierpi, nie mogąc
znieruchomieć”
„Ludzie i poglądy obracają się w kółko, żeby od czasu do czasu nurkować aż na samo dno głupstwa”
„Gdyby człowiek nie był świadomy przemijania i swego życia, i wszystkich rzeczy ludzkich, nie byłby
człowiekiem”
„W chwili dziejowej, gdy nic nie zależy od człowieka, wszystko zależy od człowieka”
Miłosz Czesław - (1911-2004) :poeta , czł.PAU , prof . Uniw.Kalofornijskiego w Barkeley:od 1951 ba obczyźnie,od 1960 w USA;poezja bogata w motywy uniwerslane , w której pragnienie ładu i harmonii konfrontowane jest ze świadomością tragicznych doświadczen człowieka XXw.; reflekcja natury filoz.i etycznej;wybitny tłumacz fragmentów bibli (Księga Psalmów0 ; Nagroda Nobla w 1980 .Miłosz zmarł 14 sierpnia 2004 w Krakowie, przeżywszy 93 lata. Został pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce.
Czesław Miłosz – polski poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz, laureat Nagrody Nobla w 1980r. Urodził się w Szetejnach na Litwie w 1911r. jako syn Aleksandra i Weroniki.
W latach 1914-1918 podróżował z ojcem po Rosji. Jego pierwszy debiut przypada na rok 1930 – w piśmie „Alma Mater Vilnensis” , natomiast debiut książkowy na rok 1933. Uzyskał on uznanie i został wyróżniony nagrodą Związku Zawodowego Literatów Polskich. W późniejszym czasie zamieszkał w Wilnie i tam pracował w rozgłośni radiowej Polskiego Radia, lecz został z niej szybko usunięty ze względu na lewicowe poglądy.
Podczas II wojny światowej opuścił Wilno. Początkowo przeniósł się do Rumunii, lecz po krótkim czasie udał się do okupowanej przez Niemców Warszawy. Tam pracował jako woźny w Bibliotece Uniwersyteckiej. Uczestniczył także w podziemnym życiu literackim pod pseudonimem Jan Syruć. W 1940r. opublikował tom „Wiersze”. Po upadku powstania warszawskiego wyjechał do Krakowa, w którym pozostał do końca 1945 roku.
Po II wojnie światowej aktywnie wspierał system stalinowski. Świadomy niszczącej siły komunizmu, przyjął jednak stanowisko attache kulturalnego przy ambasadzie Polski Ludowej w Nowym Jorku, a potem w Paryżu. W 1951r. zerwał z komunistycznymi władzami i opublikował w paryskiej Kulturze oświadczenie zatytułowane „Nie”.
Dwa lata później opuścił na zawsze rodzinny kontynent, osiadając w Kalifornii, gdzie został profesorem literatur słowiańskich. Komunistyczne władze Polski postanowiły jednak skazać go na zapomnienie.
1980r. Miłosz otrzymał literacką Nagrodę Nobla jest to przełom w jego dotychczasowym życiu, zarówno osobistym, jak i literackim. Wtedy to w Polsce po raz pierwszy od 1945 roku zostają wydane tomiki jego poezji. W następnym roku poeta odwiedza Polskę po 30-letniej nieobecności w ojczyźnie W 1993 r. na stałe osiada w Krakowie.
Miłosz umiera w Krakowie 14 sierpnia 2004 roku i zostaje pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce. Po swojej śmierci został przez niektóre osoby związane z „Naszym Dziennikiem” oskarżony o „antypolskość”, „antykatolicyzm” i „marksizm”. Takim opiniom zdecydowanie sprzeciwiło się wielu przedstawicieli polskiej kultury, twierdząc, że opierają się one na wyrwanych z kontekstu wypowiedziach i świadczą o niezrozumieniu twórczości artysty.
pare cytatow:
„Żeby napisać mądry wiersz trzeba wiedzieć więcej niż jest w nim wyrażone. Świadomość wyprzedza
jakiekolwiek środki wyrazu. I ten żal, że zostajemy w pamięci ludzi głupszymi niż byliśmy w naszych chwilach ostrego zrozumienia”
„Poezja - wzruszenie i powiew, który w trzech kropkach mieszka za przecinkiem”
„Budzić się rano i starać się odtworzyć sen po to, żeby uporać się z podejrzeniem, że sen powiedział o nas
więcej, niż chcemy na jawie wyznać„
„Jest taka cierpienia granica, za którą się uśmiech pogodny zaczyna”
„Jeżeli potrafimy wziąć w nawias nasze człowieczeństwo i zapomnieć o ludzkich miarach, musimy uznać, że
świat nie jest ani dobry, ani zły”
„Nie rozum ponosi odpowiedzialność za nasze nieszczęścia, ale rozum nieoświecony, odcinający się od darów,
jakkolwiek je nazwiemy, łaską czy przywiązaniem do wartości”
„Piękno powinno być nieruchome. Ruch w poezji, w muzyce innego jest rzędu [...] cierpi, nie mogąc
znieruchomieć”
„Ludzie i poglądy obracają się w kółko, żeby od czasu do czasu nurkować aż na samo dno głupstwa”
„Gdyby człowiek nie był świadomy przemijania i swego życia, i wszystkich rzeczy ludzkich, nie byłby
człowiekiem”
„W chwili dziejowej, gdy nic nie zależy od człowieka, wszystko zależy od człowieka”
Miłosz Czesław - (1911-2004) :poeta , czł.PAU , prof . Uniw.Kalofornijskiego w Barkeley:od 1951 ba obczyźnie,od 1960 w USA;poezja bogata w motywy uniwerslane , w której pragnienie ładu i harmonii konfrontowane jest ze świadomością tragicznych doświadczen człowieka XXw.; reflekcja natury filoz.i etycznej;wybitny tłumacz fragmentów bibli (Księga Psalmów0 ; Nagroda Nobla w 1980 .Miłosz zmarł 14 sierpnia 2004 w Krakowie, przeżywszy 93 lata. Został pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce.