" Dama z łasiczką " jest to obraz słynnego włoskiego malarza w nowożytności Leonarda Da Vinci. Obraz przedstawia kobietę która ma na sobie suknię z długimi rękawami i koralami na szyi. Na rękach trzyma również małą łasiczkę.Ten słynny obraz jest jego jedynym dziełem które znajduje się w Polsce. Jest on w Krakowie w Muzeum Czartoryskich. Uważam , że ten obraz jest ładny i ciekawy. Bardzo chciałabym zobaczyć go z bliska.
Obraz "Dama z łasiczką" (znany również jako "Dama z gronostajem") został namalowany przez renesansowego artystę Leonarda da Vinci w roku (ok.) 1490. Obraz ten jest własnością Fundacji Książąt Czartoryskich, a znajduje się w Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie (a obecnie, z powodu remontu jest chyba w Muzeum Narodowym). Namalowany jest w technice olejnej, na desce. Obraz ten jest klasycznym przykładem malarstwa epoki odrodzenia. Tytuowa dama to najprawdopodobniej Cecylia Gallerani (ukochana Luodwiko Sforzy - księcia Mediolanu), a łasiczka (czy gronostaj) to symbol właśnie Sforzy. Dominujące kolory w obrazie to czerwień, brąz, czerń oraz beż. Farba była tutaj nakładana delikatnie, płasko, z wielką precyzją. Istotne może być też to, że jest to jeden z niewielu obrazów w Polsce, namalowany przez tak znakomitego artystę.
" Dama z łasiczką " jest to obraz słynnego włoskiego malarza w nowożytności Leonarda Da Vinci. Obraz przedstawia kobietę która ma na sobie suknię z długimi rękawami i koralami na szyi. Na rękach trzyma również małą łasiczkę.Ten słynny obraz jest jego jedynym dziełem które znajduje się w Polsce. Jest on w Krakowie w Muzeum Czartoryskich. Uważam , że ten obraz jest ładny i ciekawy. Bardzo chciałabym zobaczyć go z bliska.
Obraz "Dama z łasiczką" (znany również jako "Dama z gronostajem") został namalowany przez renesansowego artystę Leonarda da Vinci w roku (ok.) 1490. Obraz ten jest własnością Fundacji Książąt Czartoryskich, a znajduje się w Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie (a obecnie, z powodu remontu jest chyba w Muzeum Narodowym). Namalowany jest w technice olejnej, na desce. Obraz ten jest klasycznym przykładem malarstwa epoki odrodzenia. Tytuowa dama to najprawdopodobniej Cecylia Gallerani (ukochana Luodwiko Sforzy - księcia Mediolanu), a łasiczka (czy gronostaj) to symbol właśnie Sforzy. Dominujące kolory w obrazie to czerwień, brąz, czerń oraz beż. Farba była tutaj nakładana delikatnie, płasko, z wielką precyzją. Istotne może być też to, że jest to jeden z niewielu obrazów w Polsce, namalowany przez tak znakomitego artystę.