Larwy chruścika, kłódki - atrakcyjnością nie ustępują ochotkom. Nie są jednak tak uniwersalne. Dobre wyniki dają raczej przy łowieniu z dna. Bardzo dobrze służą wiosną w wodach stojących, gdzie źle się sprawdzają dżdżownice. Żyją w rurkach tzw. domkach z ziaren z piasku, kawałków liści, drewna i innych materiałów, na dnie wód dobrze natlenionych. W wodach stojących mają barwę od żółtawej do brązowej. W wodach płynących - zielonkawą i te są najbardziej skuteczne. Zbierać je możemy z wyjętych z wody butwiejących gałęzi lub spodniej części kamieni dennych. Larwy chruścika przechowujemy w przewiewnym pudełku, bez wody ale musi być nieco wilgoci. Można posłużyć się wilgotnym mchem, który wykładamy na dnie pudełka. Larwę z domku wyciągamy delikatnie po odłamaniu jego tylnej części tak aby nie spowodować wycieknięcia treści. Również ostrożnie nakładamy na haczyk. Kłódki są świetną przynętą na leszcz, płocie, krąpie, certy, okonie, a nawet brzany. Larwy jętki - bardzo delikatne, trudne i do przechowywania jak i do utrzymania na haczyku, ale doskonałe na na wszystkie niemal ryby karpiowate.Występują we wszystkich wodach nizinnych od wiosny do jesieni. Mniejsze można zbierać spod kamieni, większe w przybrzeżnych namułach, podobnie jak larwy ochotki. Przechowuje się jak larwy ochotki,ale na ogół szybko giną. Wygląd dużo zależy od warunków życia. Dotyczy to zarówno kształtu jak i barwy: od zieleni poprzez brąz, aż do czerni.
Widelnice - kształtem podobne są do jętek, zarówno owady jak i larwy. Żyją w rzekach bardzo czystych i dobrze natlenionych. Zbierać je można z dolnych części kamieni. Są wyśmienitą przynętą dla brzan jak kleni.
Ośliczka - jest to skorupiak długości około jednego centymetra, żyjący przy dnie w żyznych wodach nizinnych, pod roślinami, gałęziami, wśród roślin dennych. Kiełż - jest strumieniowym odpowiednikiem ośliczki. Zbiera się go spod kamieni strumyków. Przechowuje się w wodzie z dodatkiem roślin.
Pijawki - bardzo dobra przynęta nie tylko chętnie zjadana przez różne gatunki ryb, ale także bardzo mocne i mięsiste. Wydobywa się je z płytkich dobrze wygrzanych wód stojących , zwłaszcza zalanych grzęzawisk, a także spod kamieni w niezbyt wartkich, ciepłych i umiarkowanie zanieczyszczonych wodach płynących. Najskuteczniej wabi nakłuta w połowie lub w jednej trzeciej na haczyku. Można nabić od strony grubszej. Najchętniej na tą przynętę kuszą się: liny, węgorze, sumy, brzany i okonie.
Rureczniki - Długie i bardzo cienkie o średnicy na ogół nie przekraczającej 1 mm. Barwy jasno szare, aż po brudno białą, czasem z różowawym lub czerwonawym odcieniem. Występują w wodach zanieczyszczonych. Najlepiej je szukać w rowach odpływowych i zbiornikach na ścieki gospodarstw rolnych, obór, tuczarni. Przynęta skuteczna przez cały rok na ryby szukające pokarmu w dnie jak leszcze, karpie, liny, karasie.
Wieloszczety - duże zielone lub czerwone robaki o licznych bocznych odnóżach zwane stonogami. Występują w wodach wolno płynących o dnie twardym, gliniastym. Znajdują się w wydobytym mule. Na haczyk zakłada się podobnie jak rosówki do których są zbliżone rozmiarami.
Mięczaki - są to różnego rodzaju małże ślimaki, żyjące na dnie wszelkich wód, a także na roślinach podwodnych, zatopionych przedmiotach itp., również ślimaki lądowe. Do łowienia mięsną lub galaretowatą zawartość wydobywa się ze skorupki. Bardzo skuteczne na okonie, karpie, liny, jazie, klenie, certy, węgorze, sumy, brzany, miętusy, a nawet sandacze.
Raki - Największe zastosowanie mają szyjki rakowe tzn. zawartość odwłoków. Doskonałą przynętą jest również cały rak. Jednakże należy pamiętać że rak błotny i szlachetny znajduje się pod ochroną. Jak wiadomo pogarszanie się stanu naszych wód powoduje zanikanie cenniejszych gatunków tego skorupiaka.
Inne - w naszych wodach występuje nieprzebrana rozmaitość drobnych bezkręgowców takich jak ważki, meszki, zabarwice. Ponieważ wszystkie te żyjątka stanowią pokarm ryb, łatwo je wykorzystać do uatrakcyjnienia przynęt.
