Złoto od wieków symbolizowało bogactwo, czy nawet władzę. Czasy obecne nie zmieniły znaczenia tego cennego kruszcu. Jest ono obecne w wielu dziedzinach naszego życia, choć głównie stosuje się je w jubilerstwie.
Złoto jest pierwiastkiem chemicznym i jednocześnie metalem szlachetnym. Od zarania dziejów posiadało wielką wartość. Symbolizowało niezniszczalność, doskonałość czy nawet boskość. Dzięki swojej charakterystycznej barwie oraz pięknemu blaskowi złoto kojarzono ze Słońcem, a także ogniem.
Jest to pierwiastek ciężki - o gęstości równej 19,32 g/cm3. Masa atomowa złota wynosi 196,967, zaś jego temperatura topnienia -1064,4oC oraz wrzenia - 2808oC. Metal ten jest bardzo plastyczny, dlatego też nie wymaga ogromnego nakładu pracy. Przy jego nieznacznej twardości oraz wytrzymałości na rozciąganie można wykonywać z niego przeróżne ozdoby. Złoto jest lekkie, dość ciągliwe, a co za tym idzie - daje się łatwo obrabiać. W celu podwyższenia jego właściwości wytrzymałościowych stosuje się domieszkę innych stopów (najczęściej miedzi, srebra i niklu).
Dzięki byciu w grupie pierwiastków szlachetnych złoto wykazuje ogromną odporność na szkodliwy wpływ czynników atmosferycznych. Jego posiadacze nie muszą się martwić słoną wodą, kwaśnymi deszczami czy też wysokim zawilgoceniem powietrza. To właśnie ta wytrzymałość i odporność pozwoliły archeologom odkrywać wszelkie złote wyroby, takie jak biżuteria, szkatułki czy fragmenty budowy. Są one świetnie zachowane i często nie wymagają żadnej renowacji, a jedynie oczyszczenia.
Ten cenny pierwiastek wydobywano już w starożytności. Jako pierwsi poznali się na nim Egipcjanie. W tamtych czasach nie było jednak odpowiednich środków, sprzętu czy też technologii do jego wydobycia. Dlatego ilość wydobytego kruszcu nie przekraczała jednej tony w ciągu roku. Ten metal szlachetny był wydobywany w postaci ziaren oraz grudek. Złoto było wykorzystywane głównie do produkcji wszelkiego rodzaju ozdób ciała i domu. Wyroby te było bardzo kosztowne i niekażdy mógł sobie na nie pozwolić. W czasach starożytnych w wydobywaniu tego cennego kruszcu przodował Egipt. Archeologowie odkryli tam około stu kopalni złota. Egipcjanie byli również mistrzami złotnictwa. Do dziś można podziwiać zachowane zabytki w egipskich muzeach. Znajdują się tam m.in. naszyjniki, diademy, pierścienie, bransolety, pektorały, puzderka na kosmetyki i naczynia, a także inne przedmioty kultu, należące do rodzin królewskich. Egipcjanie znali ponadto najwięcej technik obróbki złota (np. spajanie, repusowanie, wytapianie, odlewanie, kucie). Do perfekcji opanowali oni także grawerowanie, cyzelowanie, inkrustowanie, wytłaczanie, granulowanie i trawienie.
Złoto wydobywały także plemiona celtyckie. Za czasów Imperium Rzymskiego wydobywano już nawet od 5 do 10 ton złota. Etruskowie byli mistrzami granulacji i filigranu, dzięki czemu tworzyli piękne i ogromne pierścienie, kolczyki czy wisiorki. Również nie były im obce złote monety. W średniowieczu znów wydobywano zaledwie 1 tonę złota rocznie. Wówczas skupiono się na wyrabianiu z tego kruszcu naczyń kultu religijnego i krzyży. W XV wieku rozpoczęto eksploatację złóż złota w Ghanie, następnie w Ameryce i Rosji. Rok 1848 był datą tzw. „gorączki złota” w Kalifornii. Wiek XIX przyniósł nowoczesne technologie wydobywania złota, dlatego też poszerzyły się wówczas miejsca, skąd pozyskuje się ten szlachetny metal (np. Filipiny, Nikaragua czy Brazylia). Najbardziej liczącymi się producentami złota są dziś: RPA, USA, Australia, Kanada, Rosja, a ponadto kraje Ameryki Łacińskiej (Brazylia), Chiny, Indonezja, Ghana i Papua Nowa Gwinea. Obecnie światowe wydobycie złota plasuje się na poziomie ok. 2300 ton w ciągu roku.