Larwy chruścika, kłódki - atrakcyjnością nie ustępują ochotkom. Nie są jednak tak uniwersalne. Dobre wyniki dają raczej przy łowieniu z dna. Bardzo dobrze służą wiosną w wodach stojących, gdzie źle się sprawdzają dżdżownice. Żyją w rurkach tzw. domkach z ziaren z piasku, kawałków liści, drewna i innych materiałów, na dnie wód dobrze natlenionych. W wodach stojących mają barwę od żółtawej do brązowej. W wodach płynących - zielonkawą i te są najbardziej skuteczne. Zbierać je możemy z wyjętych z wody butwiejących gałęzi lub spodniej części kamieni dennych. Larwy chruścika przechowujemy w przewiewnym pudełku, bez wody ale musi być nieco wilgoci. Można posłużyć się wilgotnym mchem, który wykładamy na dnie pudełka. Larwę z domku wyciągamy delikatnie po odłamaniu jego tylnej części tak aby nie spowodować wycieknięcia treści. Również ostrożnie nakładamy na haczyk. Kłódki są świetną przynętą na leszcz, płocie, krąpie, certy, okonie, a nawet brzany.
Larwy jętki - bardzo delikatne, trudne i do przechowywania jak i do utrzymania na haczyku, ale doskonałe na na wszystkie niemal ryby karpiowate.Występują we wszystkich wodach nizinnych od wiosny do jesieni. Mniejsze można zbierać spod kamieni, większe w przybrzeżnych namułach, podobnie jak larwy ochotki. Przechowuje się jak larwy ochotki,ale na ogół szybko giną. Wygląd dużo zależy od warunków życia. Dotyczy to zarówno kształtu jak i barwy: od zieleni poprzez brąz, aż do czerni.
Widelnice - kształtem podobne są do jętek, zarówno owady jak i larwy. Żyją w rzekach bardzo czystych i dobrze natlenionych. Zbierać je można z dolnych części kamieni. Są wyśmienitą przynętą dla brzan jak kleni.
Ośliczka - jest to skorupiak długości około jednego centymetra, żyjący przy dnie w żyznych wodach nizinnych, pod roślinami, gałęziami, wśród roślin dennych.
Kiełż - jest strumieniowym odpowiednikiem ośliczki. Zbiera się go spod kamieni strumyków. Przechowuje się w wodzie z dodatkiem roślin.
Pijawki - bardzo dobra przynęta nie tylko chętnie zjadana przez różne gatunki ryb, ale także bardzo mocne i mięsiste. Wydobywa się je z płytkich dobrze wygrzanych wód stojących , zwłaszcza zalanych grzęzawisk, a także spod kamieni w niezbyt wartkich, ciepłych i umiarkowanie zanieczyszczonych wodach płynących. Najskuteczniej wabi nakłuta w połowie lub w jednej trzeciej na haczyku. Można nabić od strony grubszej. Najchętniej na tą przynętę kuszą się: liny, węgorze, sumy, brzany i okonie.
Rureczniki - Długie i bardzo cienkie o średnicy na ogół nie przekraczającej 1 mm. Barwy jasno szare, aż po brudno białą, czasem z różowawym lub czerwonawym odcieniem. Występują w wodach zanieczyszczonych. Najlepiej je szukać w rowach odpływowych i zbiornikach na ścieki gospodarstw rolnych, obór, tuczarni. Przynęta skuteczna przez cały rok na ryby szukające pokarmu w dnie jak leszcze, karpie, liny, karasie.
Wieloszczety - duże zielone lub czerwone robaki o licznych bocznych odnóżach zwane stonogami. Występują w wodach wolno płynących o dnie twardym, gliniastym. Znajdują się w wydobytym mule. Na haczyk zakłada się podobnie jak rosówki do których są zbliżone rozmiarami.
Mięczaki - są to różnego rodzaju małże ślimaki, żyjące na dnie wszelkich wód, a także na roślinach podwodnych, zatopionych przedmiotach itp., również ślimaki lądowe. Do łowienia mięsną lub galaretowatą zawartość wydobywa się ze skorupki. Bardzo skuteczne na okonie, karpie, liny, jazie, klenie, certy, węgorze, sumy, brzany, miętusy, a nawet sandacze.
Raki - Największe zastosowanie mają szyjki rakowe tzn. zawartość odwłoków. Doskonałą przynętą jest również cały rak. Jednakże należy pamiętać że rak błotny i szlachetny znajduje się pod ochroną. Jak wiadomo pogarszanie się stanu naszych wód powoduje zanikanie cenniejszych gatunków tego skorupiaka.
Inne - w naszych wodach występuje nieprzebrana rozmaitość drobnych bezkręgowców takich jak ważki, meszki, zabarwice. Ponieważ wszystkie te żyjątka stanowią pokarm ryb, łatwo je wykorzystać do uatrakcyjnienia przynęt.