Złoto występuje w żwirze rzecznym, gdzie wyróżnia się blaskiem i barwą, zatem dosyć łatwo jest je znaleźć i wypłukać ze żwiru. Jest to stosunkowo rzadki oraz kosztowny kruszec, przez co bardzo jest on ceniony jako materiał do produkcji ozdób. Biżuteria posiada nie tylko wartością dekoracyjną, ale funkcjonuje ponadto jako oznaka zamożności. Ogromna odporność chemiczna złota jest najważniejszym powodem jego niegasnącej popularności. Ponadto łatwo można nadać mu dowolny kształt i to za pomocą bardzo prostych narzędzi, a także niezaawansowanych technologii.
Złoto w stopach z miedzią lub ze srebrem wykorzystuje się do wyrobu przedmiotów złotniczych. Stosuje się te mieszanki, ponieważ samo złoto jest zbyt miękkie na potrzeby jubilerów. W polskim jubilerstwie najczęściej wykorzystuje się złoto o próbie 0,585 (popularnie 14-karat).
Trendy w biżuterii złotej zmieniały się równie często jak te w modzie. Złotnicy wciąż muszą obserwować otaczający świat i wychwytywać zmieniające się upodobania klientów oraz tworzyć kolekcje zarówno nowoczesne, jak i niepowtarzalne.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Złoto#Zastosowanie
Złoto od wieków symbolizowało bogactwo, czy nawet władzę. Czasy obecne nie zmieniły znaczenia tego cennego kruszcu. Jest ono obecne w wielu dziedzinach naszego życia, choć głównie stosuje się je w jubilerstwie.
Złoto jest pierwiastkiem chemicznym i jednocześnie metalem szlachetnym. Od zarania dziejów posiadało wielką wartość. Symbolizowało niezniszczalność, doskonałość czy nawet boskość. Dzięki swojej charakterystycznej barwie oraz pięknemu blaskowi złoto kojarzono ze Słońcem, a także ogniem.
Jest to pierwiastek ciężki - o gęstości równej 19,32 g/cm3. Masa atomowa złota wynosi 196,967, zaś jego temperatura topnienia -1064,4oC oraz wrzenia - 2808oC. Metal ten jest bardzo plastyczny, dlatego też nie wymaga ogromnego nakładu pracy. Przy jego nieznacznej twardości oraz wytrzymałości na rozciąganie można wykonywać z niego przeróżne ozdoby. Złoto jest lekkie, dość ciągliwe, a co za tym idzie - daje się łatwo obrabiać. W celu podwyższenia jego właściwości wytrzymałościowych stosuje się domieszkę innych stopów (najczęściej miedzi, srebra i niklu).
Dzięki byciu w grupie pierwiastków szlachetnych złoto wykazuje ogromną odporność na szkodliwy wpływ czynników atmosferycznych. Jego posiadacze nie muszą się martwić słoną wodą, kwaśnymi deszczami czy też wysokim zawilgoceniem powietrza. To właśnie ta wytrzymałość i odporność pozwoliły archeologom odkrywać wszelkie złote wyroby, takie jak biżuteria, szkatułki czy fragmenty budowy. Są one świetnie zachowane i często nie wymagają żadnej renowacji, a jedynie oczyszczenia.
Ten cenny pierwiastek wydobywano już w starożytności. Jako pierwsi poznali się na nim Egipcjanie. W tamtych czasach nie było jednak odpowiednich środków, sprzętu czy też technologii do jego wydobycia. Dlatego ilość wydobytego kruszcu nie przekraczała jednej tony w ciągu roku. Ten metal szlachetny był wydobywany w postaci ziaren oraz grudek. Złoto było wykorzystywane głównie do produkcji wszelkiego rodzaju ozdób ciała i domu. Wyroby te było bardzo kosztowne i niekażdy mógł sobie na nie pozwolić. W czasach starożytnych w wydobywaniu tego cennego kruszcu przodował Egipt. Archeologowie odkryli tam około stu kopalni złota. Egipcjanie byli również mistrzami złotnictwa. Do dziś można podziwiać zachowane zabytki w egipskich muzeach. Znajdują się tam m.in. naszyjniki, diademy, pierścienie, bransolety, pektorały, puzderka na kosmetyki i naczynia, a także inne przedmioty kultu, należące do rodzin królewskich. Egipcjanie znali ponadto najwięcej technik obróbki złota (np. spajanie, repusowanie, wytapianie, odlewanie, kucie). Do perfekcji opanowali oni także grawerowanie, cyzelowanie, inkrustowanie, wytłaczanie, granulowanie i trawienie.
Złoto wydobywały także plemiona celtyckie. Za czasów Imperium Rzymskiego wydobywano już nawet od 5 do 10 ton złota. Etruskowie byli mistrzami granulacji i filigranu, dzięki czemu tworzyli piękne i ogromne pierścienie, kolczyki czy wisiorki. Również nie były im obce złote monety. W średniowieczu znów wydobywano zaledwie 1 tonę złota rocznie. Wówczas skupiono się na wyrabianiu z tego kruszcu naczyń kultu religijnego i krzyży. W XV wieku rozpoczęto eksploatację złóż złota w Ghanie, następnie w Ameryce i Rosji. Rok 1848 był datą tzw. „gorączki złota” w Kalifornii. Wiek XIX przyniósł nowoczesne technologie wydobywania złota, dlatego też poszerzyły się wówczas miejsca, skąd pozyskuje się ten szlachetny metal (np. Filipiny, Nikaragua czy Brazylia). Najbardziej liczącymi się producentami złota są dziś: RPA, USA, Australia, Kanada, Rosja, a ponadto kraje Ameryki Łacińskiej (Brazylia), Chiny, Indonezja, Ghana i Papua Nowa Gwinea. Obecnie światowe wydobycie złota plasuje się na poziomie ok. 2300 ton w ciągu roku.
Złoto występuje w żwirze rzecznym, gdzie wyróżnia się blaskiem i barwą, zatem dosyć łatwo jest je znaleźć i wypłukać ze żwiru. Jest to stosunkowo rzadki oraz kosztowny kruszec, przez co bardzo jest on ceniony jako materiał do produkcji ozdób. Biżuteria posiada nie tylko wartością dekoracyjną, ale funkcjonuje ponadto jako oznaka zamożności. Ogromna odporność chemiczna złota jest najważniejszym powodem jego niegasnącej popularności. Ponadto łatwo można nadać mu dowolny kształt i to za pomocą bardzo prostych narzędzi, a także niezaawansowanych technologii.
Złoto w stopach z miedzią lub ze srebrem wykorzystuje się do wyrobu przedmiotów złotniczych. Stosuje się te mieszanki, ponieważ samo złoto jest zbyt miękkie na potrzeby jubilerów. W polskim jubilerstwie najczęściej wykorzystuje się złoto o próbie 0,585 (popularnie 14-karat).
Trendy w biżuterii złotej zmieniały się równie często jak te w modzie. Złotnicy wciąż muszą obserwować otaczający świat i wychwytywać zmieniające się upodobania klientów oraz tworzyć kolekcje zarówno nowoczesne, jak i niepowtarzalne.
Mam nadzieje ze pomoglem prosze o naj:)